Toen viel het kabinet. Er kwamen verkiezingen,
een nieuwe Kamer. En een nieuwe minister die het
dossier moest gaan behandelen: Gerda Verburg. Zij
had de kiezers beloofd niet tot ontpoldering over
te gaan. Ze sprak er in twee termijnen over met de
Kamer en stuitte toen op een meerderheid voor de
motie-Koppejan (CDA), waarin stond: wij willen de
Scheldeverdragen goedkeuren, maar zijn tegen de
natuurparagraaf. Ook Koppejan stuurde aan op de
benoeming van een commissie die alternatieven voor
ontpolderen zou moeten gaan onderzoeken. Dat werd
de commissie-Nijpels. Op 21 oktober 2008 komt Nij-
pels (WD), oud-voorzitter van Natuurmonumenten
en minister van Milieu en op dat moment lid van de
oppositie, met een eenduidig advies: ontpolderen!
Hij veegde 78 alternatieven zo van tafel! Ongelooflijk!
Enfin, laten we ervan uitgaan dat-ie heel goed gezocht
heeft en echt niets heeft kunnen vinden, dan had Nij-
pels z'n opdracht eenvoudig terug moeten geven.'
'In Den Haag kon men weinig beginnen met het rap-
port-Nijpels. De kwestie bleef liggen tot april 2009,
toen het kabinet bij monde van minister Verburg drie
dingen verklaarde: 1. Ik wil rekening houden met de
Zeeuwse bevolking; 2. Ik wil tegemoet komen aan de
wensen van de Eerste en Tweede Kamer en de direct
betrokkenen die al te lang in onzekerheid hebben
gezeten en 3. Ontpoldering is van de baan. Ik weet het
nog precies: het was twee uur. Om vijf over twee heb
ben we op de dijk in de Hedwigepolder champagne
gedronken.
Maar dan komt 't. De natuur- en milieubeweging
stapt naar de Raad van State en daar wordt besloten
om de verdieping stil te leggen met alle politieke
gevolgen van dien. Het was hun recht om dat te doen,
maar wat ik die organisaties verwijt is dat ze ruim
13 jaar meegedaan hebben aan het maatschappelijk
debat over ontpolderen en dat het ze niet gelukt is om
voor hun standpunten een meerderheid te krijgen.
Na een democratisch proces en een kabinetsbesluit is
besloten om niet te ontpolderen, dan moet je zo spor
tief zijn om je daarbij neer te leggen. Nu probeerden
ze de zaak te gijzelen op oneigenlijke gronden en met
steeds andere argumenten. Voorbeeld. Zo zou ontpol
dering noodzakelijk zijn vanwege komberging. Het is
in het laboratorium onderzocht en het resultaat was
dat het effect zo gering was dat metingen niet eens
mogelijk waren. Twee centimeter tegen een getijden-
verschil van 4,85 meter! Ander punt: de natuur- en
milieubeweging was aanvankelijk niet tegen verdie
ping totdat ze hoorden dat ze die 600 hectare natuur
compensatie niet kregen. Toen waren ze plotseling
tegen verdieping, sterker: ze probeerden verdieping
tegen te houden. Wat was de logica daarachter? Laat ik
duidelijk zeggen: ik heb geen hekel aan de natuur- en
milieubeweging.
Ik ben al 35 jaar donateur van de Stichting Zeeuws
Landschap. Waar ik moeite mee heb is dat het
bestuur in al die jaren nog nooit verantwoording heeft
afgelegd over wat ze doen en waar ze hun geld aan
besteden. Dat zie je ook bij andere natuur- en milieu
organisaties. Ze zijn begonnen als vrijwilligers maar
groeiden uit tot grote gesubsidieerde, gesloten finan
ciële instellingen met een zware personele bezetting.
Er is geen toezicht, geen controle. Echt een schande!
Daarnaast zien ze de polders als hun speeltje. De
organisaties schrijven hun rapporten niet om een
oplossing te zoeken voor een probleem. Ze redeneren
precies andersom: we hebben de oplossing, nu moe
ten we een probleem vinden om ons doel te bereiken.
Het geval van de Westerschelde en het ontpolderen is
te vergelijken met het kapotte dak van mijn huis. Dat
moet gemaakt worden, maar wat stellen ze voor: pak
het dak van mijn buurman aan. Dus: het probleem
ligt in de Schelde, maar ze richten zich op de polders.
Waarom? Ze hebben hun zinnen gezet op die polders,
die willen ze hebben. Al sinds 1990 aast de Stichting
Zeeuws Landschap op de Hedwigepolder. Ze hebben
al zo vaak geprobeerd om die polder te kopen. Ik heb
het altijd afgewezen. Toen hebben ze gedacht: hoe
kunnen we nu toch onze zin krijgen? Hoe kunnen
we die Hedwigepolder dan toch verwerven? Ik heb
het uitgelegd: met oneigenlijke argumenten. Want
waarom per se de Hedwigepolder? Ze hebben er geen
antwoord op. Waterbouwkundigen zeggen bovendien:
als je wilt ontpolderen doe het dan in de buurt van
Breskens en Vlissingen, aan het begin van de rivier.
En niet in de Hedwigepolder, dan haal je als het ware
de zee het land in.'
'Terug naar de realiteit van 3 september 2009. De
Tweede Kamer debatteerde toen met minister Verburg
over de Westerschelde. Wij zijn toen met twee bus
sen afgereisd naar Den Haag en zaten op de publieke
tribune. Het debat dreigde de verkeerde kant op te
gaan, want de oppositie wierp de minister voor de
17 Zeeuws Tijdschrift 2010 1-2
