dat de Schelde als een Nederlandse rivier gezien moest worden. En dus moesten Nederlandse overheden daar de orde en veiligheid handhaven. De Westerschelde werd gemeentelijk ingedeeld. Ergo: de veiligheid werd een gemeentelijke taak. Onmogelijk natuurlijk. De provincie trok met de zes betrokken gemeenten op naar Den Haag om uit te leggen wat de kosten zouden zijn. Men ging nadenken en constateerde dat tachtig procent van de schepen naar Antwerpen ging. Wat volgde was drie jaar discussie zonder enig resultaat. En het Rijk had eigenlijk de houding van: zoek het maar uit, doen jullie het maar. Ik vond: het gaat hier om Nederlands vaarwater, niet alleen om Zeeuws vaarwater. We zijn naar het Rijk gegaan met een plan en een prijskaartje voor alle betrokken partijen; voor Zeeland, Rijkswaterstaat, Binnenlandse Zaken en Antwerpen. We waren er bijna uit en toen kwam het probleem van de verdieping. En grote problemen met Vlaanderen die al jaren op de verdieping wachtten. Daarna zijn we weer terug naar het Rijk gegaan en hebben opnieuw gezegd: Zeeland hoort bij Nederland - het is jullie de laatste tijd misschien niet zo opgeval len - en de veiligheid op de Westerschelde is ons aller probleem. Als hier opnieuw een overstroming komt, dan kunnen we maar een kant op: naar Vlaanderen. Ook vanuit die optiek is de relatie met Vlaanderen van belang, wij kunnen elkaar vanuit die optiek eenvoudig niet missen. Bovendien zijn we buren die bij wijze van spreken ieder weekend bij elkaar over de vloer komen om lekker te eten en te recreëren. Lonink Hetzelfde verhaal kan je vertellen over de veiligheid van de tunnel, die is ook niet goed geregeld. Net als op het water, terwijl daar een groot econo misch belang mee is gemoeid. De regeringen zagen dat niet of nauwelijks. Nee, het begrip kwam met name uit de haven van Antwerpen. Peijs Klopt, op een gegeven moment brak bij Antwerpen het inzicht door dat als er een schip vast zou lopen, iets wat zelfs nu toch zeer geregeld gebeurt, dat Antwerpen dan wel eens voor twee weken afgesloten zou kunnen zijn. Gevolg: een miljoenen- verlies. Goede regels zijn van groot belang, want de gevaren zijn groot. Neem dat zogenaamde aaien van die gigantische containers. Riviercruisers laten dat hun passagiers doen, echt waar! Daar lig ik wel eens wakker van. Levensgevaarlijk! Heylen We hebben jaren tegenover elkaar gestaan omdat we redeneerden vanuit verschillende per spectieven. Antwerpen benaderde de zaak vooral economisch. Maar de situatie, het uitgangspunt van Zeeland, is bijna onmogelijk goed te begrijpen als je de watersnood niet hebt meegemaakt, met bijna tweeduizend doden. Toen dat inzicht er kwam, was er wel sprake van een doorbraak en opnieuw het besef van wederzijds belang van de veiligheid op de Schelde en de kansen die die ons biedt. Daarom vond ik het tamelijk absurd dat we afzonderlijk optrokken op pro motiebeurzen. We prijzen elkaar aan in folders, maar we maken geen gebruik van het voor de hand lig gende synergetisch voordeel. Ik kan Antwerpen toch niet verkopen zonder Zeeland en jullie Zeeland toch niet zonder Vlaanderen! De kracht van de haven Lonink In de buurt van Sas van Gent vond jaren geleden een ongeluk plaats. Dat kwam omdat de Zeeuwse en Vlaamse systemen niet op elkaar waren afgestemd. Dat is nu wel zo. Er zijn convenanten gesloten. Het initiatief en de daadkracht, moet ik erbij zeggen, kwam van de euregio. Zij waren de trekkers, de gemeenten voelden zich minder betrok ken. We ontkomen er kortom niet aan om te kijken naar omliggende gebieden: Brabant, Rotterdam. Dat moeten we doen om een aantal redenen. De eerste is uiteraard schaalgrootte. Daarnaast omdat Zeeland de oplossingen niet alleen kan vinden. Het gaat vandaag de dag namelijk om een woonwerkgebied dat groter gedefinieerd wordt dan alleen Zeeland. Dat houdt in dat een ander, breder perspectief noodzakelijk is. Soms gaat het even mis. Neem de vrijagezaak tussen Rotterdam en Zeeland Seaports. Daar was Gent niet zo gelukkig mee. Peijs Wij zijn er zelf ook niet gelukkig van gewor den, want Rotterdam slaagde erin om Zeeland vijftien jaar lang klein te houden. Samenwerken is misschien makkelijker nu we er allebei onafhankelijk tegenover staan. Lonink In een recent proefschrift staat overi gens dat deze Delta al tijdens het koningschap van Willem I het beste zeehavengebied was. Het gaat zelfs nog langer terug: onder de Spanjaarden werd de Westerschelde afgesloten en werd Antwerpen 300 jaar 9 Zeeuws Tijdschrift 2010 1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2010 | | pagina 9