Wisselwerking
'Ik ben er nooit op uit om controverses te veroorza
ken,' vertelt Lydia Schouten, 'maar het overkomt me
wel vaker met mijn werk. In eerste instantie vind ik
het zwaar wanneer er controverses rond je werk ont
staan, maar in het geval van Kats inspireerde het me
weer tot een serie autonome tekeningen, waar nog
meer uit gaat komen. Dus uiteindelijk is de stem
mingmakerij voor mij heel vruchtbaar geweest en
ben ik geïnteresseerd geraakt in het karakter van de
Zeeuwen en vind ik het heel mooi dat er een wissel
werking ontstaat tussen opdrachtgebonden werk en
mijn vrije werk.'
Schouten doelt op tekeningen/collages die recent
in het Vlissingse kunstcentrum deWillemlII zijn
geëxposeerd. Ze borduren voort op het verdronken-
dorpenthema en de receptie van het ontwerp van het
monument bij delen van het publiek; zo is er een
werk waarin het Monument op een eilandje wordt
afgebeeld, voorzien van een uitgebreide collectie pers
berichten over de kwestie.
Er is ook wisselwerking tussen verschillende
'Zeeuwse' opdrachten die Schouten uitvoerde. 'Het
Monument sluit heel mooi aan op de opdracht die ik
gedaan heb voor het Zeeuws Archief in Middelburg,'
zegt ze, 'waarbij ik uitging van verhalen vertellen. In
dit geval vanuit het verleden, door het zeeverslag van
de Middelburgse ontdekker van het Paaseiland Jacob
Roggeveen in verschillende gedaantes te laten terug
komen door het archief. Het is ook een begin geweest
in het combineren van heden en verleden.'
Lydia Schouten hoopt dat het Monument bij
Colijnsplaat óók aanleiding zal geven tot het terug
gaan in de geschiedenis en het vertellen van verhalen
aan elkaar, terwijl men op de trappen naar de Ooster-
schelde zit. 'Verhalen vertellen heb ik al vaker gedaan
in mijn werk, nooit op een logische manier met kop
en staart, maar veel meer fragmentarisch zoals de hui
dige wereld ook in elkaar zit. Waarbij ik het publiek
wil uitnodigen zijn eigen wereldbeeld te vormen door
de verschillende stukjes aan elkaar te verbinden. Qua
vorm is het altijd anders omdat ik conceptueel werk,
uitga van een idee en dan ga kijken welke vorm en
materiaal er het beste bij past.'
Lydia Schouten, Westenschouwe, het zal je berouwen, 2008,
acryl, pastel, foto op papier/aluminium, too x 140 cm.
Tegengestelde verhalen
Dichter en criticus Ad Zuiderent, wiens werk flink is
beïnvloed door de Februariramp van 1953 (hij stelde
bijvoorbeeld Na de watersnood. Schrijvers en dichters
over de Ramp van 1953 samen), sprak óók bij de ont
hulling op 13 oktober. Hij vindt dat het Monument
voor de Verdronken Dorpen in Zeeland heel duide
lijk past in de ontwikkeling die het werk van Lydia
Schouten heeft doorgemaakt. Ook Zuiderent sprak
van de betekenis en invloed van verhalen als 'rode
draad'. Verhalen van verlangen en dood, van voor
spoed en ondergang. Zuiderent: 'Aanvankelijk was
Lydia Schouten vooral geïnteresseerd in moderne gru
welsprookjes (verhalen van erotiek en geweld) zoals
wij die horen en zien op tv en waarover we lezen in de
krant; inmiddels blijkt zij ook gevoelig voor verhalen
12 Zeeuws Tijdschrift 2010 3-4