Levinus de Bruijne (foto uit privébezit F. Kempe, Terneuzen).
Voormalig raadhuis Hoek, met op de voorgrond de hoofdentree
onder het torentje met balkon, door De Bruijne ontworpen in 1927.
Foto: C. Kotvis/ZDC
te lopen na 1910. Na de Eerste Wereldoorlog werd het
voormalige Duitse consulaat op de Herengracht 3 aan
gekocht als kantoor. Het was een van de eerste pan
den waar telefoon werd aangelegd. De Bruijne noem
de zich in die tijd bouwkundige en werkte geregeld
samen met architect J.A. Feij, opziener bij de Dienst
der Domeinen. Pas na 1913 signeerde De Bruijne
zelf als 'architect'. Aan het eind van de jaren dertig
verhuisde het kantoor naar Herengracht 9, waar het
tot 2000 gehuisvest bleef. Naast zijn ontwerpende
en bouwkundige werk werd hij tevens aangesteld als
gemeenteopzichter van Philippine. Zijn netwerk op
het platteland werd hierdoor groter. Zo maakte hij in
1940 in opdracht van de gemeente Philippine een uit
breidingsplan dat conform het plan werd uitgevoerd.
De Bruijne ontwierp in de periode van industriële
bloei tevens een groot aantal bedrijfsgebouwen langs
het Kanaal van Gent naar Terneuzen. Daaronder
weegbruggen, de coöperatieve groentedrogerij en
groentezouterij in Sas van Gent, de gasfabriek van
Axel, schuren voor de NV Vlasindustrie in Sas van
Gent en een uitbreiding van de Vlasfabriek in Sluiskil.
Voor P. van Waes ontwierp hij in 1913 de bekende
bierbrouwerij aan de Graaf Jansdijk in Westdorpe,
later 'Van Waes Boodts'. Ook volgde in 1924 een groot
complex met kantoor voor de NV Hollandse Interna
tionale Handelsmij Amsterdam-Terneuzen. Vijf jaar
later volgden grote loodsen voor de firma August de
Meyer Zn aan het zuidelijke dok in Terneuzen, die
in 1940, nadat het totale havengebied flink te lijden
had onder oorlogshandelingen, hersteld en fors uitge
breid werden. Weer een jaar later volgden de Coöpera
tieve Vruchtenveiling in Terneuzen en verbeteringen
en uitbreidingen aan de Ammoniakfabriek in Sluiskil.
Raadhuis Hoek
De meest tot de verbeelding sprekende ontwerpen
van De Bruijne zijn echter niet van industriële aard,
maar juist maatschappelijke gebouwen. Het raadhuis
in Hoek, waarmee hij naam maakte en diaconie
huis Scheldeoord in Terneuzen, waarmee hij zich
de rationele jarendertigstijl eigen maakte. Lang is er
gesproken over de bouw van een raadhuis in Hoek.
Begin 1927 is het dan zover. Het moest de zetel van
de Hoekse gemeenteraad worden, het kantoor van
de burgemeester en de secretaris, een kantoor voor
de ontvanger, twee prisons (cellen), een theaterzaal
(vrij uniek) en een onderkomen voor de plaatselijke
60 Zeeuws Tijdschrift 2010 3-4
