een speelgoedauto een radiogra
fisch bestuurbaar huisdier te maken.
Ouders waren verontwaardigd
maar kinderen vonden het
prachtig. Door op de grens
van wat acceptabel is te
werken, bereikt ze een
groot publiek en brengt
ze veel teweeg. Dit zou
als aandachttrekkerij
gezien kunnen worden
maar is zeker ook een
bijzonder effectieve manier
om mensen weer kritisch
aan het denken te krijgen.
Het is juist de integriteit
en consequentie waarmee TIN-
KEBELL. haar standpunt in dit debat
houdt die haar werk bewonderenswaardig maakt.
Ze is geen militante veganist of hardnekkige vleeseter,
en maakt haar werk niet vanuit een activistisch oog
punt. Wel is ze compromisloos in hetgeen ze wil laten
zien. Haar werk is niet gemaakt om te shockeren,
hoewel het dit vaak doet. Het is wel haar bedoeling
dat er discussie ontstaat, dat het iets teweeg brengt in
een samenleving die alles voor zichzelf lijkt goed te
kunnen praten.
Op haar overzichtstentoonstel
ling in Vlissingen (Looove Tinke-
bell./For my family deWillemj,
16 mei - n juli nu helaas
afgelopen (red.)) is goed te
zien dat een deel van het suc
ces van haar werk in de speelse
uitstraling en tastbaarheid ervan
ligt. Een uit houten blokken opge
bouwde opgezette collie nodigt daad
werkelijk uit tot bouwplezier en ook
de als marionet opgezette Jack Rus-
sel blijft niet lang onberoerd. Haar
serie van op mechaniek gemonteerde
konijnen zorgt bij menigeen voor
een wat bittere glimlach zodra ze hun
mechanische hupjes en piepjes verto
nen. Doordat de werken de toeschou
wer haast over de grens van acceptatie trekken,
wordt de boodschap die zij brengen des te sterker. Net
zoals een kipfiletje in de supermarkt zo gepresenteerd
wordt dat het zo min mogelijk met een dier van doen
heeft, zo is het speelgoed van TINKEBELL. de mooie
verpakking van een schrijnend probleem.
Voor meer informatie: looovetinkebell.com www.torchgallery.
com/tinkebell- .html
(boven) Tinkebell, Fifi, 2006, 40 x 40 x 30 cm; (onder) Tinkebell, Baltazar, 2008. Courtesy TORCH Gallery Amsterdam
8 Zeeuws Tijdschrift 2010 3-4
