sen ca. 1400 en 1700 die belicht wordt in Borsele,
Bourgondië, Oranje. Heren en markiezen van Veere
en Vlissingen (Verloren, 25,-) door C.H.L.J. Cools,
L.H.J. Sicking, P.A. Henderikx, S. Groenveld, P. Rem
en P. Blom, onder eindredactie van G. van Herwijnen.
Het boek gaat in op de verdeling van rechten en bezit
tingen op Walcheren. Scharnierdatum is 21 oktober
1555, toen keizer Karei V aan de heren van Veere de
titel markies verleende, en de heerlijkheid Veere tot
markizaat verhief. De auteurs behandelen vragen als:
welke positie, bezittingen en rechten bezaten de heren
van Veere vóór 1555 en welke politieke rol speelden
zij onder de Bourgondische en Habsburgse vorsten?
Welk gezag hadden de Oranjes in Zeeland na 1581,
toen Willem van Oranje - reeds stadhouder en Eerste
Edele in de Staten - het markizaat kocht? Wat zeggen
de bronnen over het verblijf van de Oranjes in Veere
en Vlissingen? Met uitzondering van één auteur zijn
de schrijvers rijk getooid met academische waardig
heden, en hun proza is navenant: degelijk maar taai.
Jammer dat een goed ingevoerde redacteur of coau
teur niet belast werd met het vervaardigen van een
handige samenvatting van deze bundel.
Volkscultuur en erbij horen
In het woud van alle gesubsidieerde activiteiten en
instellingen rondom volkscultuur zou je bijna ver
geten dat er ook nog particulieren zijn die zich met
aspecten van de historische en hedendaagse volks
cultuur bezighouden, gewoon omdat ze dat leuk
vinden. Wim Vreeke beschrijft zijn speciale vaar
digheden ten aanzien van De Zeeuwse Strandvisserij
netten breien op de traditionele Zeeuwse manier (eind
redactie Cees Maas; Den Boer de Ruiter, 9,90),
terwijl Vrouweputje [bron van eenheid] (Stichting
Vrouweputje Goes, 9,95) belicht hoe een groepje
particulieren de gelijknamige katholieke devotie-
plek bij Baarsdorp weer tot leven wekte in recente
jaren, maar nu vanuit een New Age-achtige optiek.
Domburger Wim Vreeke vindt het breien van vis
netten 'buitengewoon ontspannend, je vergeet alles
om je heen'. Vrouweputje beveelt om dezelfde mate
van onthaaste aandacht te bereiken onder meer een
'Langzame Loopmeditatie' aan. Uiteenlopende acti
viteiten van Noordzeekust en polderland, maar met
dezelfde uitkomst: rust en concentratie.
Een andere vorm van ontspanning ontstaat para
doxaal genoeg door het consumeren van spanning
opwekkende lectuur: thrillers bijvoorbeeld. Zeeland
heeft er sinds enige jaren weer een auteur in dit
genre bij: Evert Jan Looise, die met Schreeuw om aan
dacht (Gopher, 22,90) een vakkundig geschreven,
rechttoe-rechtaan roman afleverde over terrorisme in
Armeens-Turkse sfeer met bloedstollende achtervol
gingsscènes. Eerder, in 2004, verscheen van hem De
ijskoude aristocraat.
Leven met een beperking is het onderwerp van
De draad van Ariadne (MEE Zeeland), samen
gesteld door Rob van Hese naar aanleiding van
het vijfjarig bestaan van de MEE-organisaties in
Nederland. MEE verleent kosteloze ondersteuning
aan gehandicapten. In één van de vele verhalen in
het boekje zegt 'Lisa': 'Wij horen er ook bij, wij wil
len ook gewoon op reis, wij willen ook zelfstandig
wonen.' Het boekje bevat een cd-rom en is gratis
af te halen in MEE-kantoren te Terneuzen, Goes en
Middelburg (zie www.meezeeland.nl).
95 Zeeuws Tijdschrift 2010 3-4