'VOORWAAR GEEN KLEINIGHEID!'
in het Gemeentelijk Archeologisch Museum
2 april t/m 3 juli 2011
Gemeentelijk Archeologisch Museum
www.museumaardenburg.nl
www.bachcomite.nl
Sinds 1954 hebben Bach en Aardenburg iets met
elkaar. Op Paaszondag van dat jaar werd voor het
eerst in de Aardenburgse Sint-Baafskerk Bachs
Matthaus-Passion uitgevoerd. De vele topzangers,
-koren, -orkesten en -dirigenten die sindsdien de
jaarlijkse uitvoeringen verzorgden hebben een tra
ditie gevestigd die we het best mogen omschrijven
als een muzikaal fenomeen.
Waar hebben we het over?
een liturgische en muzikale traditie van bijna
2000 jaar
een van de meest hoogwaardige werken uit de
westerse muziekgeschiedenis
een uitvoering door stuk voor stuk gerenom
meerde musici
een indrukwekkende, meer dan een millennium
oude kerk als uitvoeringsruimte en
een loyaal, betrokken internationaal publiek,
vaak meer dan 1000 bezoekers in getal.
Over dit fenomeen en deze tradities gaat de ten
toonstelling Voorwaar geen kleinigheid! die van 2
april tot en met 3 juli te zien is in het Gemeente
lijk Archeologisch Museum in Aardenburg. Komt
dat zien (en horen)!
Marktstraat 18, 4527 CL Aardenburg
telefoon +31(0)117 - 492 888
dinsdag t/m vrijdag 10.00-12.00 en 13.30-17.00 uur
zaterdag en zondag 13.00-17.00 uur
Eregast is de familie Hogewoning niet. 'Hoeft
ook niet', zegt Kees. 'Hoewel mijn moeder met veel
respect door de organisatie wordt behandeld en wij
altijd keurig met zijn allen op één rij zitten.' Arjan:
'Na iedere uitvoering dineren we uitgebreid in Mos
sel- en Palinghuis Lekens in Aardenburg. Een waar
feest. Omdat we elkaar in geen tijden hebben gezien
en we bij de Matthaus-Passion uren stil hebben geze
ten, gaan we dan echt los. We zijn dan het toonbeeld
van Hollanders zoals ze in de ogen van de Vlamingen
zijn: luidruchtig en te hard lachend. Daar zijn ze bij
Lekens aan gewend. We worden er als vorsten behan
deld en we reserveren steevast voor het volgende jaar
want een traditie moet je hooghouden.'
'Perfecte organisatie, veel vrijwilligers. Af en toe
een bekende. Het lezen van de gezichten. Dan
beginnen de kerkklokken te luiden. Teken dat de
pauze voorbij is. Het is vier uur inmiddels. Het is
mooi om te zien hoe een lange rij bezoekers rich
ting kerk loopt. Het lijkt wel alsof onze cultuur
niet langer gefragmentariseerd is, maar nog over
een waarachtig middelpunt beschikt.'
'Verstilde passages, vuurwerk uit kelen. Onbe
grijpelijke complexiteit van Bach. Ik laat de muziek
over me heen komen. Af en toe merk ik dat ik
afdwaal in gedachten. Op een gegeven ogenblik
ben ik zelfs de kleine ruitjes van de grote boogra
men aan het tellen. Geschat aantal: 27.000 stuks.
Of ik kijk links opzij naar een paar vrouwenbenen
in een zwarte maillot. Ook staar ik naar het jeugdi
ge haar van het Belgische meisje. Hoe was het ook
al weer om zo jong te zijn? De dirigent heet Jos
van Veldhoven. Hij is op zoek naar authenticiteit,
weet ik, vandaar het gebruik van muziekinstru
menten die uit de tijd van Bach stammen.'
'De allerlaatste koorzang treft me voluit. Wir
setzen uns mit Tranen nieder und rufen dir im Grabe
zu. Plotseling zie ik alle familie- en vriendendo-
den voor me. En ook voel ik de droefheid van de
aspirant-dode. Maar na afloop van de monumen
tale uitvoering overheerst toch de blijdschap van
de niet al te begaafde, asymmetrische luisteraar.'
André van der Veeice
De citaten van André van der Veeke komen uit 'Wir setzen
uns mit Tranen'. In Zeeuws Tijdschrift, 60(2010)3/4, P- 29-30.
50 Zeeuws Tijdschrift 2on 1-2