'VOORWAAR GEEN KLEINIGHEID!' in het Gemeentelijk Archeologisch Museum 2 april t/m 3 juli 2011 Gemeentelijk Archeologisch Museum www.museumaardenburg.nl www.bachcomite.nl Sinds 1954 hebben Bach en Aardenburg iets met elkaar. Op Paaszondag van dat jaar werd voor het eerst in de Aardenburgse Sint-Baafskerk Bachs Matthaus-Passion uitgevoerd. De vele topzangers, -koren, -orkesten en -dirigenten die sindsdien de jaarlijkse uitvoeringen verzorgden hebben een tra ditie gevestigd die we het best mogen omschrijven als een muzikaal fenomeen. Waar hebben we het over? een liturgische en muzikale traditie van bijna 2000 jaar een van de meest hoogwaardige werken uit de westerse muziekgeschiedenis een uitvoering door stuk voor stuk gerenom meerde musici een indrukwekkende, meer dan een millennium oude kerk als uitvoeringsruimte en een loyaal, betrokken internationaal publiek, vaak meer dan 1000 bezoekers in getal. Over dit fenomeen en deze tradities gaat de ten toonstelling Voorwaar geen kleinigheid! die van 2 april tot en met 3 juli te zien is in het Gemeente lijk Archeologisch Museum in Aardenburg. Komt dat zien (en horen)! Marktstraat 18, 4527 CL Aardenburg telefoon +31(0)117 - 492 888 dinsdag t/m vrijdag 10.00-12.00 en 13.30-17.00 uur zaterdag en zondag 13.00-17.00 uur Eregast is de familie Hogewoning niet. 'Hoeft ook niet', zegt Kees. 'Hoewel mijn moeder met veel respect door de organisatie wordt behandeld en wij altijd keurig met zijn allen op één rij zitten.' Arjan: 'Na iedere uitvoering dineren we uitgebreid in Mos sel- en Palinghuis Lekens in Aardenburg. Een waar feest. Omdat we elkaar in geen tijden hebben gezien en we bij de Matthaus-Passion uren stil hebben geze ten, gaan we dan echt los. We zijn dan het toonbeeld van Hollanders zoals ze in de ogen van de Vlamingen zijn: luidruchtig en te hard lachend. Daar zijn ze bij Lekens aan gewend. We worden er als vorsten behan deld en we reserveren steevast voor het volgende jaar want een traditie moet je hooghouden.' 'Perfecte organisatie, veel vrijwilligers. Af en toe een bekende. Het lezen van de gezichten. Dan beginnen de kerkklokken te luiden. Teken dat de pauze voorbij is. Het is vier uur inmiddels. Het is mooi om te zien hoe een lange rij bezoekers rich ting kerk loopt. Het lijkt wel alsof onze cultuur niet langer gefragmentariseerd is, maar nog over een waarachtig middelpunt beschikt.' 'Verstilde passages, vuurwerk uit kelen. Onbe grijpelijke complexiteit van Bach. Ik laat de muziek over me heen komen. Af en toe merk ik dat ik afdwaal in gedachten. Op een gegeven ogenblik ben ik zelfs de kleine ruitjes van de grote boogra men aan het tellen. Geschat aantal: 27.000 stuks. Of ik kijk links opzij naar een paar vrouwenbenen in een zwarte maillot. Ook staar ik naar het jeugdi ge haar van het Belgische meisje. Hoe was het ook al weer om zo jong te zijn? De dirigent heet Jos van Veldhoven. Hij is op zoek naar authenticiteit, weet ik, vandaar het gebruik van muziekinstru menten die uit de tijd van Bach stammen.' 'De allerlaatste koorzang treft me voluit. Wir setzen uns mit Tranen nieder und rufen dir im Grabe zu. Plotseling zie ik alle familie- en vriendendo- den voor me. En ook voel ik de droefheid van de aspirant-dode. Maar na afloop van de monumen tale uitvoering overheerst toch de blijdschap van de niet al te begaafde, asymmetrische luisteraar.' André van der Veeice De citaten van André van der Veeke komen uit 'Wir setzen uns mit Tranen'. In Zeeuws Tijdschrift, 60(2010)3/4, P- 29-30. 50 Zeeuws Tijdschrift 2on 1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2011 | | pagina 50