EEN FAN VAN HET THEATER
In gesprek met Frans Lievens
Vanaf 1 juli leidt Frans Lievens drie grote Zeeuwse schouwburgen: het Scheldetheater in Terneuzen, de Mythe
in Goes en de Stadsschouwburg Middelburg. Afstemming en samenwerking voor een aantrekkelijk Zeeuws
theateraanbod lijkt daarmee gegarandeerd. Weer een stapje vooruit naar Zeelandstad?
tekst Marcel Migo
'Als je in Zeeland iets neerzet, moet je zorgen dat dat
op een stevige schaal gebeurt, de eilanden overstij
gend.' Frans Lievens staat positief tegenover de Zee-
landstadgedachte. Als concept. Omdat het de enige
manier lijkt om op lange termijn resultaat te bereiken,
om kwaliteit te leveren. Juist ook op het gebied van de
kunsten. Maar hoewel hij constateert dat het eiland-
denken afneemt - er wordt over de volle breedte van
de provincie, in allerlei sectoren, intensiever contact
gezocht en samengewerkt - wijst hij erop dat de gren
zen en grensjes nog niet helemaal verdwenen zijn.
'Je moet het psychologisch effect van de tol van de
Westerscheldetunnel niet onderschatten. Elke keer dat
je erdoor rijdt, is het alsof je een grensovergang pas
seert.'
Frans Lievens karakteriseert zichzelf als een maat
schappelijk ondernemer, liever dan als 'de Joop van
den Ende van Zeeland', zoals Omroep Zeeland hem
onlangs noemde. Zijn enthousiasme voor de podi
umkunsten is mettertijd steeds verder gegroeid. Als
ondernemer is hij ook actief in de sport (sportcom
plex De Eenhoorn, Oostburg) en op recreatief gebied
(Reynaertland, Hulst) en sinds tien jaar ook op het
culturele vlak, aanvankelijk 'enkel' als exploitant van
het Scheldetheater.
Cultuur is een eerste levensbehoefte!
'Cultuureducatie, politiek: blijf ervan af! Je weet niet
wat je door de BTW-maatregelen aanricht!' Als de
bezuinigingen in de cultuursector ter sprake komen
spreekt Lievens gepassioneerd. Hij mist de logica. 'Als
je hier ergens in het Zeeuws-Vlaamse goed gaat eten,
wat ik graag doe, betaal ik zes procent BTW. Dat kan
ik niet rijmen met een BTW-verhoging voor alle cultu
rele voorstellingen. Zelfs voor de schoolvoorstellingen!
Als je in de bioscoop een James Bondfilm bekijkt
betaal je zes procent, als je naar de schouwburg gaat
straks dus negentien procent.' Lievens vraagt zich af
wat daarvan de bedoeling is. 'Dat is oppervlakkigheid!
Wat haal je ermee op?' Hij stoort zich eraan dat het
belang van culturele en kunstzinnige vorming minder
en minder wordt ingezien. 'Cultuur is geen luxe. Het
is een eerste levensbehoefte.' Hij doet een klemmend
beroep op de nationale politiek om die verantwoor
delijkheid terug op te pakken. Hij pleit voor meer
betrokkenheid bij cultuur. Te gemakkelijk is geaccep
teerd dat cultuur is weggezet als 'linkse hobby'. 'Het
is belangrijk dat politieke partijen de waarde van cul
turele diversiteit beter gaan uitdragen én verdedigen.'
Niet voor een lege zaal
De belangrijkste taak van theaters is wat Lievens
betreft het bedienen van het publiek. 'We moeten
een verbinding maken tussen waar maatschappelijke
behoefte aan is met kwalitatief goede exploitaties.' Het
aanbod wordt in grote mate bepaald door de politiek.
In feite krijgen de theaters een vrij concrete opdracht
mee. Die opdracht kan luiden: x aantal toneeluitvoe-
i6 Zeeuws Tijdschrift 2on 3-4
