Frans Lievens. Foto: Marcel Migo
ringen, x aantal dansvoorstellingen. Een Raad van
Toezicht controleert de uitwerking op kwaliteit. Er ligt
dus een opdracht en tegelijkertijd geldt wat betreft
Lievens: 'We programmeren niet voor een lege zaal.'
Binnen de kaders van de opdrachtgever (de politiek)
en met kwaliteit als voorwaarde gelden de wensen van
de bezoekers als belangrijkste criterium.
Lievens kent zijn publiek goed en weet dat bepaal
de producties het in Zeeuws-Vlaanderen beter doen
dan bijvoorbeeld in Middelburg. Opera doet het tradi
tioneel goed in Terneuzen, terwijl in Middelburg de
(eeuwenlange) toneeltraditie nog altijd sterker is. Die
regionale voorkeuren zijn er dus nog steeds. Ondanks
dat vraag, smaak en ook de samenstelling van het
publiek wel veranderd zijn in de afgelopen tien a vijf
tien jaar. Onder jongeren lijkt de regionale diversiteit
veel geringer. 'Jongeren lijken meer op elkaar, waar
ze ook vandaan komen.' De bezoekers, oud én jong,
laten duidelijk weten wat zij van het aanbod vinden.
Mensen zijn vergeleken met tien, vijftien jaar geleden
assertiever geworden. Er is nu een grotere groep die
bereid is 'enige moeite te doen' om de schoonheid van
een voorstelling tot zich door te laten dringen. Reden
temeer waarom Lievens het zeer betreurt dat de jonge
generatie daar, door de bezuinigingen op de cultuur
educatie op achterstand komt te staan. Doodzonde,
vindt hij.
Hier werken fans van het theater
Vanwege de huidige schaal van de organisatie is flexi
biliteit en onderlinge afstemming mogelijk geworden,
waardoor Goes dus niet concurreert met Terneu
zen, maar ook voorkomen wordt dat gezelschappen
driemaal naar Zeeland komen en tussendoor elders
vertoeven. Volgens Lievens voldoet de huidige schaal.
Het theateraanbod is Zeelandstad proof, op het niveau
17 Zeeuws Tijdschrift 2on 3-4
