financieel gevoed door de gemeente, het ministerie
van OCW en door incidentele subsidies. Er worden in
De Vleeshal jaarlijks tien exposities gerealiseerd, vijf
a zes publicaties zien elk jaar het licht en er zijn zo'n
zes symposia. Dat wordt allemaal waar gemaakt door
acht medewerkers. 'We doen veel met weinig mensen.
Juist omdat we klein zijn, kunnen we ook flexibel
opereren. We zijn Middelburgs en we willen het cen
trum van de wereld zijn, we zijn klein en willen groot
denken. Tussen die werkelijkheid en die droom zoe
ken we altijd de balans. Het is ons vaak gelukt om de
beste kunstenaars hiernaartoe te halen, die vervolgens
het beste van zichzelf wilden geven. Dat had en heeft
ook te maken met de omstandigheid dat de ruimte
van De Vleeshal goede kunstenaars altijd uitdaagt.'
De tentoonstellingen in De Vleeshal trekken per
jaar zo'n dertigduizend bezoekers. Een kwart van dat
aantal zijn inwoners van Middelburg en onderzoek
leert dat die vaak terugkomen. De rest zijn cultuur
toeristen uit de hele wereld. Benedetti: 'We krijgen
veel positieve reacties, ook uit Middelburg zelf. De
kunstwereld kent ons, ook internationaal. Het is onze
opdracht om de naam en faam van De Vleeshal op
de kaart te houden.' De Vleeshal, en sinds twintig
jaar ook de SBKM, heeft een reputatie opgebouwd,
de geografische ligging ten spijt. Maar de kaart van
Nederland valt niet vanzelfsprekend samen met de
geografie van de kunstwereld. Antwerpen en Brus
sel zijn dichterbij dan Amsterdam, het epicentrum
voor wie niet verder kijkt dan de traditie wil. Lorenzo
Benedetti bepleit een andere manier van kijken: 'Voor
velen is de afstand van Middelburg naar Amsterdam
nog altijd korter dan andersom. Maar als je verder wilt
denken dan tot waar de regionale of nationale grenzen
strekken, dan zie je ook de grote kansen. Onze positie
nodigt uit tot dialoog met het nabije buitenland, met
België vooral. Het gaat er uiteindelijk niet om waar je
bent, maar wat je denkt.'
Vleespotten
Zijn de tentoonstellingen de afgelopen twintig jaar
het vlaggenschip geweest, er is nog een andere pijler
onder de stichting, en dat is de collectie kunst die
door de jaren heen is aangekocht. Minder zichtbaar
maar zeker zo belangrijk. Maar in Middelburg is er
geen ruimte om de collectie te tonen, ook geen ruimte
trouwens voor opslag. De klimatologische eisen
waaraan een opslag moet voldoen, het onderhoud
en beheer vergen zo veel geld dat dat voor de SBKM
simpelweg te duur is. Vandaar dat de collectie zich
bevindt in het MUHKA, het Museum van Heden
daagse Kunst Antwerpen. Dat bespaart niet alleen
geld, het levert Middelburg ook veel op. Het MUHKA
kan gebruikmaken van de Middelburgse collectie en
32 Zeeuws Tijdschrift 2on 3-4
