{{ZEEUWSEJJ
Zeeuwse Boekenprijs 2011
eindelijk wil ik met mijn werk uitzicht bieden op een
andere wereld. Kijken staat trouwens bij mij centraal
en niet het werk. Wat ik bijvoorbeeld niet wil is zes
dezelfde schilderijen met kleine nuanceverschillen
maken. In elk werk wil ik voor de absolute volheid
gaan. Elk schilderij moet een openbaring zijn. Daarin
ben ik eigenlijk een barokke schilder. Mijn abstracte
schilderijen zijn zuivere beelden. Bij figuratieve schil
derkunst heb je eerder het gevoel dat je het werk na
een tijdje door en door kent. Zogenaamde abstracte
kunst is zuiver beeldend en verveelt niet gauw als het
werk goed gedaan is.
Nadat de schilder heeft uitgelegd waar hij voor
staat in de schilderkunst, gaat het gesprek alle kanten
op: afkomst, politiek, succes of marge, landschap,
kunstklimaat, Zeeland, jaren zestig, katholicisme. Alle
geëxposeerde schilderijen zijn in 2010 geschilderd,
probeer ik terug te keren naar een gerichte vraag. Wat
is er de jaren daarvoor gebeurd? Heb ik ook geschil
derd, zegt hij, maar met mate. In feite ben ik niet voor
één ding in de wieg gelegd. Ik houd van fotograferen,
filmen, reizen en het goede leven. Ik weet dat het
nodig is om succes te hebben: je concentreren op een
discipline en dan liefst nog met een vast thema, maar
ik kan dat niet. Ik heb het er ook niet voor over. Na
dertig jaren ben ik nog steeds een tamelijk onbekende
schilder in Zeeland. Kijk maar naar de aankooplijst
van de provincie van de laatste jaren. Ik sta er niet op.
De woorden komen blijmoedig en zonder enige vorm
van rancune uit zijn mond. Dan worden we onder
broken door een redactielid van een concurrerend
tijdschrift die een bijdrage van Pingen komt ophalen.
En morgen ook nog een beschouwing van Nico Out in
de PZC, zeg ik. Hoe lang kun jij je nog vermaken in
elitaire afzondering?
Na een gesprek van anderhalf uur gaan we rich
ting expositieruimte. Ik ben er na de opening niet
meer geweest, zegt Pingen. Hier heb ik me op ver
heugd, bedenk ik. Om zijn werk opnieuw te zien.
In de expositieruimte gebeurt hetzelfde als bij mijn
eerste confrontatie met de doeken. Ik voel een vorm
van gelukzaligheid die bijna gênant is. Wat is je favo
riete werk?, vraag ik. Nooit meer denken, dat is beter
dan nooit meer slapen, lacht hij. Ik probeer na te gaan
waar mijn voorkeur naar uit gaat, maar ik kan lange
tijd niet beslissen. Uiteindelijk kies ik voor Verticaal
grijs/grijs. Misschien wel omdat ik geen Maastrichte
naar ben.
De Zeeuwse Boekenprijs (ZBP) is een initiatief
van het Zeeuws Tijdschrift in samenwerking
met de Zeeuwse Bibliotheek en de Provinciale
Zeeuwse Courant (PZC). Hoofdsponsor is de
Campveerse Toren in Veere.
De ZBP werd in 2003 voor het eerst uitge
reikt. De ZBP is ingesteld met het doel meer
aandacht voor het Zeeuwse boek en boeken van
Zeeuwen te krijgen. Voor de ZBP komen boeken
in aanmerking over Zeeland en boeken die door
Zeeuwen zijn geschreven. De boeken dienen
tussen 1 juli 2010 en 1 juli 2011 gepubliceerd te
zijn.
De prijs bestaat uit een bedrag van 1000
euro en het gouden Zeeuws Meisje. De geno
mineerden ontvangen een andere versie ervan.
De Jan Bruijnsprijs, vernoemd naar de Goese
uitgever van Zeeuwse boeken, wordt toegekend
aan de auteur van het beste Zeeuws-Zeeuwse
boek. De PZC-publieksprijs wordt uitgereikt aan
de auteur van het boek dat via een elektronische
stemming op de PZC-website de meeste stem
men op zich weet te verenigen.
De jury van de ZBP 2011 bestaat uit: Jac
queline Bel, Ton Brandenbarg, Peter Jansen,
Mario Molegraaf, Karla Peijs (voorzitter) en Paul
van der Velde (secretaris). De shortlists zullen
bekend gemaakt worden tijdens het Film by the
Sea Festival in september in Vlissingen. Alle drie
de prijzen zullen worden uitgereikt op 4 novem
ber 2011 in de Week van het Zeeuwse Boek. Dit
zal geschieden in de Zeeuwse Bibliotheek en zal
worden gevolgd door het Zeeuws Boekenfeest.
Voor meer informatie zie: www.zeeuwstijdschrift.nl
57 Zeeuws Tijdschrift 2on 3-4
