De keramist
Jan van Leeuwen
als promotor van
kunsthistorisch onderzoek
Omdat de expositieruimte van de Zeeuwse Bibliotheek dit najaar
een andere bestemming krijgt, wordt de Stichting jan van Leeuwen
opgeheven (zie kader). De laatste tentoonstelling die de stichting
organiseert, is gewijd aan zijn naamgever en is te zien van 18 juni
tot en met 28 augustus 2011. Dit artikel kijkt terug op het werk van
jan maar is vooral bedoeld om zijn activiteiten op het terrein van
het kunsthistorisch onderzoek van beeldende kunst in Zeeland in
de twintigste eeuw over het voetlicht te brengen.1
tekst Paul van der Velde
Jan werd in 1943 in Utrecht geboren. Hij werd opge
leid aan de Academie voor Beeldende Vorming Mid-
deloo in Amersfoort en aan de Academie St. Joost in
Breda. In 1967 ging hij werken bij de Snake River
Pottery in Idaho waar hij voor het eerst tentoonstelde
in het Boise Art Center daar. Van Idaho verhuisde hij
in 1968 naar San Francisco waar toen de flowerpower
op zijn hoogtepunt was. Daar werd hij beïnvloed door
de realistische zogenoemde West Coast Ceramics-stijl
die veel meer op de huid van de mens zat en sociaal
bewogen was. Hij verliet Amerika in datzelfde jaar
maar zou er tot kort voor zijn dood twee a drie keer
per jaar terugkeren om er te exposeren en les te geven
of om als adviseur voor onder meer de keramiekcol-
lectie het Princeton Art Museum op te treden. Kort
na terugkeer kwam hij via Rotterdam in Middelburg
terecht. Dat gebeurde niet bij toeval want daar woon
de zijn vriendin Henny Schrijver, eveneens beeldend
kunstenaar, die hij van de Middelootijd kende (Sijnke,
!989)-
5 Zeeuws Tijdschrift 2on 3-4
