DE ONTWIKKELING VAN
EEN GIDEONSBENDE
STICHTING CULTUREEL ERFGOED ZEELAND
Cultureel erfgoed doet veel. Voor de mens, de omge
ving en de economie. Voor de identiteit, voor het imago
van Zeeland en de Zeeuwen. Het Zeeuws Tijdschrift
sprak hierover met SCEZ-directeur Wim Scholten en
sectorhoofd advisering en ontwikkeling Leo Adriaanse
op het hoofdkantoor aan de Groenmarkt in Middelburg.
'Als je niet oppast, ga je ten onder aan je eigen succes.'
tekst Oscar Steens Paul van der Velde
foto's An da van Riet
Wim Scholten (links) en Leo Adriaanse.
In zijn column SCEZpresse voor Zeeuws Erfgoed 10
(2011) 2 stelt Scholten de kabinetsbezuinigingen op
de cultuursector centraal. Hij gaat met name in op
het adviesrapport van de Raad voor Cultuur Noodge
dwongen keuzen: 'De Raad heeft geprobeerd de schade
voor de infrastructuur van culturele instellingen in de
jaren 2013-2016 enigszins te beperken. Er is 125 mil
joen euro minder beschikbaar en dan zijn keuzen -
meer dan een kaasschaaf - onontbeerlijk. Een van die
keuzen is het tot nul afbouwen van de subsidie aan
Erfgoed Nederland. Het erfgoedveld heeft zich naar
de mening van de Raad sterk geëmancipeerd en de
taken van Erfgoed Nederland zijn in voldoende mate
bij andere (rijks)instellingen ondergebracht. Eén taak
blijft specifiek aandacht behoeven: erfgoededucatie.'
Andere tijden
Scholten vervolgt: 'Staatssecretaris Halbe Zijlstra
nam beleefd kennis van het advies, maar deed er ver
volgens niet zo heel veel mee. Dat zegt iets over het
cultuurbeleid van het huidige kabinet, waarin visie
en inhoud ondergeschikt zijn aan de bezuiniging. Er
komen duidelijk andere tijden. De instellingen zullen
daar hun strategie op aan moeten passen. Cultureel
ondernemerschap, eind jaren negentig met verve door
de toenmalige staatssecretaris Rick van der Ploeg in
de cultuursector geïntroduceerd, staat weer helemaal
centraal. Op één onderdeel heeft Zijlstra het advies
van de Raad overigens wel gevolgd. Het sectorinsti
tuut Erfgoed Nederland zal verdwijnen. Deze beleids
keuze heeft in Zeeland geen direct effect, maar wel
indirecte gevolgen als rijkstaken komen te vervallen of
niet volledig worden overgenomen door andere instel
lingen. De praktijk leert dat dit soort operaties vaak
leidt tot verzwaring van taken van lagere overheden
en instellingen in de regio, zonder dat daar extra mid
delen tegenover worden gesteld. Het is dus oppassen
geblazen, zeker ten aanzien van de erfgoededucatie.
Wat in veel jaren in de erfgoedsector aan kennis, net
werk, publieksbereik en maatschappelijk draagvlak
6 Zeeuws Tijdschrift 2on 5-8
7 Zeeuws Tijdschrift 2on 5-8