hetzelfde, zij het misschien in mindere mate. En een Randstadautoriteit, een oud idee, heb ik als minister al afgewezen. Gewoon nog een bestuurslaag. Dat de Randstad de maat bepaalt, is een beeld dat we gaan verlaten. Het oude beeld van de Randstad als de norm werkt vandaag de dag nog door in veel zaken. We zien het terug in regelgeving en prestatienormen, in de prioritering van maatschappelijke opgaven, in bestuurlijke inrichtingsvraagstukken en in schaaldis- cussies. In elk van deze gevallen volgt een voorbeeld om te laten zien hoe dat oude beeld nog doorwerkt. Prestatienormen In Den Haag is jaren geleden de prestatienorm voor de aanrijdtijden voor ambulances bepaald: overal in Nederland moet een ambulance binnen 15 minuten ter plaatse kunnen zijn. Nu werkt dat misschien goed in de Randstad, maar niet in Zeeland. Want in Zee land hebben wij namelijk gebieden die met elkaar zijn verbonden door één weg, soms twee wegen. En om van zo'n gebied naar een ander te komen moet je eerst naar een brug of dam en dat kost tijd. Dus als wij die prestatienorm willen halen, en dat is de bedoe ling van prestatienormen, dan moeten wij veel meer ambulances (per hoofd van de bevolking) hebben dan gemiddeld in Nederland. En wie betaalt dat? Wie de norm stelt...? De bijzondere geografische omstandig heden van Zeeland, en dat geldt ongetwijfeld ook voor andere provincies, maken dat Randstadnormen er vaak niet werken. Het gaat niet alleen over ambulances, het gaat ook over de toegankelijkheid van de zorg in het algemeen, over het onderwijs en over vele andere voorzieningen, zoals het openbaar vervoer. Het ligt erg voor de hand, maar toch wordt met die specifieke lokale en regio nale omstandigheden vaak geen rekening gehouden. De dominante focus op de Randstad maakt dat onmo gelijk, omdat de rest van Nederland simpelweg achter de horizon verdwijnt. Maatschappelijke prioritering De Vogelaarheffing is een mooi voorbeeld. Via die heffing moesten ruim 400 woningcorporaties in Nederland geld geven aan 50 corporaties die de 40 zogenoemde Vogelaarwijken zouden moeten opknap pen, waarvan de problematiek zich concentreert in de grote steden, dus voor driekwart in de Randstad. Door die Vogelaarheffing kon de paradoxale situatie ont staan dat woningcorporaties in plattelandsgebieden eerst hun geld moesten weggeven aan de Randstad en vervolgens in diezelfde Randstad hun hand moesten ophouden om hun eigen problematiek zoals leegstand en vergrijzing aan te kunnen pakken. Want daar had den ze geen geld meer voor! Die spanning tussen landelijke, Randstedelijke prioriteiten enerzijds en regionale belangen ander zijds speelt nu overigens ook bij de vorming van de nationale politie. Ook daar bestaat grote zorg dat de aandacht voor landelijke, Randstedelijke prioriteiten ten koste zal gaan van regionale of lokale aandachts gebieden. Het gevolg is dat de politie onvoldoende aandacht kan besteden aan de regiospecifieke uit dagingen en dat zij de voeling met de plaatselijke bevolking verliest. Sterker nog, het risico bestaat dat politiecapaciteit uit de regio verdwijnt. Bestuurlijke inrichting De Randstad bepaalt de maat der dingen en dat mer ken we ook in de discussies over bestuurlijke inrich tingsvraagstukken. De rode draad in die discussies is vaak de vraag: wie doet wat? De kerntakendiscussie. Volgens het huidige kabinet liggen de kerntaken van het middenbestuur, de provincies dus, op de gebieden ruimte, economie en natuur. Maar de ene provincie is de andere niet. In sommige provincies, met name de Randstadprovincies, zijn relatief veel voorzieningen aanwezig die door het rijk of door de grote steden worden bekostigd. Denk maar aan rijksmusea en topsportfaciliteiten. Maar Drenthe heeft geen rijksmu seum en Zeeland heeft geen gemeentelijke topsport hallen. Door de afwezigheid van dit soort voorzienin gen is er in sommige provincies dus, meer dan in de Randstad, noodzaak om (als provincie) aanvullend op te treden. En dat betekent ook buiten de door het rijk voorgeschreven kemtaakgebieden, tenminste als we in alle regio's in Nederland een min of meer gelijk voorzieningenniveau nastreven. Maar ook hier wordt maatwerk gehinderd door de Randstadnorm. Ook hier geldt dat maatwerk moet worden bevochten. Schaaldiscussies Hoe werkt het oude beeld van Nederland, met zijn vanzelfsprekende focus op de Randstad, hierin door? Laat ik eerst zeggen dat ik in het algemeen niet tegen schaalvergrotingen ben. Als dit tot grotere efficiency en effectiviteit leidt: uitstekend. Het punt is alleen dat 14 Zeeuws Tijdschrift 2012 1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2012 | | pagina 14