Van Bachtendiecke tot Villa de Sprenck
Na een studiereis door Japan in 1983 komt er meer
dynamiek in de ontwerpen van Jobse. Het structura
lisme lijkt enigszins naar de achtergrond te wijken,
door een bijna fanatieke bewondering voor het werk
van een van de nu meest gelauwerde architecten ter
wereld, Tadao Ando, dat zich kenmerkt door zich
alsmaar herhalende bouwvolumes. Het door elkaar
weven van meerdere structuren werd zodoende een
tweede natuur en in zijn latere werk blijft het goed
herkenbaar. Ook vertaalde zijn belangstelling voor de
muziek zich langzaam maar zeker in zijn ontwerpen.
Hij zei dat een fuga van J.S. Bach toch erg dicht in de
buurt van de complexe bewegingen van het structura
lisme kwam.
Jos werkte verder nog aan grotere projecten
zoals het bejaardentehuis Bachtendieke in Terneu-
zen, een fraai vormgegeven cultureel centrum in
Oostburg en een kantoor voor Rijkswaterstaat in
Goes. Bijzonder passend is de uitbreiding die hij
in 1986 realiseerde aan Villa de Sprenck aan de
Middelburgse Seissingel. In dat luisterrijke pand,
oorspronkelijk ontworpen voor de familie Goethals,
huisde de Dienst Volkshuisvesting, de plek waar de
carrière van zijn vader Jasper was begonnen. Met
het ontwerp, een lage, gekromde aanbouw rond
om een open binnenplaats, met een licht gebogen
dak en eerlijke gevel uit grove betonsteen, kwam
Jos niet alleen terug bij zijn eigen fascinatie voor
Blom en Van Eyck, maar tevens bij de aanvang van
het familiebedrijf in Vlissingen. Jos bereikte tevens
een kruispunt in zijn leven. Zijn verlangen los te
komen van de dwang van de bouwpraktijk en de
drukkende verantwoordelijkheid voor het bureau
brachten hem ertoe de zaak aan Jongepier en mede
werkend architect Guus van Bebber over te doen in
1986. Vanaf toen heette het bedrijf Van Bebber en
Jongepier en in 2001 werd het opgenomen in de
Architecten Alliantie te Goes.
De cirkel rond
In 1988 associeerde hij zich met het Rotterdamse
architectenbureau Groosman en Partners. Hij vond
er zijn draai niet en samen met een van de partners
Lilian Bos richtten ze het bureau Jobse Bos op,
eveneens in Rotterdam. Zij werkten voortvarend
aan uiteenlopende opdrachten van kantoren tot par
ticuliere woningen. Op zijn lijf geschreven was de
grote renovatie van Bloms kubuswoningen op de
Blaak, die in de eerste helft van de jaren negentig
zijn beslag kreeg. Jos kon zijn oude liefde hierin
helemaal uitleven en iedereen was te spreken over
het resultaat. De vormgeving van de Westerschelde-
tunnel van 2002-2003 kan zeker als een hoogtepunt
van de werkzaamheden van Jobse Bos worden
beschouwd. Het was tevens voor Jos een eindpunt
want nu hij helmaal terug was in Zeeland waar hij
aldoor was blijven wonen, besloot hij in 2003 met
werken te stoppen en zich over te geven aan zijn
andere passies: zeilen en pianospelen.
27 Zeeuws Tijdschrift 2012 1-2
