verwacht van een regionaal museum: in beeld brengen van de sociaal-culturele identiteit door de historie te reconstrueren. Het Zeeuws Museum moet zich in die opvatting ontfermen over de Zeeuwse identiteit, wat die ook moge zijn. De Zeeuwse identiteit, is dat de optelsom van artefacten, klederdrachten, historische gebeurtenissen? En als het om geschiedenis gaat, welke periode is het dan die de Zeeuwse identiteit bepaalt? Meestal bedoelt men de leefwereld van de meest nabije voorouders, mensen die nog voortleven in verhalen van hen die hen nog gekend hebben. De wereld van de afgelopen 100 jaar, grof gezegd. Maar het beeld van Zeeland in de twintigste eeuw tot aan de uitvoering van de Deltawerken is er ook een van stille armoede, geslotenheid, en soms zelfs achterlijkheid. Dat is een verhaal dat klederdrachten en gebruiksvoor werpen niet vertellen. 'De kern van wat wij willen met het museum is een verhouding aangaan met het Zeeuwse verleden om een nieuwe, verrassende blik op de toekomst te geven. Daarom tonen wij niet zo maar de klederdrach ten, dat is te passief. We halen daar elementen uit die ook iets zeggen over het heden en de toekomst. De linnen hemden bijvoorbeeld die deel uitmaakten van Tentoonstelling Underground. Foto: Anda van Riet de dracht zijn gemaakt van vlas en dat werd op grote schaal verbouwd in Zeeuws-Vlaanderen. Wat maakt vlas interessant als gewas en als product? Daarmee willen we ook de jongste generatie trekken, door te laten zien wat 't belang van het erfgoed is, niet als ouwe rommel, maar als iets wat ook in het hier en nu waardevol is. Daarom laten we de klederdrachten ook anders zien. We hebben Paul en Menno de Nooijer een film laten maken waarin twee jonge dansers zich ontdoen van de eeuwenoude dracht. Een prachtige film, die in trage bewegingen laat zien uit welke lagen de Zeeuwse klederdracht bestaat. Zo willen we de mensen laten kijken, hen boeien en zo het onderwerp in trekken om uiteindelijk een educatief doel te die nen. De film ontmoette nogal wat weerstand, omdat we het erfgoed lieten dragen door jonge mensen. We hebben het zeer zorgvuldig gedaan, en bedenk wel: de klederdracht heeft van zo'n eenmalig gebruik minder te lijden dan van permanent tentoonstellen. Door de traditionele dracht zo onconventioneel te tonen, maken we die tot iets van nu en morgen.' Herinneringen van morgen Het Zeeuws Museum heeft onder de vorige directie 7 Zeeuws Tijdschrift 2012 1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2012 | | pagina 7