het in Zeeland, net als in de rest van de wereld, één
groot Sodom en Gomorra is.'
Schrijvers worden door organisator Peter de Jonge
van harte aangemoedigd het boek te signeren met
hun mobiele telefoonnummer.
Tot slot predikt Dominee Gremdaat over de geneug
ten van de zijweg, het volgen van je hart en het naja
gen van onverwachtse passies. Het vieren van het
Leven. Helaas is dit thuis soms moeilijk uit te leggen.
De Zeeuwse genodigden gaan tiptop gekleed. De
celebrities zijn te herkennen aan hun hoofd en/of
naam maar niet direct aan hun kledij. Beide catego
rieën worden nagestaard door het festivalpubliek in
spijkerbroek.
Diverse schrijvers geven literair advies voor de
schappelijke prijs van één of twee biertjes.
De meest gefotografeerde beroemdheid bleek René
Mioch. Paskal Jakobsen van Blof had een uitgebrei
de entourage die hem trouw volgde, maar moest
toch zijn meerdere in Mioch erkennen.
De foyer van Cine City is afgeladen. Voor iets wat
'Boekenbal' genoemd werd, kon er helaas niet wor
den gedanst, omdat de belangstelling te massaal
was. Een overweldigend succes voor de letteren, die
gered zouden zijn als de aanwezigen gewoon alle
maal, vier keer per jaar, een boek zouden kopen.
de straat op gaan. Of je treft een internetpagina die
dicht is op zondag. Dé vondst van digitaal christelijk
Nederland, overigens een product van mede-initiatief-
nemer Peter van Druenen.'
Bondgirl met Zeeuwse kap
Het samenstellen van de bundel vond De Jonge bijna
nog leuker dan het schrijven van een kort verhaal.
'Je moet proberen een ritme te vinden. Het aantal
vrouwen versus mannen was één staat tot drie. Zacht
volgt op hard. De erotische verhalen moesten netjes
over het geheel worden verdeeld. En het beginverhaal
is heel belangrijk, die moet de lezer er meteen intrek
ken. Rinus Ferdinandusse trof de geest van het boek
en het thema het best, hij had de toon meteen te pak
ken. Hij produceerde ook een zin die eigenlijk de titel
had moeten worden: Zeeuwse meiden die niet meer
zeggen "ons bin zunig", maar "ons bin zondig". Hij
had goed in de gaten dat het een boek moest worden
met verhalen die je serieus moet nemen, maar niet
serieus moet lezen. Verhalen met een grijns en een
knipoog.'
De omslag moest dat gevoel perfect weergeven.
De eerste aanzet was een soort Bondgirl met Zeeuwse
kap, Marlies Dekkers lingerie en een machinegeweer
in de aanslag. De Jonge: 'We hebben ook gedacht aan
Rem van den Bosch en zijn zoektocht naar het nieuwe
Zeeuwse meisje, misschien dat daar de ultieme foto
uit was gekomen. Maar zijn project loopt nog steeds.
Mijn vrouw vond de uiteindelijke omslag in Burgh-
Haamstede: zij bracht ansichtkaarten mee van kunste
nares Maryanne van Winden Oostdijk. Haar olieverf
schilderijen werden direct omarmd door iedereen bij
Kick Uitgevers.'
Sodom en Gomorra
Een nieuwe Rotterdamse uitgeverij gaat de bundel uit
geven. De Jonge en Van Druenen wilden een uitgever
met een landelijk netwerk. 'Want we hebben in een
klein halfjaar een schitterende selectie auteurs bijeen
gebracht. Preken voor eigen parochie is leuk, maar
het moet ook buiten Zeeland aanslaan. Zondig in Zee
land is een podium voor de beste Zeeuwse schrijvers
en hopelijk ook een steun in de rug voor beginnende
cineasten uit de provincie. We hebben nog een extra
missie: proza is een beetje de wiskunde van de taal,
veel mensen vinden literatuur moeilijk. Wij bieden
een toegankelijk thema in toegankelijke taal, om men
sen de lol van het lezen weer te laten ontdekken of
herontdekken. Want niemand lijkt nog tijd voor lezen
te hebben, behalve dat ene obligate boek dat mee op
vakantie mag.'
Hoe verkoop je Zeeuwse korte verhalen in de
Randstad? 'Zondig in Zeeland, dat wil toch iedereen
weten? Sodom en Gomorra bestaan en zijn geloka
liseerd in Zuidwest-Nederland. Aldus het sappige
verkooppraatje. Mensen moeten getriggerd worden
door de titel, de auteurs van naam en de omslag. En al
lezende komen ze dan tot de ontdekking dat er absurd
veel schrijftalent in de Zeeuwse klei zit.'
42 Zeeuws Tijdschrift 2012 7-8
