ONTMASKERDE STAD
streekeigen Sri Lankaanse architectuur
tekst en foto's Johan de Koning
De overwoekerde voorgevel van het Kandallama Hotel in D
Het kan niemand in Middelburg ontgaan zijn. In
heel de stad zijn vreemdsoortige objecten te zien. Van
ludiek aangeklede lantaarnpalen tot een zwarte poort
naar de andere wereld, van een houten molen tot een
observatorium met geurende witte stootwillen. Fafade
2012 is een kunst- en architectuurmanifestatie in Mid
delburg georganiseerd door het CBK Zeeland (nog tot
18 november te zien). Fafade gaat over de buitenkant,
de gevel en de straat zo je wil. Dat wat aan het publiek
getoond wordt. En wat we zien is niet altijd echt. Niet
authentiek. Achter de gevel gaat iets anders schuil.
Maar wat? De Zeeuwse Bibliotheek organiseert dit
najaar de serie lezingen 'Ontmaskerde Stad,' die de
ziel van de stad zullen blootleggen. Er komt veel aan
de orde. Vanuit Middelburg worden wijdere kringen
getrokken, naar de regio en zelfs naar verre oorden,
om telkens terug te keren tot de kern: de charade
van de stad of de stedelijke samenleving. Vrijwel alle
voordrachten worden gehouden door duo's; telkens
een architect - die de letterlijke gevels maakt - en
daarnaast een criticus, historicus, filosoof, schrijver
of filmer, die commentaar levert op het gemaakte. Op
25 september waren twee prominente buitenlandse
experts te gast: David Robson uit Brighton, Groot-
Brittannië en Chelvadurai Anjalendran uit Colombo,
Sri Lanka. Robson is hoogleraar en auteur over archi
tectuur in Zuidoost-Azië, terwijl Anjalendran praktise
rend architect is.
Het Kandallama hotel van Geoffrey Bawa
Tijdens mijn eerste bezoek aan Sri Lanka verbleef ik
in het Kandallama Hotel, een miraculeus mengsel
van natuur en cultuur, chaos en orde, vlak bij de tem
pelgrotten van Dambulla. Tegen de rotshellingen aan
gevlijd, geeft het je een prachtig panorama over de
vallei tussen Dambulla en het rotspaleis van Sigirya.
Een smalle toegangsweg brengt je bijna ongemerkt
boven. Dan word je het complex ingezogen via de
openluchtentree en verdwijn je tussen de manshoge
rotsen. Nu blijkt dat je op de op twee na hoogste ver
dieping van het gebouw bent beland. Om je kamer te
vinden moet je zakken, langs de kale ruwe rotswand,
opnieuw door beschaduwde openluchtgangen, dieper
en dieper de jungle in. Het is een eind, want de totale
lengte bedraagt ongeveer een kilometer. Knikkend en
golvend volgt het hotel de bergwand. Op de hogere
verdiepingen zijn een restaurant, een ontspannings
ruimte, de bibliotheek en de zwembaden gelegen.
Van de keiharde, rigide betonnen draagstructuur zie
je van buitenaf niks. Overal woekert de jungle over de
44 Zeeuws Tijdschrift 2012 7-8
