Corien Wortmann, Hans-Gert Pottering en Karla Peijs. Foto's: Oscar Steens Dat is iets wat ik in Den Haag niet verkocht krijg. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat jij als Com missaris van de Koningin altijd bezig bent geweest op het terrein van de infrastructuur en ook bij andere thema's je altijd op Europa gericht hebt omdat Europa van wezensbelang voor Zeeland is. Dat wordt in Den Haag minder gezien maar dat jij het belang van Zeeland in het vizier hebt, was en is belangrijk voor Zeeland. Als ik je opvolger een aanbeveling mag mee geven, is dat hij die traditie die je in het leven hebt geroepen, moet voortzetten. Jullie weten in Europa ook wel dat de weg naar Den Haag korter is dan de weg van Den Haag naar Brussel. Hetzelfde geldt voor Zeeland. Onze provincie ligt dichter bij Den Haag dan andersom. Dat is sinds mensenheuge nis zo. In Den Haag denken ze dat de kaasstolp is afge schaft maar dat is natuurlijk niet zo. Er zit een heel grote scheefgroei in de samenstelling van de Eerste en Tweede Kamer want daar zitten veel teveel mensen uit de Rand stad en te weinig uit de regio in. Als minister heb ik altijd geprobeerd ook in de regio te investeren en niet alleen in de Randstad. Een procent groei in de regio is net zoveel als een procent in de Randstad. Dat dringt nog steeds niet door tot Den Haag. Zeeland ligt midden in Europa en niet in een uithoek. Den Haag en Amsterdam, ja die lig gen in een uithoek. Voor Zeeland is de zware industrie van levensbelang. Dow en andere grote bedrijven moeten op wereldschaal kunnen concurreren. Als je dan in Europa met de emissiehandel nog strenger gaat worden - Den Haag lijkt daar voor te zijn - ondermijn je de concurrentiepo sitie van die bedrijven dusdanig dat ze niet meer con currerend kunnen blijven. Om zulk soort bedrijven te behouden moet je wel de juiste condities scheppen. Dat is ook aan de orde gekomen in ons gesprek met de zware industrie in Zeeland. In de Verenigde Staten zijn ze aan het herindustrialiseren omdat ze met schaliegas een heel goedkope energiebron hebben aangeboord. Dat stelt ons voor gigantische problemen. Dow komt uit Michi gan en als ze thuis goedkoper kunnen produceren dan vertrekken ze uit Zeeland waarmee er drieduizend banen zouden verdwijnen. We moeten er echt iets op zien te vin den. In Nederland zegt bijna iedereen dat we voor duur zame energie moeten gaan maar jammer genoeg redden we het daar niet mee. Wij zijn ook voor duurzame industrie maar voor bedrijven als Dow die op wereldschaal concurreren moet je zorgen dat ze dat kunnen blijven doen. We zien het ook met Yara. Dat bedrijf gaat op die manier niet meer in Zeeland investeren. We moeten wel wat vertrouwen in de toekomst hou den. Denk eens aan het arbeidsethos in Zeeland. Dat is ook een vestigingsfactor van belang. Met dat arbeidsethos prijzen we ons ook aan. In Zeeland wordt nooit gestaakt. Je ziet het ook bij de provincie. Men sen maken graag grappen over ambtenaren maar die zijn meestal volledig ten onrechte want ze gaan helemaal voor Zeeland. Nog even terug naar het schaliegas. Onder Tho- len zit ook een enorme voorraad. Kennelijk is iedereen erg bang voor schaliegas. Hoe komt dat? Er leeft enorm veel emotie omtrent schaliegas. We hebben er in het Europees Parlement ook een ste vige discussie over gehad. Links heeft geprobeerd er een Europees verbod op de winning van scha liegas door te krijgen. Dat is niet gelukt. Natuur lijk moet je wel naar het milieu en de veiligheid kijken maar het is hier letterlijk een onontgonnen terrein waarop de Amerikanen een enorme voor sprong hebben. Schaliegas zou de geopolitieke verhoudingen in de wereld wel eens ingrijpend kunnen veranderen. Absoluut. Amerika is binnen vijfjaar niet meer afhan kelijk van energie uit de Golfstaten of Rusland terwijl wij overgeleverd zijn aan Rusland. Daarom willen wij het juist stimuleren dat er intensief onderzoek wordt gedaan naar schaliegas. Daar moet de burger dan wel goed over geïnformeerd worden omdat er terecht of onterecht veel angst bij die burger over leeft. 36 Zeeuws Tijdschrift 2013 1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2013 | | pagina 38