Van dichtbij zie je dat het eenvoudige golfplaatjes zijn
in variabele patronen van brede en smalle golven.
Ertussenin vierkante ramen met een dikke, witte lijst,
op het dak zowel als in de gevel, eenvormig en sober.
Daar doorheen lange horizontale lijnen, gemaakt van
licht hout. Duidelijker kan de verwijzing naar de ver
kaveling van het landschap niet zijn.
Peter van Assche, de architect van het gebouw
kent het boeddhisme én de streek goed. Zijn voorou
ders komen ervandaan en wonen er deels nog. Hij
heeft voor de hoofdvorm de traditionele boerenschuur
uit de regio als basis genomen. De typische mansar-
dekap van schuur en huis zie je alleen hier. Soms
bekleed met pannen, maar ook wel met Vlaamse
leien. In de nieuwbouw vloeien dak en gevel in elkaar
over. Maar niet naadloos. Er is een duidelijk zichtbare
naad. Dat is die horizontale houten lijn. Ook de kop-
gevels zijn van hout. Net als vroeger. Daardoor lijkt
het alsof het gerekte volume nog veel verder door had
kunnen lopen en alleen tijdelijk, een beetje achteloos
is afgekapt. Omdat je toch ergens een grens trekt.
Telkens wisselen twee smalle planken af met een
brede. Af en toe verspringt dat ritme, zodat saaiheid
vermeden wordt. Tussen de ruw houten planken van
die kopgevels zijn grove naden opgehouden. Achter
de planken wordt zodoende de werkelijke waterke
ring zichtbaar: zwarte kunststof folie. Niks verhult de
prozaïsche realiteit, waarmee ook de boeddhistische
gemeenschap te maken heeft. De geringe omvang
van de Triratna boeddhistische beweging, zorgt voor
een navenant gering bouwbudget. Het moest dus een
goedkoop gebouw worden. Golfplaatjes, kunststof
folie, ruwhouten planken en simpele Veluxramen. Ze
vormen de overgang tussen de verschillende golfpla
ten elementen en dwingen je blik richting het zingen
de metrum. Een fysieke weergave van de klankschalen
en de ritmische cadans van mantra's, die de spirituele
concentratie van de bezoekers begeleiden.
Functioneel en spiritueel
Aan de achterzijde is een stevige hap uit het volume
genomen. Daar kom je binnen. En daar is ook het
terras met de ruime blik op de velden. Ook deze hap
bestaat uit planken, plafond incluis. Binnen is het al
even ruim. Volgens een van de aangeboden cursussen
schept orde in de ruimte om je heen ook ruimte in je
hoofd. Geen wonder dat de inrichting sober en doel
matig is. Kaal bijna. Alle gebruikte materialen zie je er
open en bloot. Niks is gecamoufleerd. Wanden zijn er
opgetrokken van stevige gipsblokken, in de plafonds
37 Zeeuws Tijdschrift 2013 3-4
