is het patroon van de breedplaatvloeren zichtbaar.
Alleen de begane grondvloer is glad en strak gepolijst.
Wel van beton. Wat dat betreft vormen exterieur en
interieur een eenheid. Maar er is ook een groot ver
schil. Binnen merk je pas hoe licht deze schuur is.
Open naar buiten, vooral richting het witte landschap.
In de zomer is hier een wilde bloemen- en kruiden
tuin. De bruine paarden verderop lijken zo naar bin
nen te kunnen wandelen. Vooral in de meditatiezaal is
de verbinding tussen binnen en buiten evident. Hier
ligt een donkere bamboevloer in. Nu valt ook op dat
de golfplaatjes van de gevel hier zo geperforeerd zijn,
dat je gemakkelijk contact hebt met buiten. Bovendien
is de hele wand, zowel voor als achter, te openen.
Twee grote stalen luiken, waarvoor weer een glazen
pui staat, met manshoge houten deuren. Alleen een
vaag, half transparant scherm scheidt dus wereld en
geest.
Op de begane grond bevinden zich de gemeen
schappelijke ruimten: de hal, eetkamer, de ontvangst
kamer annex bibliotheek en de meditatiezaal. Heel
deze laag is hoog. Dat schept ruimte. In de hal steken
twee roodbruine rechte trappen naar de verdieping.
Misschien wat veel als je bedenkt dat er nooit meer
dan circa twintig mensen aanwezig zijn. Maar har
monie speelt een belangrijke rol. Donkerbruin zijn
ze, van plaatmateriaal dat op betonplex lijkt. Met een
grote leuning die aan de achterzijde een verdikking
heeft, zodat je hand er mooi omheen past. Jammer
genoeg is er wat weinig ruimte voor de vingers. Boven
een lange gang met aan elke kop een groot raam dat
uitzicht biedt op de omgeving en veel licht naar bin
nen trekt. Waar buurmans' schuur er vlak achter staat
zit het raam hoog. Praktisch. Aan de met mdf betim
merde gang zitten alle privékamers, een- en twee
persoons. Spartaans ingericht, maar doelmatig. En
elke kamer heeft een eigen badcel. Met warm water.
Alles is hier warm, van kleuren en materialen tot de
persoonlijke sfeer. Om de temperatuur ook onder
winterse omstandigheden op peil te houden draait de
cv op een warmtepomp. Fraaie metafoor voor wat er
hier op geestelijk gebied gebeurt. Boeddha in de pol
der. Onverwacht misschien en zelfs een beetje tegen
draads. Maar door de precisie waarmee dit praktische
gebouw met de spirituele functie is opgenomen in
het landschap en in de lokale traditie voelt het aan als
heel vanzelfsprekend. Dit past hier. Sterker nog, dit
hoort hier gewoon.
38 Zeeuws Tijdschrift 2013 3-4
