Eindexamenklas gymnasium-b in 1956 in het biologie/scheikundelokaal. Zittend vooraan vanaf links: Carlo Martens, klasseleraar Toorenman (leraar
Scheikunde/Biologie), Piet Mazure; staand: Jan de Vijlder, Jan Franken, Rinus Neeteson, Johan van Dijke, Wim Denie, Coen Lippens, Konstanse(?); zittend
op de achterste bank: Pièr Verplanken, Ko Stoffels, Rinus Dieleman, Jan Ramon.
De volgende dag kuierden veel van de
reünisten in ongeregelde groepen door de
Noordstraat, de Markt en de Nieuwstraat.
De avond van de tweede dag soupeerden
de reünisten in Hotel Rotterdam. Vanaf
21.30 uur was er voor reünisten en leer
lingen uit de hoogste klassen nog een
afscheidsfeest met dansorkestje dat tot
middernacht duurde. Ik herinner mij
het 40 jaar jubileum als een intensief en
indrukwekkend feest!
Willem Elzinga, gymnasium-a 1948-1955.
Herman Krebbers en Theo Olof
Rector Jansen was een echte kunst- en
muziekliefhebber. Dat wilde hij ook
delen met de leerlingen van zijn school.
Muzieklessen waren verplicht. De jaren
die ik doorbracht op het Petrus Hondius
Lyceum (tegen wil en dank waren dat er
veel) werden muzieklessen gegeven door
juffrouw Van Puyevelde en later door de
heer Perdeck. Deze laatste had Jansen
ongetwijfeld aangesteld vanwege zijn bril
jante en virtuoze pianospel dat hij regel
matig op verzoek van de klas ten gehore
gaf. 'Speelt u eens de pianopartij van
het eerste deel van het pianoconcert van
Tsjaikowski', vroegen al meer in klassiek
muziek ingewijde leerlingen dan. En dan
volgde prachtig pianospel en luisterden
wij allemaal als in een concertzaal adem
loos toe.
Rector Jansen ging heel ver in het
overbrengen van zijn liefde voor muziek
op de leerlingen van zijn PH. Maandelijks
werden er schoolconcerten georganiseerd
waarvoor meer en minder bekende musici
uit het hele land naar Terneuzen kwamen
om in de grote gecombineerde muziek/
tekenzaal op de eerste verdieping van het
schoolgebouw aan de Markt op te treden.
Ook gaf hij leerlingen de mogelijkheid
een muziekinstrument te leren bespelen
dat hen door de school in bruikleen werd
gegeven. Daardoor werd het ook mogelijk
een symfonieorkest van PH-leerlingen op
te richten. Voorwaar een prestatie.
Terug naar de schoolconcerten. Veel
leerlingen, vaak komend uit de Zeeuws-
Vlaamse polders, hadden daarvoor weinig
belangstelling. Tussen de middag werden
alle leerlingen door de leerkrachten voor
het verplichte schoolconcert de muziek/
tekenzaal ingedreven. Zo'n concert had
vaak een rommelig en rumoerig verloop
vanwege de lage interesse. Een beetje
klieren hoorde erbij. Zo werd dat door mij
- al dan niet actief meedoend - ook ver
wacht op de dag dat twee heren met een
viool het podium betraden.
Dat kon nooit wat worden. De intro
ductie door Jansen ging aan iedereen voor
bij. De beide heren zeiden als inleiding
ook nog wat maar kregen de zaal niet stil.
Totdat de beide musici hun eerste tonen
24