u
Westerhof alias Cerrit Zwavel
De rector Westerhof was eerst leraar schei
kunde geweest en had daar de bijnaam Cer
rit Zwavel aan overgehouden. Het was een
sympathieke man voor wie we allemaal bang
waren. Hij hield alles in de gaten en stelde
zich bij het in- en uitgaan van de school
steeds zichtbaar centraal in de gang op en
smoorde zo iedere dreigende ordeverstoring
in de kiem. Westerhof rookte zware Van
Nelle die hij voor iedereen zichtbaar stond
te rollen. Als er eens een leraar ziek was dan
nam hij de betreffende klas persoonlijk over.
Leerlingen in zo'n geval naar huis sturen
was het laatste wat hij deed.
De officier en zijn oppasser
Wiskunde kregen we van meneer Vogelpoel,
een oud-militair. Hij gaf geweldig goed les
maar hij is vooral in mijn geheugen blijven
hangen vanwege zijn onnavolgbare talent
om te vertellen over de periode dat hij
officier was. Daar waren wij gek op. We hin
gen aan z'n lippen. Als we ons best deden
beloofde hij aan het eind van de les nog een
leuk verhaal over zijn in onze ogen legen
darische oppasser, Stolk geheten. Vogelpoel
en ook meneer Tooreman - de superaardige
leraar scheikunde en biologie - spaarden
postzegels en op woensdagmiddagen kon
den we dan in het scheikundelokaal met hen
ruilen.
Janvier, let's dance
In de derde of vierde klas gingen de meesten
van ons na schooltijd naar de dansschool
van meneer Janvier op de bovenverdieping
van Hotel Centraal op de Markt. We leerden
de foxtrot, de Engelse wals en de tango en -
vooral - omgangsvormen tussen de seksen.
Eén keer per jaar was er een schoolfeest met
een band. In de kelder van Hotel Rotterdam
werd er gedanst terwijl Westerhof persoonlijk
toezicht hield. Als hij in een goede bui was
werd het eindtijdstip van 12 uur naar halfeen
verschoven.
Ko Orlebeke, hbs-a 1951-1956
IS
Protest 'De Vrije Veren' op de Axelsebrug, 29 mei 1958; links staat Hans Dey en rechts met
de kwast Rien Verbrugge
VRIJE VEREN
Na de Tweede Wereldoorlog werden de veerdiensten over de Westerschelde vrij
gesteld van tarief. Iedereen kon gratis over, ook met de auto ter bevordering van
de wederopbouw. In 1949 besloot de regering tot een bijdrage voor de veerdien
sten en voerde tarieven in voor vervoer per eerste klasse en voor auto's. Vervoer
van passagiers per tweede klasse bleef wel gratis, maar de salons tweede klasse
werden naar benedendeks verplaatst.
Het vervoer van auto's over de Westerschelde steeg in de jaren 50 sterk en voor
de dienst Vlissingen-Breskens werd de Prinses Beatrix gebouwd. Om de Prinses
Irene te kunnen bouwen stelde regering de eis dat er een 'matig tarief' zou wor
den ingevoerd.
Het dagelijks bestuur van de Provincie Zeeland besloot om per 1 juli 1958 de
tarieven in te voeren. Rond Pinksteren werd het Actiecomité Vrije Veren opge
richt om tegen deze beslissing te ageren. De enige weg voor Zeeuws-Vlamingen
over Nederlands grondgebied naar de rest van Nederland was via een van de
veerdiensten over de Westerschelde. Hiervoor moeten betalen vonden zij niet
gewenst. Honoré Colsen (1885-1980) verwierf bekendheid als leider van de Vrije
Veren actie van 1958.
ZEEUWS-VLAAMS VERENLIED
(wijze Zeeuws Volkslied)
Het vrije veer werd klein tarief
Dit namen wij hier maar voor lief
Nu wordt het ons echt veel te zwaar
Dat boksen wij niet voor elkaar
Wij eisen, naast belastingplicht
Dat Algera nu eind'lijk zwicht
Kom, Rijk, laat nu ook eens een veer
Geef ons de vrije veren weer!
3i
