(van links naar rechts) De heer Berends, leraar wiskunde; de leraar Duits; en de heer Van Voornveld die een leerling de klas uitstuurt, 1967. Foto's: Frank Visser
en tekenlokaal moet echter beschouwd
worden als de ultieme vorm van rebellie.
Een kleine honderd leerlingen hulden
zich in afgedankte lakens en gordijnen.
Gezeten aan lange in hoefijzervorm opge
stelde tafels dronken we priklimonade
en aten aardappelsalade met appeltaart.
We speelden in zelfgeschreven spektakel
stukken over de Sabijnse Maagdenroof en
Eleusische Mysteriën. Instemmend zagen
wij op naar de latere hekserijdeskundige
Willem de Blécourt - zenuwachtig knip
perend linkeroog, overslaande stem, een
kartonnen geelgeverfde bliksemschicht in
de rechtervuist: 'Zeus ben ik, de god van
de donder. Ik ben de baas van boven tot
onder.' Homerisch gelach weergalmde.
Samen triomfeerden wij over de barbarij
van havo en hbs. Wij zongen: Io vivat en
vierden aldus onze overwinning op de
moderne jeugdcultuur, al luisterden we de
volgende dag natuurlijk gewoon weer naar
Bob Dylan en naar de Beatles.
Het eindexamenjaar verliep vrij kleur
loos. De school had in de Zuidlandstraat
ver buiten het centrum een zielloze, nieu
we behuizing gekregen met lange werkt
afels en stoelen op de gangen en met een
echte kantine, waar leerlingen mochten
roken - dat dan weer wel.
Ik heb begrepen, dat niet alleen het
oude gebouw, maar inmiddels ook de
oude naam is afgedankt. Had eindelijk
een commissie meer dan drie eeuwen na
het overlijden van Petrus Hondius ont
dekt, dat de dominee-dichter een verstokte
kinderhater was?
W.J. (Hans) Villerius, gymnasium-a 1964-
197°
De lange gangen
De lange gangen in het gebouw aan de
Zuidlandstraat waren voorzien van tafels
voor het raam en stoelen om de leerlin
gen de kans te geven wat extra te stude
ren. Leerlingen waren van mening dat de
tafels er waren om op te zitten en dat de
stoelen steun dienden te bieden aan de
moede voeten. Dat botste dus nogal eens.
Ik heb ooit een meisje gevraagd van de
tafel af te gaan. Zij was blijkbaar toch al
geïrriteerd, haalde diep adem en begon
tegen mij uit te varen: 'Mijn god, mag er
dan van niks van jou op deze school....'.
Op dat moment zei ik haar: 'Jij mag mij
gewoon meneer Van Kampen noemen.'
Zelden zo dramatisch vlug een leerling als
een luchtballon leeg zien lopen.
Koos van Kampen, oud-docent scheikunde
1969-2006
Het rijke PH-archief
Een van de best en meest compleet
bewaarde archieven van een school
is dat van het PH lopend tot 1965.
Bestuurs- en lerarenvergaderingen, straf
lijsten, correspondentie en allerlei inte
ressants dat er eigenlijk helemaal niet in
thuishoort zoals een stel vrij zeldzame
36
