HONDERD JAAR
SCHOOL VAN DE TOEKOMST
Stedelijke Scholengemeenschap De Rede
en zijn rechtsvoorgangers Rijks-HBS,
Petrus Hondius en De Rede kennen een
rijke historie, die we in dit gedenk(tijd)
schrift belichten. De geschiedenis vormt
de rode draad in het geheel. De brieven,
anekdotes, eigen bijdragen en interviews
met (oud-) medewerkers en leerlingen
geven kleur aan deze kroniek. Daarbij
valt op dat persoonlijke ontwikkeling
van leerlingen bij onze school sinds het
begin centraal staat. De leerlingen krij
gen vernieuwend onderwijs en worden
in contact gebracht met muziek, toneel,
dans en literatuur.
Toch blikken we zeker niet alleen
terug, hoewel een frisse kijk op de eigen
geschiedenis een pre is. De geschiede
nis van je eigen school kennen is een
groot goed, want dan kun je zien welke
zaken hetzelfde zijn gebleven en welke
er echt zijn veranderd. Die mogelijk
heid geeft dit gedenk(tijd)schrift in
ruime mate. Er is natuurlijk ook plek
vrijgemaakt voor een vooruitblik op de
jaren die voor ons liggen, want was de
school in het verleden te karakteriseren
als wegbereider en voorloper, nu wil De
Rede zich ook profileren als een school
van de toekomst.
In het colofon staan allen die op een
of andere manier meegewerkt hebben aan
de verwezenlijking van dit gedenk(tijd)
schrift. Een speciaal woord van dank gaat
uit naar Hans de Jong, oud-docent van De
Rede, die de foto's bijeenbracht. Namens
alle medewerkers aan deze publicatie
wens ik u veel kijk- en leesplezier.
Jack Begijn
Voorzitter werkgroep 100-jarig bestaan Rijks
HBS, Petrus Hondius en De Rede
Deze speciale uitgave van het Zeeuws
Tijdschrift is geheel gewijd aan een mid
delbare school die honderd jaar geleden
is opgericht. Het wil exemplarisch zijn
voor het verhaal van willekeurig welke
school. De school staat in Terneuzen en
heet tegenwoordig de Stedelijke Scholen
gemeenschap De Rede. Die telt meer dan
i.ioo leerlingen en herbergt alle opleidin
gen voor voortgezet onderwijs: gymnasi
um, atheneum, havo, vmbo en leerwegon
dersteunend onderwijs (lwoo).
In deze publicatie zal slechts summier
worden stilgestaan bij de organisatorische
veranderingen van de school. Het zijn
vooral de (oud)leerling en soms de leraar
of directie die aan het woord komen door
brieven, interviews of geschreven bijdra
gen. Samen met het gebruikte bronnen
materiaal brengen ze de geschiedenis op
een luchtige manier tot leven en roepen
een gevarieerd beeld op van een al lang
bestaand instituut.
De voormalige rector A.J. Jansen weet
het in 1969 aan het gebruik van de tele
foon dat het archief van de school steeds
meer ambtelijk en onpersoonlijker werd.
Hij concludeerde dat: 'We bepaald mede
lijden moeten hebben met de schrijver die
zich misschien over een halve eeuw geroe
pen zal voelen om de geschiedenis van de
Petrus Hondius te schrijven ter gelegen
heid van het honderdjarig bestaan in het
jaar 2013.' Wel waarde rector, dat medelij
den heb ik bepaald niet nodig gehad. Het
samenstellen van dit gedenk(tijd)schrift
bracht mij terug in de schoolbanken. Ik
vond het nog even inspirerend, aantrekke
lijk en spannend als toen.
Paul van der Velde
Hoofdredacteur Zeeuws Tijdschrift