ik voor de eerste keer het carnaval in Sas
van Gent mee. Een feest van lol en leut
waar ik sindsdien jaarlijks mijn agenda
voor vrij houd. In die schooljaren werk
te ik ook iedere woensdag, zaterdag en
zondag in jazztempel Porgy en Bess van
Frank Koulen. Een prachtige tijd. Wat nog
niemand gelukt was, lukte de neger wel.
Hij maakte van mij, een compleet gezags-
invalide persoon, iemand die gedwee alle
opdrachten uitvoerde. Met de onmisbare
hulp van Maja Lemmen natuurlijk.
Ook herinner ik mij nog goed een uit
stapje naar Parijs. We sliepen in Maison
de Jeunesse en ik, globetrotter, meende de
stad 's avonds in mijn eentje te moeten
verkennen. Dat was natuurlijk ten streng
ste verboden en toen ik werd betrapt,
kreeg ik een fikse reprimande van leraar
Frans Albert Verdonk. Ik heb hem wel
even tussen neus en lippen verteld dat ik
niet de enige nachtbraker was, maar bij
mijn terugkeer op kousenvoeten toeval
lig een leraar in zijn pyjama op de gang
tegenkwam, die diep in de nacht van de
ene slaapkamer naar de andere sloop.
Sluw verraad? In elk geval was mijn straf
plots zeer mild.
In 1968 behaalde ik uiteindelijk het
havo-diploma. Dit vooral omdat alle proef
schriften van de examinatoren had gele
zen. Al met al kijk ik terug op een mooie
periode. Nou ja, vooral dankzij de rand
verschijnselen dan. Jammer dat het mij
jaren later - als bestuurslid - niet gelukt
is de naam Petrus Hondius te behouden.
Maar ach, ik was sowieso altijd al voor
'rede' vatbaar...
Pim Broekhuysen, havo ig66-ig68
De verbeelding regeert
De vuurrode lippen van Laura Fraanje. De
groentjes van Jan Wink. De kroeskop van
Robert Long. Het Nibelungenlied van heer
Stam. Met de prikkel van dit eeuwfeest
zijn het vooral zintuiglijk en hormonaal
gebalsemde herinneringen die spontaan
opborrelen. Ik kwam van de St. Clemens
ULO in Hulst. Een jongensschool waar de
broeders van de 'Deetmanorde' met harde
Volumeknop op zes
ledereen die van popmuziek houdt, speelt weieens luchtgitaar of luchtdrums en zingt mee
met een lp. Hier in 1965 doen wij, klas 4 van hbs-a op werkweek in Gelderland, dat met zijn
allen. Elke avond rond een pickupje met het deksel dat als luidspreker dient, erg modern.
Volumeknop op zes. Een van ons heeft de eerste en misschien ook de tweede lp van de Rol
ling Stones meegenomen, ook een lp van de Beatles. De lp van Elvis, is wel erg jaren vijftig,
eigenlijk passé en wordt daarom niet gedraaid. The times they are a'changing, de jaren vijftig
zijn nu echt voorbij. Wij zijn van de jaren zestig en dat zullen ze horen ook. Alle herinnerin
gen aan mijn hbs-tijd worden gekleurd door de muziek, die elk jaar verandert en interessanter
wordt. Vanaf Ramona en ltsy Bitsy Teeny Weeny Yellow Polka Dot Bikini uit i960 tot nummers
van The Who, The Kinks en Procol Harum. Ook de school gaat veranderen, de havo heeft zijn
intrede al gedaan, de ouwe, getrouwe hbs zal verdwijnen. In 1967 doen we eindexamen, nog
net niet de laatste lichting van de hbs.
Jaap Wieles, hbs-a 1961-1967
hand regeerden en daar nog veel meer
dingen mee deden. Slaan bijvoorbeeld.
Zelfs de lesstof sloegen ze erin.
Achteraf gezien een zegen. Want op
het PH lagen alle verleidingen van de
jaren zestig op de loer. Opeens zat ik in
een klas met ook meisjes. Ik keek niet
meer tegen de puistekop van een rood
harige puber uit de Pauluspolder aan,
maar in de opaalkleurige ogen van Laura
Fraanje.
In Hulst fileerden we songteksten van
Salvatore Adamo uit een krakkemikkig
krassend platenspelertje in de hoek van
het leslokaal. In Terneuzen kwam Unit
Gloria met Robert Long live voorbij. Een
wereld ging open. Aan leren kwam ik
nauwelijks toe, maar de strenge pedago
giek van de paters sleurde me door de
havo heen. In de harde schijf van de ulo
zat het geheugen van de Mammoetwet.
Ik weet niet of mijn herinneringen
in vrede kunnen leven met de realiteit.
Misschien leeft de kus van Laura alleen
in mijn verbeelding. En was Wink, die ik
later in zijn stamcafé De Vriendschap als
bon vivant betrapte, een echte liefhebber
van groentjes. Wie herinneringen of beel
den van vroeger als basis voor geschied
schrijving neemt, begeeft zich op glad ijs.
40