Leve het eksperiment!
Marlies IJsebaert kwam in 1962 van de
strenge nog door nonnen geleide Katholieke
Heilige Familieschool in Terneuzen. Ze zou
tot 1968 op school zitten. Na een toelatings
examen werd ze geplaatst in de eerste klas
van de mms. De overgang naar de relatieve
vrijheid van PH was haar te veel en ze bleef
zitten. Het was haar grote geluk, zegt ze
achteraf, want ze kwam op de havo. Marlies
wordt er nog lyrisch van: 'Wij, maar ook de
leraren, kregen een enorme vrijheid. Er waren
geen lesboeken: alles was eksperimenteel.
We mochten zelf ons lespakket samenstellen,
alleen Nederlands en Engels waren verplicht.
Niet het stampen van feiten, zoals in het
oude systeem, maar het leren in de praktijk
stond op de voorgrond. Alles was gericht op
meer vrijheid en wat dat betreft was het een
spiegel van de samenleving.
Was er vroeger voor jongeren in Terneu
zen niets, dat veranderde met de Jeugdso-
ciëteit 't Kotje op de Markt dat in 1964
openging waar rock en beat opklonken, of
we gingen naar een optreden van Adamo in
Sas van Cent. In onze tijd waren de Franse
chansons nog heel populair en de leraar
Frans draaide dan ook chansons die na de
les uitgelegd en bediscussieerd werden. We
gingen ook veel naar Franse films.
Het verschil in soort opleiding merkten
we pas echt toen we in 1968 op schoolreis
gingen naar Parijs. Wij van de havo konden
ons goed uitdrukken terwijl die van de hbs
met hun bouche vol tanden stonden. We zijn
echt mondig gemaakt en daar heb ik mijn
verdere leven en werk (Marlies werkt voor
uitzendorganisaties) veel plezier aan beleefd.
Ik was een van de eerste vrouwen die
ondanks dat ze kinderen kreeg gewoon bleef
doorwerken, over die tijd praten we.
Aan de hand van kranten werd de
grammatica uitgelegd en we beschilderden
samen met de tekenleraar Van den Ende
een loze schutting. Als we een boete kregen
van de politie omdat we stonden te roken
in de hal van het kantongerecht, legde de
leraar maatschappijleer aan de hand daar
van het rechtssysteem uit. Hoe was het zo
gekomen dat daar niet gerookt mocht wor
den. Of we werden door de schooldecaan
Drijver op bedrijvenbezoek gestuurd, zoals
naar de Liga in Roosendaal.
Het was een enorme vrijheid en we
voelden ons speciaal door het eksperiment.
In 1968 haalde ik als een van de eerste in
Nederland het havodiploma. Ik kijk dan ook
terug op een fantastische schooltijd en denk
nog dikwijls terug aan dat nu verdwenen
prachtige schoolgebouw aan de Markt met
bustes in de gangen. We zaten midden in
het centrum van Terneuzen. De vele vrije
tussenuren dronken we koffie bij koffiesalon
Kavelaars (69 cent per kop!). Het is jammer
dat de school uit het centrum is verdwenen.
Waarom brengen ze die er niet terug? Dat
zou de binnenstad eindelijk weer levendig
maken.'
Interview met Marlies IJsebaert
42
