Op een leuke manier dingen doen die je niet moest doen! uren Elsa van Hermon werkt als redactrice en programmamaker bij Omroep Zeeland. Zij volgde de Academie voor Schone Kunsten, afdeling publiciteit en grafiek. Daar voelde zij zich thuis door de brede oriëntatie die PH haar had gegeven. Zij doorliep het vwo van 1971 tot 1976. Vanuit Hoek fietste ze met graagte naar het PH. 'Ik heb er enorm veel geleerd ondanks of misschien wel dankzij de losse sfeer. Ik heb heel veel gespijbeld. Dat zou nu niet meer kunnen en ik heb daarom medelijden met de jeugd van nu. Die spijbeluren bracht ik overigens op school in de kantine door waar ik ook veel opgesto ken heb. Die lag niet ver van het kantoor van de rector Wildeboer waar het bijna net zo druk was als in de kantine. Wildeboer was een vrije geest en hij laveerde tussen de groep leraren met kostuums en die in spijkerbroek. Ik herinner me vooral Van Ceel. Die man rookte nog een pijp in de klas. Überhaupt rookten leraren nog in de klas. Wij rookten in de kantine en die stond blauw van de rook. Ik heb best nog veel contact met vroegere medeleerlingen want dat is veel mak kelijker geworden met Schoolbank en Facebook. Ik zie ze vaak. Door mijn werk bij Omroep Zeeland spreek ik professioneel ook nog wel eens met mijn vroegere leraren en ik maakte op De Rede een speci aal programma rond de examentijd. Trouwens ik heb een hele tijd les gevolgd bij de Stichting Toonbeeld die in het Zuidlandttheater zit. Ik voelde me dan net terug op het oude nest.' Interview met Elsa van Hermon Ina Buijze volgde van 1971 tot 1976 de havo en werkt tegenwoordig bij Scalda waar ze ook de opleiding tekenen en design en later economie volgde. Ze heeft twee aangenomen Colombiaanse kinderen. 'Ik zat echt in de alternatieve scene. Ik moest van mijn ouders naar het Zeldenrust College. Daar heb ik de brugklas gedaan maar ik heb zo lang doorgezeurd tot ik naar het PH mocht. Ik heb zelfs beloofd dat ik nooit een spijkerbroek zou dragen. Ik wist dat ik me daar veel beter zou kunnen ontplooien. Natuurlijk was daar een spijkerbroek voor nodig. PH stond bekend als een tolerante en vrije school. Ik voelde me er als een vis in het water. Tijdens de spijbeluren hingen we rond in café De Engel. Spijbelen kon toen nog. Je kon op een leuke manier dingen doen die je niet moest doen! De tus senuren hingen we rond in de kantine waar een geweldige sfeer heerste. In de ene hand een kop koffie en in de andere een pak shag en maar kletsen en dro men. De kantinedames waren echte surrogaatmoeders. Ik ben een echte levens genieter. Ik heb wel eens medelijden met de leerlingen van vandaag want alles wordt zo scherp gecontroleerd. Ik ben helemaal van de zesjescultuurgeneratie. Ik ging altijd net met de hakken over de sloot over alleen voor mijn eindexamen kwam ik 0,2 punt tekort en zakte. Ik baalde enorm maar heb met plezier het jaar overgedaan en slaagde zelfs met hogere punten dan zessen. De tijd op PH heeft een enorme impact op me gehad. Er gebeurde zo veel en alles was nieuw: seks, drugs en rock-'n-roll zal ik maar zeggen. Ik fiets nog elke dag langs het gebouw aan de Zuidlandstraat waar ik in enorme vrijheid heb geleefd. Interview met Ina Buijze 48

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2013 | | pagina 48