Afscheid van de docenten Van der Ende, Kramer en De Waal op 30 juni 1988. Achter de heren een tegel tableau met de tekst 'Petrus Hondius predikant, dichter en botanicus 1578-1621' Programmaboek 75 jaar PH Onder de bezielende leiding van docent Nederlands, Cees de Bliek, werd er een reünie georganiseerd ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan die maar liefst vier dagen besloeg: 23, 24 en 30 september en 1 oktober 1988. Er was een Vlaamse kermis, een rommelmarkt, een actie voor Bolivia, een autorally, een trimloop, een jazzband en disco. In het gedenkschrift Van Rijks H.B.S. tot P.H. Jubileumboek 1913-1988. Rijksscholengemeenschap 'Petrus Hondius' onder redactie van Kees de Bliek en Nand de Rijk, werd oud-leerlingen en docenten gevraagd een beeld te schetsen van de school zoals dat op hen was over gekomen. Het leverde een herkenbaar beeld op bij de reünisten. De moderne brugklas Het brugklassysteem van het PH onder scheidt zich duidelijk van die van andere scholen. Op het PH wordt er gewerkt volgens het zogenoemde 'dakpannen- systeem'. Dat wil zeggen dat de leerlin gen, afhankelijk van het advies van de directeur van de basisschool, geplaatst konden worden in een mavo/havo- of havo/vwo-brugklas. Het voordeel van dit systeem is dat de leerlingen vanaf het begin werken op het niveau waarvoor zij zijn aangemeld. Bovendien hebben ze de mogelijkheid om aan het einde van het schooljaar door te stromen naar een hogere afdeling dan waarvoor zij waren aangemeld. De brugklas wordt verder gekenmerkt door de persoonlijke benadering van de leerlingen. Zo krijgen alle brugklassers elke maand een schoolvorderingenkaart mee naar huis met daarop alle behaalde cijfers. Ouders blijven op deze manier volledig op de hoogte van de prestaties van hun zoon of dochter. Daarnaast heeft elke brugklas een eigen studieleider en klassenleraar die, indien men dat wenst, leerling en ouders thuis komt opzoeken. In haar voorlichting, denk aan de onder wijsmarkten en Open Dagen, wil de school eerlijk en open naar buiten treden. Op deze manier kunnen beloftes altijd nagekomen worden. Bijdrage aan 'Van Rijks H.B.S. tot P.H. Jubileumboek 1913-1988' van Jack Begijn, toenmalige teamleider brugklassen Brugpieper Kort na het begin van hun eerste school jaar weten lang niet alle brugklassers wie wie is, en dat betreft leraren, directieleden en (in hun ogen stok-)oude leerlingen. Aan het einde van de pauze staat een klas eindexamenleerlingen te wachten op de docent, de twee volgende lokalen in die gang gaan bezet worden door twee brug klassen. Het is dus hartstikke lawaaiig op die gang; zo lawaaiig dat ik even ga kijken wat er aan de hand is: eigenlijk niets. Wel is een van de eindexamenleerlingen mijn dochter. Die zegt op het moment dat ik langsloop: 'Ik wil een kus van jou.' Doodse stilte daalt onmiddellijk neer op de gang. Hoe de brugklassers dat gehoord hebben, weet ik nóg niet, maar gehoord is het. En ongehoord is het ook, vinden al die brugpiepertjes. Ik besluit meteen het spelletje mee te spelen en zeg: 'Dat is prima.' Ik geef mijn dochter een kus, ik loop verder en nadat ik de gang allang verlaten heb, is het nog steeds doodstil! Koos van Kampen, docent scheikunde 1969-2006 Cadeautje Denkend aan vroeger zie ik een stoet van dwergen traag en onwennig voor het eerst naar de lessen gaan. Oneindig lijkende lange gangen maken het nieuwe schoolgebouw voor veel brugklassertjes tot een soort van labyrint. Gekoppeld aan 5°

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2013 | | pagina 50