Nieuwe wegen
Na een lange periode van voorbereiding
op de verhuizing, sloot De Rede in 2000
de deuren van het gebouw aan de Zuid-
landstraat waar de school ruim dertig
jaar gevestigd was geweest. Iedereen was
ervan doordrongen dat dit een nieuwe
periode in het bestaan van de school
inluidde en een oude afsloot. Immers,
beroepsonderwijs betekende een andere
inrichting. Naast de traditionele prak
tijklokalen voor natuur- en scheikundige
proeven waren er op de locatie Oude
Vaart een bakkerij, een garage en een
keuken met een restaurant. De verhui
zing kwam de integratie van personeel en
leerlingen ten goede. Het leidde tot een
ander bestuursmodel. Vanaf 2011 wordt
de directie gevormd door een College van
Bestuur (Anton du Pont en Lex Arnol-
dus). Voor de dagelijkse gang van zaken
wordt het College ondersteund door een
nieuwe managementlaag, bestaande uit
vier afdelingsdirecteuren.
Wie dacht dat het fusieproces van
scholen afgelopen was, kreeg ongelijk. In
2002 fuseerde De Rede met De Schans,
een school voor voortgezet speciaal onder
wijs. Hierdoor moest er weer een ingrij
pende verbouwing plaatshebben. Daarna
trokken de leerlingen van 'De kleine
Rede', zoals de locatie aan de Evertsenlaan
genoemd werd, in op de Oude Vaart. De
schoolkrant De Doofpot werd weer nieuw
leven ingeblazen.
Een goed geoutilleerd gebouw nodig
de uit in te spelen op de zich voortdurend
aandienende onderwijsvernieuwin
gen. Als een van de eerste scholen in
Nederland introduceerde De Rede in
het schooljaar 2012-2013 de iPad in de
brugklassen. Dit leidde tot een verdere
intensivering van de contacten tussen
leraren en leerlingen. De zware boeken
tassen behoorden voor de brugklassers
tot het verleden. Met een tablet onder de
arm zochten ze zich een weg naar ken
nis. 'Leren op Maat' werd ingevoerd. De
iPad was geen doel, maar een middel om
tegemoet te komen aan de individuele
behoeften van leerlingen. Personeel ging
mee in deze nieuwe manier van leren en
kennisoverdracht. Intensieve scholing en
een andere benadering van de leerling en
leerstof vormt de basis voor goed onder
wijs in de toekomst bij krimp van het
leerlingenaantal. De nieuwe manier van
werken sloeg aan bij de leerlingen. Het
heeft er zeker toe bijgedragen dat zich
voor het cursusjaar 2013-2014 evenveel
leerlingen inschreven als het jaar ervoor.
De nieuwe wegen van De Rede blijken
aantrekkelijk te zijn.
De jaarlijkse reünietraditie
De traditie van een jaarlijkse reünie van oud-leerlingen van het Petrus Hondius
bestaat al sedert de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het moet zijn begonnen
met een spontane bijeenkomst ergens in Amsterdam van een paar oud-leerlin
gen die in 1956 eindexamen hadden gedaan. Zij vonden dat blijkbaar zo leuk dat
ze het een jaar later herhaalden en er een traditie van maakten en er bovendien
steeds meer andere 'Temeuzenaren' bij haalden.
Deze bijeenkomsten verplaatsten zich eerst naar Den Haag en later vooral
naar Leiden. Ooit werd zelfs geëxperimenteerd met een reünie in Terneuzen maar
die locatie was toen voor velen nog iets te ver. De populariteit groeide snel en
tegen het einde van de jaren negentig stonden we met een gezelschap van zestig
a zeventig personen bij elkaar in Leiden. Alle deelnemers hadden gemeen dat ze
in de jaren vijftig op het lyceum in Terneuzen hadden gezeten.
Inmiddels was het een hele klus geworden om zo'n reünie te organise
ren. Deze taak werd vervuld door een kleine groep vrijwilligers met aan het hoofd
de altijd enthousiaste Bert Jurriëns. Rond de eeuwwisseling bleek de belangstel
ling voor deelname een beetje te slijten. Toen Jurriëns in 2002 kwam te overlijden,
zag het er eerst naar uit dat de reünietraditie snel zou verdwijnen maar er werd
besloten tot een doorstart. Het bleek dat veel van de reünisten met pensioen
waren en dat een aantal daarvan zich buiten de Randstad vestigde (Spanje, België
en Zeeuws-Vlaanderen). Dat bracht de doorstarters op het idee voortaan in Ter
neuzen bijeen te komen. Sedert 2010 hebben we de doelgroep uitgebreid met ook
de oud-leerlingen die in de jaren zestig op het PH hebben gezeten. We komen bij
een op de laatste zaterdag van september. Meestal is er een klein bezoekprogram-
ma met een receptieachtige bijeenkomst die afgesloten wordt met een diner.
Willem Hamelink, hbs-b 1951-1957
Op naar de reünie in 2038
Ik ben op De Rede begonnen in het jaar 2000, het jaar
van de fusie. Mijn vakken waren Nederlands en geschie
denis, nu alleen nog maar Nederlands, voornamelijk
aan de havo/vwo-klassen bovenbouw. De sfeer op
school ervaar ik als erg goed, vooral die tussen de col
lega's onderling. De leerlingen zijn naar mijn idee in de
loop der tijd niet veel veranderd. De klassen worden wel
elk jaar stiekem wat groter. Dat maakt het werk er niet
eenvoudiger op en zorgt er ook voor dat het lastig is echt
zorg op maat te geven aan de leerlingen. Hoogtepunten
zijn voor mij gelegen in de kleine dingen: de band die je
met de meeste leerlingen opbouwt, de afsluiting in de
vorm van een diploma-uitreiking. Iedere dag heeft zo wel
zijn hoogtepunten.
Een dieptepunt was natuurlijk de wisseling van de
wacht van de directie in de afgelopen periode en dan voor
al de periode in de aanloop daar naartoe. De toekomst
zie ik gematigd positief. Het aantal leerlingen zal stabiel
blijven of iets afnemen; het aanbod wordt nu eenmaal klei
ner. We zullen moeten uitgaan van onze eigen kracht en
ons niet teveel moeten richten op de 'collega-school'. Ik
kom zeker naar de reünie in 2038. Ik ben dan 85. Het lijkt
me fantastisch om de toekomstige jonge leerkrachten nog
eens bij te kunnen praten over die goeie ouwe tijd.
Martin van Hecke, leraar Nederlands, 2000 tot heden
66