Nieuwe wegen Na een lange periode van voorbereiding op de verhuizing, sloot De Rede in 2000 de deuren van het gebouw aan de Zuid- landstraat waar de school ruim dertig jaar gevestigd was geweest. Iedereen was ervan doordrongen dat dit een nieuwe periode in het bestaan van de school inluidde en een oude afsloot. Immers, beroepsonderwijs betekende een andere inrichting. Naast de traditionele prak tijklokalen voor natuur- en scheikundige proeven waren er op de locatie Oude Vaart een bakkerij, een garage en een keuken met een restaurant. De verhui zing kwam de integratie van personeel en leerlingen ten goede. Het leidde tot een ander bestuursmodel. Vanaf 2011 wordt de directie gevormd door een College van Bestuur (Anton du Pont en Lex Arnol- dus). Voor de dagelijkse gang van zaken wordt het College ondersteund door een nieuwe managementlaag, bestaande uit vier afdelingsdirecteuren. Wie dacht dat het fusieproces van scholen afgelopen was, kreeg ongelijk. In 2002 fuseerde De Rede met De Schans, een school voor voortgezet speciaal onder wijs. Hierdoor moest er weer een ingrij pende verbouwing plaatshebben. Daarna trokken de leerlingen van 'De kleine Rede', zoals de locatie aan de Evertsenlaan genoemd werd, in op de Oude Vaart. De schoolkrant De Doofpot werd weer nieuw leven ingeblazen. Een goed geoutilleerd gebouw nodig de uit in te spelen op de zich voortdurend aandienende onderwijsvernieuwin gen. Als een van de eerste scholen in Nederland introduceerde De Rede in het schooljaar 2012-2013 de iPad in de brugklassen. Dit leidde tot een verdere intensivering van de contacten tussen leraren en leerlingen. De zware boeken tassen behoorden voor de brugklassers tot het verleden. Met een tablet onder de arm zochten ze zich een weg naar ken nis. 'Leren op Maat' werd ingevoerd. De iPad was geen doel, maar een middel om tegemoet te komen aan de individuele behoeften van leerlingen. Personeel ging mee in deze nieuwe manier van leren en kennisoverdracht. Intensieve scholing en een andere benadering van de leerling en leerstof vormt de basis voor goed onder wijs in de toekomst bij krimp van het leerlingenaantal. De nieuwe manier van werken sloeg aan bij de leerlingen. Het heeft er zeker toe bijgedragen dat zich voor het cursusjaar 2013-2014 evenveel leerlingen inschreven als het jaar ervoor. De nieuwe wegen van De Rede blijken aantrekkelijk te zijn. De jaarlijkse reünietraditie De traditie van een jaarlijkse reünie van oud-leerlingen van het Petrus Hondius bestaat al sedert de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het moet zijn begonnen met een spontane bijeenkomst ergens in Amsterdam van een paar oud-leerlin gen die in 1956 eindexamen hadden gedaan. Zij vonden dat blijkbaar zo leuk dat ze het een jaar later herhaalden en er een traditie van maakten en er bovendien steeds meer andere 'Temeuzenaren' bij haalden. Deze bijeenkomsten verplaatsten zich eerst naar Den Haag en later vooral naar Leiden. Ooit werd zelfs geëxperimenteerd met een reünie in Terneuzen maar die locatie was toen voor velen nog iets te ver. De populariteit groeide snel en tegen het einde van de jaren negentig stonden we met een gezelschap van zestig a zeventig personen bij elkaar in Leiden. Alle deelnemers hadden gemeen dat ze in de jaren vijftig op het lyceum in Terneuzen hadden gezeten. Inmiddels was het een hele klus geworden om zo'n reünie te organise ren. Deze taak werd vervuld door een kleine groep vrijwilligers met aan het hoofd de altijd enthousiaste Bert Jurriëns. Rond de eeuwwisseling bleek de belangstel ling voor deelname een beetje te slijten. Toen Jurriëns in 2002 kwam te overlijden, zag het er eerst naar uit dat de reünietraditie snel zou verdwijnen maar er werd besloten tot een doorstart. Het bleek dat veel van de reünisten met pensioen waren en dat een aantal daarvan zich buiten de Randstad vestigde (Spanje, België en Zeeuws-Vlaanderen). Dat bracht de doorstarters op het idee voortaan in Ter neuzen bijeen te komen. Sedert 2010 hebben we de doelgroep uitgebreid met ook de oud-leerlingen die in de jaren zestig op het PH hebben gezeten. We komen bij een op de laatste zaterdag van september. Meestal is er een klein bezoekprogram- ma met een receptieachtige bijeenkomst die afgesloten wordt met een diner. Willem Hamelink, hbs-b 1951-1957 Op naar de reünie in 2038 Ik ben op De Rede begonnen in het jaar 2000, het jaar van de fusie. Mijn vakken waren Nederlands en geschie denis, nu alleen nog maar Nederlands, voornamelijk aan de havo/vwo-klassen bovenbouw. De sfeer op school ervaar ik als erg goed, vooral die tussen de col lega's onderling. De leerlingen zijn naar mijn idee in de loop der tijd niet veel veranderd. De klassen worden wel elk jaar stiekem wat groter. Dat maakt het werk er niet eenvoudiger op en zorgt er ook voor dat het lastig is echt zorg op maat te geven aan de leerlingen. Hoogtepunten zijn voor mij gelegen in de kleine dingen: de band die je met de meeste leerlingen opbouwt, de afsluiting in de vorm van een diploma-uitreiking. Iedere dag heeft zo wel zijn hoogtepunten. Een dieptepunt was natuurlijk de wisseling van de wacht van de directie in de afgelopen periode en dan voor al de periode in de aanloop daar naartoe. De toekomst zie ik gematigd positief. Het aantal leerlingen zal stabiel blijven of iets afnemen; het aanbod wordt nu eenmaal klei ner. We zullen moeten uitgaan van onze eigen kracht en ons niet teveel moeten richten op de 'collega-school'. Ik kom zeker naar de reünie in 2038. Ik ben dan 85. Het lijkt me fantastisch om de toekomstige jonge leerkrachten nog eens bij te kunnen praten over die goeie ouwe tijd. Martin van Hecke, leraar Nederlands, 2000 tot heden 66

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2013 | | pagina 66