'DE REDE MOET
KRIMPBESTENDIG WORDEN'
De ambities van Anton
du Pont en Lex Arnoldus
7°
Stedelijke Scholengemeenschap De Rede liep van oudsher voorop waar het gaat om
vernieuwing. Soms was dat meer idealistisch, pedagogisch-didactisch geïnspireerd.
Dan weer vooral pragmatisch, inspelend op dwingende sociaal-maatschappelijke om
standigheden. Ook nu staat de school voor, zoals dat zo mooi heet, 'nieuwe uitda
gingen'. Welke? Het College van Bestuur (CvB), bij monde van Anton du Pont en Lex
Armoldus, legt uit. Oscar Steens interviewde beide bestuursleden.
Als er één sector is waar de ene veran
dering over de andere buitelde, dan is
het het onderwijs wel. Van hbs tot mid
denschool, van Mammoetwet tot Tweede
Fase. U heeft veel van de vernieuwingen
meegemaakt of kunnen aanschouwen.
Hoe kijkt u daarop terug? Achtergrond
van deze vraag: u bent bij De Rede nu
zelf bezig met een ingrijpende verande
ringsoperatie...
Arnoldus: 'Ik heb zelf niet in het voort
gezet onderwijs gewerkt, maar ik zag
natuurlijk wel wat er gebeurde. Veel is
te verklaren uit de tijdgeest. Maatschap
pelijke veranderingen leidden er in mijn
sector toe dat het volwassenenonderwijs
uit het publieke domein werd gehaald en
zich volledig ontwikkelde tot een private
zaak.'
Du Pont: 'Ik vond het boeiende pro
cessen, maar dat niet alleen. Ik vond dat
vernieuwing hard nodig en logisch was.
We hadden te maken met een traditio
neel onderwijssysteem met onder andere
frontaal, klassikaal onderwijs, terwijl de
maatschappij in hoog tempo veranderde.
Het onderwijs leek achter te blijven, bleef
vaak ook achter. Voor mij is de belang
rijkste leerervaring in het mbo geweest
dat docenten daar zelf de vernieuwingen
konden dragen. Wat wil je nog meer: de
core business, het mogelijk maken van het
leerproces, dan heb je het over de profes
sionals in de klas. Ja, natuurlijk moest
er soms wel een stap genomen worden.
Vroeger ging de deur van het klaslokaal
dicht en als het rustig bleef, dan was de
directie tevreden. Nu wil je weten wat er
in de klas gebeurt; of er bijvoorbeeld een
consistente opbouw zit in het onderwijs.
In hoeverre zijn leerlingen en docenten
door de jaren heen veranderd?
Du Pont: 'De leerling is meer veranderd
dan de docent. Neem de digitalisering, de
informatieverwerking. Leerlingen weten
daar vaak wel raad mee, maar bij docen
ten mag je gerust spreken van een kloof
tussen die ontwikkelingen en het onder
wijs dat ze geven.'
Heeft dat te maken met de lerarenoplei
dingen
Du Pont: 'Toen ik destijds in het mbo
met lerarenopleidingen te maken kreeg,
maakten ze op mij een nogal traditionele
indruk. Ze wisten daar absoluut niet wat
er om hen heen gebeurde en leidden dan
ook niet adequaat op voor een moderne
wereld. Ik ga ervan uit dat opleidingen nu
wel ingericht zijn op modern onderwijs.'
Voordat we overgaan tot het centrale
onderwerp van dit gesprek, namelijk de
toekomst van De Rede, even een paar
issues die op elke middelbare school gere
geld de aandacht vragen en dus niet te
negeren zijn. Allereerst: de toegenomen
werkdruk. Hoe zit dat op De Rede?
Arnoldus: 'We hebben in 2012 een mede-
werkertevredenheidsonderzoek gedaan.
Conclusie: men vond de werkdruk hoog,
maar men gaf ook aan dat er geen sprake
was van een toename van fysieke last.'
Du Pont: 'Met die werkdruk is overi
gens - heel ongenuanceerd gesteld - wel
iets eigenaardigs aan de hand. Begin jaren
negentig werd het zogenoemde taakbeleid
verplicht; daarin moest je je uren gaan bij
houden. Toen ineens kwamen docenten
erachter dat ze hun werk niet meer in die
