(rechts) Henny Radijs bakt strippen in haar atelier; (linksboven) Jan Verhey, assistent van Henny Radijs, kneedt de platen voor een
keramisch mozaïek; (linksonder) glazuren van platen met vingerafdrukken (1952-1954). Foto's: RKD
productie van veel soorten glazuur met een gamma
aan verschillende kleurstellingen. Geen enkele kera
miekfabriek blijkt echter in staat tegen een redelijke
prijs voldoende kwalitatief hoogwaardige elementen
voor de reusachtige kunstwerken te leveren. Het
gaat daarbij om tienduizenden keramische staafjes
of pijpjes en duizenden tegels die nodig zijn voor
de grote mozaïeken. Daarom zoekt hij contact met
pottenbakster Henny Radijs, die haar atelier in Delfs-
haven heeft (Het Parool, 12 augustus 1952). Zij blijkt
bereid haar werkruimte met ovens ter beschikking te
stellen en Louis komt er regelmatig over de vloer om
de technieken te leren en later in eigen atelier toe te
passen.
Grootste glas in beton kunstwerk in Europa
De monumentale kunst van Louis van Roode krijgt in
de loop van de jaren vijftig van de vorige eeuw lande
lijke bekendheid en waardering. Veelal volgt hij in het
voetspoor van de belangrijke Rotterdamse architec
ten, maar vaak ook wordt nadrukkelijk om zijn eigen
inbreng gevraagd. In deze periode gaat Louis, altijd op
zoek naar nieuwe mogelijkheden, over op de techniek
van glas in beton. Een sprekend voorbeeld daarvan is
zijn werk aan het Stationspostkantoor in Rotterdam.
In 1954 krijgen de gebroeders Evert en Herman
Kraaijvanger de opdracht van de PTT om naast het
centraal station een gebouw te ontwerpen voor de
mechanische behandeling van poststukken aan het
12 Zeeuws Tijdschrift 2014 1
