11
I
mm
(van boven naar beneden) Het glasmozaïek in het Laboratorium
voor Massaspectografie in Amsterdam; detail van het glasmo
zaïek; prof. dr. J. Kistemaker met twee assistentes en Robi van
Roode (rechts) voor het mozaïek in de hal van het AMOLF in
Amsterdam. Foto: Van Roode
worden vastgezet in een onderling verband. Daarmee
is het tot dan toe grootste kunstwerk uit een stuk in
Europa. Er staat dan een wand van 52 meter hoog en
zeven meter breed, met daarin de uitsparingen voor
de betonramen. Nadat het veertig jaar dienst heeft
gedaan, wordt het pand door de PTT in het kader van
een reorganisatie verlaten. Na vijf jaar leegstand krijgt
het de status van gemeentelijk monument en wordt
een begin gemaakt met de herbestemming, renovatie
en restauratie.
Glasmozaïek voor het Laboratorium voor
Massaspectrografie
Van geheel andere aard is het mozaïek uit i960 voor
het nieuwe gebouw van het Laboratorium voor Massa
spectrografie in Amsterdam, tegenwoordig het AMOLF,
een onderzoeksinstituut van de Stichting voor Fun
damenteel Onderzoek der Materie (FOM). Jacob Kis
temaker, natuurkundige, hoogleraar en directeur van
het instituut, is zo zeer onder de indruk van het werk
van Louis van Roode dat hij een glasmozaïek voor de
hal in zijn laboratorium wil laten maken. Kistema
ker denkt aan een symbolische voorstelling van de
evolutie van materie. Van Roode wil liever een non-
figuratieve voorstelling maken. Kistemaker geeft toe
en laat Louis zijn gang gaan. Kistemaker brengt een
bezoek aan het atelier en stemt in met het ontwerp.
Van Roode gaat aan de slag samen met zijn medewer
kers en dochter Robi. Het resultaat is een 1-vormige
glasmozaïek van 5,5 x 3,5 meter in de dominerende
kleuren blauw en goud. Hoewel gedeeltelijk figuratief
stelt het toch een evolutionaire ontwikkeling voor.
Kistemaker schrijft in een brief aan Louis: 'Terug
van mijn vakantie vind ik je meesterwerk. Ik ben er
18 Zeeuws Tijdschrift 2014 1
