Mozaïek op de gevel van Brittania in Vlissingen (detail) na restauratie. Foto: Art Conservation
kamers. Doordat dezelfde materialen gebruikt wor
den als voor het paviljoen ontstaat een eenheid (Ten
Cate, 2003, pp. 114-115).
De mozaïeken, die Van Roode voor het hotelge
deelte ontwerpt zijn minder figuratief en zetten zich
voort vanuit het paviljoen over de lobby van het hotel
en vervolgens over een serre om tenslotte te eindigen
bij de aansluiting van de serre aan de zijkant van de
hoteltoren. Het totaal beslaat ongeveer 40 meter. De
voorstelling bestaat voornamelijk uit slangen, die
samen verschillende soorten figuren vormen, waarin
soms nog enkele elementen van de eerste serie in te
herkennen zijn. Daardoor is het toch een logische
voortzetting van het mozaïek van het vijf jaar tevo
ren gebouwde paviljoen. Daarmee is het geheel aan
mozaïeken onlosmakelijk verbonden met de architec
tuur van het gehele gebouw zowel van binnen als
van buiten. Het nieuwe hotelgedeelte wordt op 1 juni
i960 geopend.
Zal Britannia behouden blijven?
De eerste jaren na de ingebruikname zijn door de
directie van Britannia alle mogelijke aanpassingen en
verbouwingen uitvoerig overlegd met de architecten
tot zelfs de plaatsing van buitenlantaarns toe. Dit
is van wezenlijke betekenis om het oorspronkelijke
karakter te bewaren. In de loop van de jaren zeventig
en tachtig van de vorige eeuw zijn echter onder een
nieuwe directie veel verbouwingen verricht die zowel
paviljoen als hoteltoren schade hebben berokkend.
Zo is er op een uiterst knullige wijze een vloer gelegd
in de vide en tegelijk het gedeelte van het fries op het
binnenbalkon verwijderd en vernield. Daardoor is de
ruimtelijke werking en de lichtval in het restaurant
sterk afgenomen. Terecht klagen bezoekers dat het
restaurant een sombere uitstraling heeft gekregen.
Boven het buitenterras met dansvloer is een serre aan
gebouwd; het zinkwerk van het dak is daarbij onder in
het mozaïek gestoken. Ook is er aan de voorkant van
23 Zeeuws Tijdschrift 2014 1
