IJveren voor de rechten van vrouwen en meisjes Maryam Durani (1983, Afghanistan) ontvangt op 24 mei 2014 de Four Freedoms Medal voor Vrijheid van Meningsuiting. Ze komt uit de provincie Kandahar in Afghanistan die bekend staat als bolwerk van de Taliban. Tijdens het Taliban-regime (1994-2001) was de stad Kandahar de officieuze hoofdstad van het Isla mitisch Emiraat Afghanistan. Durani is een krachtige pleitbezorgster van de rechten van Afghaanse vrou wen en meisjes. In 2005, Maryam was pas 21 jaar, werd ze gekozen in het provinciale bestuur van Kan dahar. In 2009 werd ze herkozen. Maryam Durani is directeur van de Khadija Kubra Women's Association for Culture, een non-profitorganisatie met de missie vrouwen te stimuleren om leidinggevende functies te bekleden. Durani is ook eigenaar van Merman Radio 92FM in Kandahar, het enige regionale radiostation dat zich op vrouwen richt. Ze werd in 2012 door Time Magazine een van de honderd meest invloedrijke personen genoemd, waarbij gezegd werd dat 'Durrani zich op zeer moedige wijze sterk maakt voor de vrou wen in Afghanistan'. 'Na een jarenlang verblijf in Iran keerde mijn familie in 2003 terug naar Afghanistan. Mijn vader was leraar en mijn moeder zorgde voor het gezin. De aanpassing aan het leven in Kandahar was lastig maar ik kreeg ook oog voor moeilijke omstandigheden waarin andere vrouwen leefden. Ik raakte gemotiveerd om hieraan iets te gaan doen. Familie, kennissen en vrienden zijn erg belangrijk voor me omdat zij helpen mijn doelen te verwezenlijken. Studie is de beste manier om informatie te krijgen over internationale gebeurtenissen en het recht. Ik geloof dat mijn jeugd, waarin me geleerd werd sym pathie te hebben voor anderen en een gevoel van ver antwoordelijkheid en zelfvertrouwen te ontwikkelen, vormend geweest zijn voor mijn begrip voor mensen en hun problemen. Daardoor kan ik betere beslissin gen nemen. Ik ben me bewust van mijn persoonlijke tekortkomingen, zoals kwaad worden en dingen ver geten, maar ben dankbaar voor mijn sterke punten zoals flexibiliteit en sociale vaardigheden. Ik kan goed met mensen communiceren en hen overtuigen. Mijn werk is weliswaar "luidruchtig en gevaarlijk" maar ik ontmoet ook veel mensen en kom in aanra king met allerlei ideeën. Dat houdt me gefocust en ik houdt er veel vrienden aan over. Mijn carrière staat in dienst van het versterken van de democratie en het propageren van mensenrechten in Afghanistan. Op Merman Radio, het radiostation voor vrouwen en het Kandahar vrouwennetwerk ben ik echt trots. Ik kwam in contact met de Four Freedoms door te strijden voor en het propageren van mensenrechten. Ze beïnvloeden me dagelijks. Ik zou Ms. Anarkali Kaur Honaryam, een vrouwenrechtenactiviste, wil len voordragen voor de volgende editie van de Four Freedoms Awards. Ze behoort tot de Sikh-minderheid in Afghanistan. Ze is tandarts en het enige niet-mos- limlid van het Afghaanse parlement. In 2009 werd ze door de Afghaanse dienst van Radio Free Europe uit geroepen tot persoon van het jaar en in 2011 kreeg ze de UNESCO-Mandanjeet Singh Prize voor het bevor deren van tolerantie en geweldloosheid. Omdat ze pas dertig is en al een hele staat van dienst op haar naam heeft staan, wil ik haar voordragen. In de toekomst wil ik een sportschool voor vrou wen in mijn provincie oprichten en de economische activiteiten van vrouwen stimuleren. Ook wil ik de positie van vrouwen versterken zodat ze leidende posi ties in de samenleving gaan innemen en uiteraard wil ik de groei van democratie en sociale rechtvaardigheid bevorderen.' 15 Zeeuws Tijdschrift 2014 4-5

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2014 | | pagina 15