Helper) van Somaliërs die
zijn gevlucht voor het geweld
van de burgeroorlog
Dr. Hawa Abdi Diblaawe (1947, Mogadishu) ontvangt
de Four Freedoms Award voor vrijwaring van gebrek.
Ze is een Somalische mensenrechtenactiviste en arts.
Mevrouw Hawa Abdi is de oprichter en voorzitter van
de Dr. Hawa Abdi Foundation (DHAF). De afgelopen
dertig jaar heeft de DHAF gezorgd voor gezondheids
zorg, onderwijs, voedsel en het bieden van onderdak
aan kwetsbare personen, onder wie vele Somaliërs
die de burgeroorlog in Somalië willen ontvluchten.
Samen met haar twee dochters zet Hawa Abdi zich in
voor een beter leven van vrouwen, kinderen en oude
ren in Hawa Abdi Village. In Hawa Abdi Village wor
den nog steeds duizenden vluchtelingen opgevangen.
Haar persoonlijk motto is: 'Deze wereld is één. Iedereen
voelt dezelfde honger en dorst. We moeten gerespecteerd
worden en iedereen hetzelfde behandelen.'
Hoe zou u uw jeugd beschrijven?
'Ik groeide op bij mijn grootmoeder op onze boerde
rij. Mijn moeder stierf toen ik een jong meisje was.
Haar te vroege dood heeft mij gemotiveerd om arts
te worden. Mijn grootmoeder bracht me waarden bij
zoals plichtsgetrouw werken. We stonden samen 's
ochtends heel vroeg op om te bidden, te trainen, huis
houdelijke klusjes te doen en de dieren te verzorgen.
Ze zei altijd tegen me "zitten is leeg maar werken is
overvloed". Van haar leerde ik dat hard werken tot suc
ces leidt. Zonder twijfel was mijn grootmoeder suc
cesvol. Ze leerde me niet alleen de waarde van hard
werken maar ook om altijd eerlijk te zijn. Ze zei me
dat als je mensen bedriegt of kwaad doet, je verloren
raakt in deze wereld. Door eerlijk en oprecht te zijn,
zul je slagen. Ik heb me altijd aan haar wijze levens
lessen gehouden en ik ben eerlijk tegen iedereen.'
Wat waren de meest leerzame elementen in uw jeugd
en welke waarden heeft u ervan afgeleid?
'In mijn jeugd heb ik me altijd aan waarden als hard
werken, oprechtheid, eerlijkheid vastgehouden. Toen
ik opgroeide was het normaal dat mensen hun kin
deren leerden om hard te werken, ouderen en andere
kinderen te respecteren. Dat was de gelukkige tijd in
Somalië, toen elk kind naar school ging.
Toen mijn moeder stierf, was ik daar compleet van
ondersteboven. Ik was erbij toen ze stierf als gevolg
van complicaties bij de bevalling die voorkomen had
den kunnen worden als de kennis daarvoor paraat
was geweest. Ook veel andere kinderen verloren hun
moeder op die manier. Ik wil voorkomen dat kinderen
19 Zeeuws Tijdschrift 2014 4-5
