(boven) Opsporen van vermiste familieleden; (rechterpagina) aan de wand fotootjes van vermiste Rwandese kinderen. Foto's: MICR
Alain Germond
brieven die ik van het Rode Kruis kreeg, waren de
enige manier om in contact te komen en te blijven
met mijn familie. Ze gaven me hoop.'
Beperken van de gevolgen van natuurlijke rampen
Jiaqi Kang, een Chinees schoolmeisje: 'In mei
2008 was er een enorme aardbeving in de Chinese
provincie Sichuan Het Rode Kruis reageerde
onmiddellijk: het zorgde voor de mensen die leden
en zorgde ook voor de daklozen. Het zette trai
ningsprogramma's op om kinderen te leren wat te
doen en wat niet te doen. Deze kinderen werden
aangemoedigd hun familie en vrienden te vertellen
wat ze geleerd hadden De mensen begrijpen nu
wel dat ramppreventie levens kan redden. Het leert
mensen zich voor te breiden op het ergste en maakt
ze rustig. Nog belangrijker is dat het de mensen
een gevoel van veiligheid en solidariteit geeft.'
Het museum biedt een unieke kennismaking met de
humanitaire hulpactiviteiten. Verder worden er veel
voorwerpen getoond: aandoenlijke kunstobjecten van
(krijgs)gevangenen, foto- en filmmateriaal en een
fantastische collectie posters zoals die van het Deense
Rode Kruis naar aanleiding van de watersnoodramp
die Nederland in 1953 trof (zie pagina 4 van dit tijd
schrift). Ik raad de lezer aan in ieder geval de website
van het museum te bekijken maar beter nog is het
indrukwekkende museum zelf te bezoeken.
40 Zeeuws Tijdschrift 2014 4-5
