Het slavenverblijf in Kasteel Elmina in Ghana. Foto: Kurt Dundy, wiki commons Ze hadden geen militaire macht om de Afrikaanse volken hun wil op te leggen. Als je dit beeld voor ogen houdt, hoe reëel is het dan te denken dat de Europeanen de gang van zaken bepaalden in het achterland, een continent met mil joenen mensen? Hoe reëel is het te denken dat zij de handel onder controle hadden? Dat hadden ze niet. De Afrikanen zelf - de koningen en koopmannen - hadden volledige controle over de handel, tot het moment dat die de kust bereikte. Dat was zo bij de handel in goud - de Europeanen wisten eeuwenlang geen controle te krijgen over de vindplaatsen daarvan, ze wisten vaak niet eens waar de goudmijnen zich bevonden, ook al lagen die maar enkele tientallen kilo meters uit de kust. En dat was ook zo bij de handel in lijfeigenen die vanuit het binnenland vaak in kleine groepjes, maar later ook in grotere karavanen werden aangeleverd. Afrikaanse handelaren bepaalden hoe de slavenstroom verliep tot het moment dat de slaven werden overgedragen bij de forten en kastelen aan de kust, veilige bastions die de Europeanen zelden verlieten. Het Afrikaanse perspectief Een van de historici van wiens werk ik dankbaar gebruik heb gemaakt, is de Amerikaan John Thorn ton. Hij is een Afrikanist. Hij bekijkt deze geschiede nis niet door Europese ogen. Hij draait het om. Hij bekijkt de zaken vanuit Afrikaans perspectief. Zijn centrale boodschap is: neem de Afrikanen en hun rol in hun eigen geschiedenis eens serieus. Zij waren geen arme, willoze, onmachtige mensen in de handen van technologisch en economisch superieure Europe anen. Zij waren geen junior partners. Zij waren gelij ken in hun relatie met de Europeanen. Slavernij en slavenhandel waren Afrikaanse gebruiken die al lange tijd op grote schaal voorkwa men. Slaven in Afrika verrichtten alle mogelijke soorten werk. Ze bewerkten het land, jaagden, deden dienst als soldaten in het leger van de koning, en zochten naar goud. Ze werden beschouwd en behan deld als 'ondergeschikte familieleden' of 'permanente kinderen'. Slaven hadden in Afrika vaak veel bewe gingsvrijheid maar ze waren en bleven lijfeigenen. Eigenaren konden naar goeddunken over een slaaf 43 Zeeuws Tijdschrift 2014 4-3

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2014 | | pagina 43