Het duurzame geweten van de landbouw
/a
Rijdend door Zeeland, vooral in Zeeuws-Vlaanderen,
zijn er vele plekken die nog doen herinneren aan het
rijke vlasverleden van de provincie. Straten, restau
rants, scholen enzovoorts dragen het woord vlas in de
naam. Bovendien is het niet voor niets dat er een vlas
museum in Koewacht is gevestigd. 'In de vorige eeuw
zaten er honderden vlasbedrijven in deze grensstreek
en was vrijwel iedereen hier op de een of andere
manier wel betrokken bij de vlassector', zegt Ingrid de
Letter, beheerder van vlasmuseum 't Vlasschuurken
in Koewacht.
De tijden zijn veranderd. Decennia later is de vlas
sector minder zichtbaar; de meeste bedrijven liggen
wat afgelegen in polders of op industrieterreinen. Het
aantal hectaren is drastisch geslonken van zo'n 4500
aan het begin van de eeuw tot circa 1800 nu. Tegelijk
is vlas bezig met een interessante 'comeback', wat
onder meer te maken heeft met de vraag uit nieuwe
markten (China, India), innoverende technologie, het
groeiende 'duurzaamheidbewustzijn', maar bovenal
met de 'herontdekking' van de unieke eigenschappen
van het gewas zelf.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de sfeer in
de Zeeuwse vlaswereld optimistisch is. 'De vraag naar
vlas neemt toe en de prijs is goed', zegt Ton Wouda
van het plantenveredelingsbedrijf Limagrain in Ril
land. 'De toekomst van vlas is echt veelbelovend; inno
vatief en creatief', vertelt Eugenie van de Bilt in de
fabriek van Van de Bilt Zaden en Vlas BV in Sluiskil.
Karei van Looij van vlashandel en vlasverwerker Van
6 Zeeuws Tijdschrift 2014 6-7
E
tekst Paul van der Velde Oscar Steens
7 Zeeuws Tijdschrift 2014 6-7
