WAT IK GELOOF persoonlijke getuigenissen
fotografie Mieke Wijnen
Aan het woord: Adriana van Overdulve-de Kraker
gereformeerd, geboren 1937
Om met de Apostolische Geloofsbelijdenis te spreken.
Ik geloof in God de Vader en in Jezus zijn Zoon. God
is als een Vader die over mijn leven waakt en mijn
leven stuurt. Hij weet wat goed voor mij is, in mooie
en verdrietige tijden. In mijn gedachten zou ik het zo
omschrijven: ik dank God dat Hij zijn Zoon gegeven
heeft. Zijn Zoon is de dood in gegaan. Hij heeft voor
mij betaald voor het verkeerde wat ik doe. Ik krijg
altijd vergeving. Ik zing graag het lievelingslied van
mijn moeder wat ze speelde op het harmonium in
ons huis in de Lovenpolder bij Hoek.
Lichtstad met Uw paarlen poorten
wondre stad zo hoog gebouwd
Nimmer heeft men op deez 'aarde
ooit Uw heerlijkheid aanschouwd
Daar zal ik mijn Heer ontmoeten
luistrend naar Zijn liefdesstem.
Daar geen rouw meer en geen tranen
in het Nieuw Jeruzalem.
Als kind ging ik elke zondag mee naar de kerk. Van
de preek snapte ik niet veel. Het zingen vond ik wel
prachtig. Zingen is tweemaal bidden zegt men toch?
Dus heb ik heel wat afgebeden in de afgelopen jaren,
en van kindsaf tot nu toe in koren gezongen. En
verder ging ik als kind naar catechesatie. Als je ging
trouwen, moest je belijdenis doen. Dat was om als je
kinderen kreeg die snel te kunnen laten dopen. Zo
ging dat toen. Later - mijn huwelijk liep na 25 jaar
stuk - ben ik gaan begrijpen dat God weet wat goed
voor mij is. Eerst verdriet en ellende, maar Goddank,
daarna dankbaarheid, vreugde en liefde. Samen met
mijn tweede man mogen we werken in de wijngaard
des Heren. Hij als koster en begeleider van uitvaarten.
Ik doe veel vrijwilligerswerk in het verpleeghuis en
het ziekenhuis in Terneuzen. Ik ben contactpersoon
in onze kerk. Zo werkt mijn geloof door in het dage
lijks leven en zo draag ik mijn geloof uit. Nog elke
zondag ga ik naar de kerk. Ik beleef het anders dan
vroeger. Het voelt daar warm aan. Ik heb behoefte aan
het Woord om er weer een week tegen te kunnen,
contact te hebben met andere gemeenteleden en wat
mee te nemen naar huis. Van daaruit iets te kunnen
betekenen voor de omgeving. Zo heeft de dominee bij
mijn tweede huwelijk goed begrepen wat ik en mijn
lieve tweede man hebben meegemaakt. Hij gaf ons als
huwelijkstekst Psalm 18: 29,30 "Met mijn God spring
ik over muren". Dat hebben wij zeker zo ervaren. Dit
is mijn geloof.'
16 Zeeuws Tijdschrift 2015 3-4
