Links staan de protestantse Noord-Nederlanders, rechts de rooms- katholieke zuiderlingen. In de brede rivier die hen scheidt, vissen beide partijen naar zielen. De vangst van de protestanten overtreft die van de katholieken. Bovendien schijnt links de zon en staan de bomen in blad. Het is een verwijzing naar een psalmtekst 'de ware gelovige is als een boom die vrucht draagt en waarvan de bladeren niet verdorren'. Adriaen Pietersz. van de Venne, De zielenvisserij1614. Olieverf op paneel, 98 x tSS cm. Collectie Rijksmuseum Amsterdam. twistgesprekken met de moderator op school waren geen uitzondering. De kerk wankelde en dat voelde ik. Maar wat graag hielp ik mee om het grote instituut te vloeren. Tijdens mijn eerste baan zag ik met vol doening hoe vooruitstrevende nonnen alle religieuze voorwerpen uit hun klooster afdankten. Een conciërge kreeg de opdracht grote gipsen heiligenbeelden te verzamelen, kapot te slaan en in een kuil te werpen. Een tweede Beeldenstorm. Ik heb aan die periode een rond, houten bewaardoosje voor hosties overgehouden. En nu? Hoe sta ik een halve eeuw later tegenover kerk en geloof? Een jaar of twaalf geleden kreeg ik te maken met de ultieme proef op de som. Na een hart stilstand was ik er slecht aan toe. Ik had zelfs het ster ke vermoeden dat ik aan mijn laatste uren bezig was. Daar ga je, dacht ik, maar ondanks mijn vaste overtuiging dat het afgelopen met me was, had ik geen enkele behoefte aan contact met een Opper wezen. Er was niets boven me en niets onder me, concludeerde ik terwijl ik uit mijn leven probeerde te ontsnappen. Ik was altijd benieuwd geweest, hoe ik zou reageren als mijn laatste uur sloeg. Zou ik terug keren naar de Onze-Lieve-Heer uit mijn jeugd? Het antwoord moet dus ontkennend zijn. Als er nu gevraagd wordt naar mijn religieuze overtuiging aarzel ik desondanks. Ik ben dan wel uit de Rooms-katholieke Kerk gestapt, maar die kerk is daarmee niet uit mij verdwenen. Heel mijn jeugd hangt samen met het r.-k. geloof. En ik kan onmo gelijk uit mijn jeugd of liever gezegd uit mijn jeugd herinneringen stappen. Bovendien, de hang naar overgave uit mijn jeugd is niet volledig verdwenen. 42 Zeeuws Tijdschrift 2015 3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2015 | | pagina 42