Studio van Maartje Korstanje, 2015. Foto: Iris Cornelis
beeld op van virussen, ziektekiemen en kankercellen
die ze nauwkeurig onder een microscoop heeft kun
nen bestuderen, en die net zo onverbrekelijk deel
uitmaken van leven als geboorte en groei. Een nieu
we mogelijkheid om aan een beeld de schoonheid
toe te voegen van de dingen die ten onder gaan. Het
geeft de grillige beelden van karton en papier-maché
een nieuwe huid die tegelijk dreigend en tactiel is.
En die een andere gelaagdheid geeft aan haar beel
den en de dominantie van het karton doorbreekt.
Wat ze met die nieuwe techniek wil, raakt onmid
dellijk aan de thematiek in haar werk. Haar beelden
gaan over leven en dood, en alles wat daar organisch
tussenin verkeert. Zij zijn altijd in beweging en van
geen enkele kant hetzelfde. De werken bewegen
zich dynamisch in de ruimte. Het gaat alle kanten
uit, groeit in de ruimte en tart de zwaartekracht. Ze
noemt de beelden gestolde beweging. Ze probeert zo
ver mogelijk te gaan in het oproepen van beweeglijk
heid. Ze stopt op het moment dat de overgang zich
voltrekt, als iets nog net vitaal is en tegelijk de ver
gankelijkheid er al in sluipt. Dat kardinale moment
waarop het leven kantelt en de groei tot stilstand
komt, dat is waar haar biomorfe beelden over gaan.
Maartje Korstanje (1982) is opgegroeid in
Oostkapelle waar haar ouders een boerderij hadden.
Ze kent van jongs af aan de nabijheid van de grote,
vitale natuurkrachten als de gure wind, het zilte
water en de weerbarstige aarde. Een belangrijk her
inneringsbeeld is de ploeg die de kracht van de aarde
blootlegt en alles klaar maakt voor de nieuwe groei
die uiteindelijk weer uitloopt in de dood. Ze is ermee
vertrouwd, net als met de omgang met de materie.
Ze heeft het gezien op de boerderij, de creativiteit
12 Zeeuws Tijdschrift 2015 7
