Zonder titel2014. Karton, polyester, lijm, katoen, viscose, metaal. Collectie Zonder titel2014. Karton, hout, acrylhars, pigmenten, textiel. Courtesy
TextielMuseum Tilburg. Foto: Josefina Eikenaar TextielMuseum Upstream Gallery Amsterdam. Foto: Gert Jan van Rooij
van de boeren die alles kunnen gebruiken en het op
hun eigen manier doen. Zo maakt zij ook haar beel
den.
Een beeld van Maartje Korstanje is voor alles
sculptuur. Het staat of hangt vrij in de ruimte, en
die vrijheid is maximaal. Haar beelden hebben geen
voor- of achterkant, en eigenlijk ook geen onder- of
bovenkant. Er is geen dwingende hiërarchie die
bepaalt hoe je moet kijken. Want van welke kant je
het ook benadert, het is steeds een ander beeld dat je
ziet. De positie die de kijker inneemt, bepaalt wat hij
ziet. Kijken dwingt dus tot beweging.
Al kijkend zie je de beweging in haar beeld. Voor
alles is een beeld voor haar een optelsom van pri
maire menselijke handelingen, dezelfde ingrepen die
vanaf het begin van onze beschaving aan de basis lig
gen van wat wij met onze handen kunnen bouwen.
Scheuren, snijden, lijmen, stapelen, verbinden, hij
sen, hangen, monteren en kneden. Fysieke ingrepen
die de wereld hebben gemaakt tot wat ze is, complex
en tegelijk vanzelfsprekend. Het zijn die ingrepen
waarmee Maartje Korstanje een beeld maakt en die
als handeling zichtbaar blijven. Dit is wat een beeld
van haar tot beeld maakt, iets wat wij als het ware
voor onze ogen zien ontstaan en dat organisch door
groeit.
Die zichtbare groei maken haar werk energiek en
dynamisch. Ze wil dat een beeld visueel zindert, dat
iemand het ervaart als energie die overspringt. Want
een beeld moet lichamelijk aanvoelen, het moet een
lichaam zijn dat elke keer opnieuw geboren wordt en
groeit, met de onontkoombare ondergang in zicht.
Dat is wat haar kunst zo dichtbij en aangrijpend
maakt.
13 Zeeuws Tijdschrift 2013 7
