Zeeuws Licht Kunstacademie van Zeelandstad
Onlangs bezocht een delegatie van de landelijk Raad
voor Cultuur Zeeland. Wat was de eerste opmerking
in het werkbezoekverslag van de Raad? 'Zeeland is
de kleinste provincie van Nederland met 380.000
inwoners.' De voorzitter, Joop Daalmeijer, pleit voor
meer samenwerking op kunstterrein want op die
manier zou de mogelijkheid ontstaan om deel uit te
maken van de zogenoemde culturele Basisinfrastruc
tuur (BIS), de groep instellingen die de rijksoverheid
rechtstreeks ondersteunt. Die gelden vloeien nu niet
naar de provincie omdat de apart opererende kunst
organisatie onvoldoende eigen inkomsten hebben. Of
Daalmeijers uitspraak enig effect zal sorteren, meen
ik te moeten betwijfelen. Verandering zal van binnen
uit moeten komen. Politici kunnen daarbij een stu
rende rol spelen want zij immers verdelen de schaarse
subsidies. Echter het ontbreekt hun aan een omlijnde
visie op het belang van cultuur en kunst in de samen
leving en het inzicht dat een provincie en gemeenten
die de waarde van een breed en divers cultureel aan
bod inzien, veel aantrekkelijker zijn dan gemeenten
waar minder te beleven valt.
Door het ontbreken van een visie op (beeldende)
kunst is de animo er in te investeren navenant. Nodig
is een radicale ingreep in de bestaande structuur van
de nog door provincie en gemeente gesubsidieerde
kunstinstellingen. Er dient een Zeelandbrede organi
satie voor kunst te komen met één zakelijk leid(st)er
en een kleine staf die een wisselende groep curatoren
de gelegenheid biedt activiteiten in Zeeland te orga
niseren. Tevens dient die te zorgen dat de BIS-gelden
weer hier terecht komen. Nog belangrijker is dat die
zich inzet voor de repatriëring van de unieke collectie
hedendaagse kunst van Stichting Beeldende Kunst
Middelburg door het Museum van Hedendaagse
Kunst Antwerpen (M HKA) in Antwerpen is onderge
bracht. Waarom? Zijn er in Zeeland geen opslagruim
tes? Kan er hier niets met die werken worden gedaan?
In de ZB, die steeds meer een broedplaats wordt
voor culturele organisaties, is voor die staf vast plek
en gewis treedt er daar synergie op met andere kunst
instellingen. Op die manier kan een kritische massa
gecreëerd worden om tot de Zeeuws Licht Kunst
academie te komen. Zo'n academie in de breedste
zin des woords is essentieel voor een culturele infra
structuur die (aankomende) kunstenaars voor hun
opleiding in Zeelandstad kan houden of van buiten
aantrekken net als de UCR en HZ dat voor weten
schap doen.
Nog radicaler zou zijn eindelijk de stap naar de
door de redactie van het Zeeuws Tijdschrift al 15 jaar
bepleitte Zeelandstad te maken. Hoe zou dan de
openingszin van het werkbezoekverslag van de Raad
voor Cultuur hebben geluid? 'Zeelandstad is de vierde
grootste stad van Nederland?' Natuurlijk niet. Want
Zeelandstad zou zelf een werkbezoek aan de Raad
hebben afgelegd en in zijn verslag hebben geschreven
dat er een goede kans bestaat op verhoging van de
BIS-bijdrage aan de vierde grootste stad van het land.
Dit laatste nummer van de 65ste jaargang is volle
dig gewijd aan de tentoonstelling Van Zeeuwse bodem.
In haar inleiding gaat Kathrin Ginsberg, directeur
van CBK Zeeland, in op de effecten die de bezuini
gingen op de culturele organisaties zullen hebben.
Onze redacteur Frits de Coninck kijkt terug op tien
jaar Zeeuwse Lichting-tentoonstellingen bij CBK
Zeeland aan de Balans in Middelburg. Jaarlijks werd
een selectie van aan kunstacademies afgestudeerde
Zeeuwen gepresenteerd. Van Zeeuwse Bodem laat een
breed spectrum zien aan jonge kunstenaars. Wat een
rijke oogst. De Zeeuws Licht Kunstacademie hoeft in
ieder geval niet verlegen te zitten om docenten van
Zeeuwse bodem.
Paul van der Veldc,
hoofdredacteur
3 Zeeuws Tijdschrift 2013 7
