De mooiste boulevard van Nederland Een haast persoonlijk verhaal hield voormalig hoogle raar Architectonische Ontwerpen aan de Technische Universiteit van Delft en voormalig Rijksbouwmeester Wytze Patijn. Hij heeft Vlissingen in zijn hart geslo ten, dat blijkt al gauw, en dan in het bijzonder de bou levard. Hoewel zijn architectenbureau baanbrekende ontwerpen voor de boulevard heeft gemaakt, zijn deze niet gerealiseerd. In Vlissingen is hij vooral bekend als eindverantwoordelijke voor de grootscheepse verbou wing van het stadhuis. Patijn stelt onomwonden dat de Vlissingse boulevard met stip de mooiste boulevard van Nederland is. Die ligt op het zuidwesten, wat ideaal is qua licht en zon, de zee heeft altijd een andere kleur, de vaargeul loopt dicht langs de kust en daarbij is de boulevard ook nog eens heel lang. De eerste kennismaking met Vlissingen had Patijn in zijn jeugd. Patijns vader werkte bij een Rotterdams bedrijf dat gelieerd was aan de scheepvaart en nam hij zijn zoon Wytze wel eens mee naar Vlissingen. De latere architect Patijn zwierf dan door de Vlissingse binnenstad waar hij tal van indrukken opdeed. In 1993 kwam hij er tijdens een fietstocht weer terug en logeer de hij in een van de Jugendstil-villa's aan de Spuistraat, wonderschone architectuur, die destijds echter wel in een deplorabele staat verkeerde. Het deed hem besluiten zijn oratie voor de TU in Delft in Vlissingen te schrijven en kon dit keer logeren in het Wooldhuis. Hier was het dat Patijn verknocht raakte aan de Vlissingse boulevard en aan het monumentale Wooldhuis. Volgens Patijn is bij het ontwerp van het Wooldhuis het uitzicht tot deugd verheven. In ieder vertrek is het uitzicht over de zee weer anders. Een deel van zijn oratie ging dan ook over het Vlissingse Wooldhuis. Toen hij in 1995 Rijksbouwmeester werd, was zijn eerste daad naar Vlissingen af te reizen om de stads bestuurders erop te wijzen dat het Wooldhuis toch vooral niet moest worden gesloopt, iets wat zomaar had gekund in die tijd. En nog immer maakt Patijn zich sterk voor architectonische pareltjes in Vlissingen. Zo bereikte hem enkele maanden voor het symposium, no- tabene tijdens een fietstocht door Zeeuws-Vlaanderen, het bericht dat er plannen waren om het Ravesteijn- plein met de grond gelijk te maken. Volgens Patijn is 42 Zeeuws Tijdschrift 2016 1 het plein stedenbouwkundig zo bijzonder dat het zeker bewaard moet blijven. Weliswaar zijn de huizen, onder meer door de kunststof kozijnen, niet meer zo fraai als ze ooit geweest zijn, de architectonische waarde blijft evident. 'Als het opnieuw kundig wordt gerenoveerd is het weer een prachtig plein', aldus Patijn. 'Kijk bijvoor beeld naar de Engelse wijk, zoals dat is aangepakt, daar word ik dan weer wel vrolijk van'. En Patijn ziet meer hoogwaardige architectuur in Vlissingen. Zo noemt hij de Timmerfabriek op het Scheldeterrein een juweel. 'Als je iemand wilt uitleggen waar architectuur over gaat, dan neem je hem mee naar de Timmerfabriek. Zulke kathedralen worden niet meer gebouwd en zijn ook nauwelijks meer te vinden'. Maar terug naar de boulevard. Patijn werd in 2003 gevraagd mee te denken over de toekomst van de boulevard. Wat hem aan de boulevard opvalt is dat hij niet alleen uit drie delen bestaat maar ook drie sferen uitstraalt. Volgens Patijn is boulevard De Ruyter prima zoals hij is. De grootste uitdaging die de boulevard te wachten staat is een volgende verhoging die nodig is door de stijging van de zeespiegel. Architectenbureau Kuiper compagnons in Rotterdam, waar Patijn destijds voor werkte, maakte ontwerpen voor een toekomst- bestendige Vlissingse boulevard waarbij niet werd geschroomd om innovatief te werk te gaan. Bestaande bouw werd gecombineerd met (half)hoogbouw, deels over de bestaande bouw heen, waar nog wel het meest bijzondere aan was dat de zeewering in het ontwerp werd opgenomen. De hoogbouw die uiteindelijk op de boulevard is gerealiseerd vindt Patijn niet allemaal even fraai. De ontwerpen die hij het publiek toont ge ven een rustiger beeld en doen minder kolossaal aan. Van de baanbrekende plannen die het architecten bureau van Patijn voor de Vlissingse boulevard heeft gemaakt is mede door de crisis niets terecht gekomen. 'Voor de crisis dachten we dat we alles konden bouwen en eigenlijk is het wel goed dat daar een beetje een rem op is gekomen. De verbeelding was aan de macht en nu is het op bouwkundig gebied een stuk realisti scher geworden'. Al met al is Patijn van mening dat er op bouwkundig gebied veel kansen zijn in Vlissingen. 'Vlissingen heeft veel potentie en kan daarmee nog wel 700 jaar vooruit'. De boulevard van Vlissingen en het achterland, 2007. Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen; foto Henk Nagelhout. 43 Zeeuws Tijdschrift 2016 1

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2016 | | pagina 22