Frans Naerebout. Schilder aan de Schelde
Impressie van een voorbije tentoonstelling
G.J.F (Frans) Naerebout (1915-1988) werd geboren in Rotterdam waar
hij een opleiding tot bouwkundig tekenaar volgde. In de avonduren
deed hij daar de Rotterdamse Kunstacademie bij. In het begin
van zijn carrière kreeg hij veel opdrachten uit de havenwereld. Als
scheepsportrettist is hij vooral bekend door de destijds zeer populaire
albums van Hooimeyer beschuit en Captain Grant sigaretten. In 1953
verhuisde hij met zijn gezin naar Vlissingen. Hij was er geen vreemde
want in zijn jeugd had hij er al enige tijd met zijn ouders gewoond.
Frans Naerebout, De SintJacobskerk en de Schelde, acryl op doek
70 Zeeuws Tijdschrift 2016 1
tekst Aafke Verdonk-Rodenhuis
In de Scheldezaal van het Zeeuws maritiem muZEEum
werd van 2 juli tot en met 1 november 2015 veel van
wat Vlissingen is, maar vooral ook was, getoond. Het
gaat hier om beelden van de stad, de waterkant, de pas
serende schepen, in olieverf, aquarellen, tekeningen,
linoleumsneden. Buiten gaat het beeld verder: door
het raam aan de kant van de Nieuwendijk, waardoor
op zonnige dagen prachtig licht binnen valt, zie je de
voormalige vissershaven, nu jachthaven en wat verder
weg de Schelde. Beelden van wat er niet meer is, maar
ook van wat blijft: licht op het water, een binnenva
rend schip bij Westduin, aquarel, rede van Vlissingen,
Keizersbolwerk met kustvuur, olieverf op doek. De
Jacobstoren en wat rode daken. Dat is precies waar je
als eerste tegenaan loopt bij het betreden van de zaal,
Vlissingen, Oude Markt, olieverf op doek. Nu zijn de
huisjes weg, de toren staat nog.
Verscheidenheid en fascinatie
Opvallend is de enorme verscheidenheid aan werk,
niet alleen aan materialen, maar ook wat stijl betreft,
realistisch, kubistisch-expressionistisch, abstract
werk. De bezoeker van de expositie maakt een rond
je langs Boulevard en Nolledijk, de Gevangentoren,
beide olieverf op doek, Vissershaven en Lampsinshuis,
linosnede, gezicht op Vlissingen vanaf de Nolledijk,
aquarel, tekeningen met viltstift/flowmaster van
Zeehondenwerf en Lampsinshuis. Kortom, een
prachtig overzicht van het Vlissingse werk van Frans
Naerebout. Dan, in het midden van de zaal sta je voor
twee doeken van dijkwerkers. Olieverf op doek, in
krachtige kleuren, zo sterk en bonkig als de basaltblok
ken die zij tillen. Aan de andere kant van deze twee
schilderijen is er een beeld van wat voorgoed voorbij is:
Binnenhaven, kade van Van den Akker, sleepvaart- en
bergingsbedrijf. Dit paneel in olieverf hing jarenlang
in het kantoor van deze firma. Vanaf 1973, na de eerste
oliecrisis komt er nog een bijzonder facet bij. Frans
Naerebout was ervan overtuigd dat het zeilschip weer
een belangrijke rol zou gaan spelen in de scheepvaart.
Fascinerend om zijn impressies te zien van het zeil-
schip van de toekomst, schepen met allerlei soorten
tuigage als bron van de voortstuwing.
Deze fraaie tentoonstelling werd gerealiseerd door
de Stichting 100 jaar schilder Frans Naerebout, het
Gemeentearchief Vlissingen, het muZEEum, Hein
Naerebout en andere particulieren. Bij de opening van
de tentoonstelling was er veel aandacht voor het leraar
schap van Naerebout. Vanaf 1962 was hij tekenleraar
aan de Rijks hbs in Vlissingen. In de brochure bij de
expositie naast een goed overzicht van het getoonde
werk, dankbare herinneringen van oud-leerlingen.
Frans Naerebout, Dijkwerker, olieverf op doek.
71 Zeeuws Tijdschrift 2016 1
