OM HOOGEN INZET.
H
Si
■J
ka
Vrij naar het Engelsch
door L. D. v. P.
i H
L
te
EEN KIEKJE UIT „HET HOOGE NOORDEN” van Texel: de hoeve „Dorpszjcht bij de
Cocksdorp.
van
i Menek Vodena, de
Prins Karri, die den
naam
op het
en
LU
ij zweeg plotseling, want het geluid van
naderende, voetstappen deed zich
hooren. Hij had nog slechts den tijd
om haar even toe te fluisteren, dat hij haar
een boodschap zou sturen als het tijd voor
haar was geworden om weg te gaan en dat
hij de uren telde, tot hij naar haar toe zou
kunnen komen in Ghirmuth om haar te komen
halen.
Toen keerde hij naar zijn hut terug waar
hij weldra weer in zijn werk was verdiept.
Boodschappers kwamen en verdwenen weer
even snel en geheimzinnig als ze gekomen
waren en tegen den avond verscheen Shu-
matz in zijn hut, glimlachend en gemoedelijk
als altijd.
„Alles is in orde,” zei hij tegen Seton, die
I
r s
10)
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE.
In de hoofdstad van het koninkrijk Valacia is een revo
lutie uitgebroken. Bij de bestorming van het paleis
worden de koning en koningin gedood. Hun eenig kind,
de kroonprinses, een baby van eenige weken, is door
haar Engelsche verpleegster Miss Wentworth volgens
een vooraf met de koningin overlegd plan, nog bijtijds
over de grens gebracht.
Jaren later.
Prins Karri van Ostrovo, die aanspraak maakt op den
troon van Valacia, en zijn rechterhand Kellner ont
moetten in een boekwinkel in Londen een meisje, dat
sprekend gelijkt op de vermoorde koningin van Valacia.
Zij wordt grootgebracht bij Bernard Cannister. De Prins
en Kellner zijn door de sprekende gelijkenis zeer ontdaan
en besluiten een onderzoek naar haar in te stellen.
Als de beide heeren vertrokken zijn, weet Patricia haar
pleegvader Cannister te overhalen haar aan het tooneel
te laten gaan. Ze verkleedt zich als matroos en gaat zoo
naar haar vriendin Lydia.
Prins Karri en Kellner hebben Gluber, hun agent, opge
dragen een onderzoek naar Patricia Cannister in te stellen.
Hij vertelt hun. dat Cannister haar twintig jaar geleden
na een spoorwegongeluk heeft meegenomen naar huis.
Van de Engelsche verpleegster, die bij haar was en die
bij het ongeluk om het leven kwam, heeft nooit iemand
meer iets gehoord. Daar de Prins in haar een gewichtig
tegenstandster ziet, raadt Kellner aan haar uit den weg
te ruimen. Dit wil de Prins evenwel niet.
Den volgenden morgen komt Gluber Kellner vertellen,
dat Patricia spoörloes ie verdwenen. Terugkeerend van
haar vriendin is Patricia, die het matrozenpak van Jim
Forrester droeg, in den zwaren mist verdwaald en bij de
dokken terecht gekomen. Zij blijft voor een herberg staan,
waar een aantal beschonken mannen uitkomen.
Twee van hen komen op haar toe en denkende, dat zij
een matroos is, bedwelmen zij haar en brengen haar
aan boord van de „Nelly Fawsett’*, die dien nacht
moest uitvaren, doch geen voldoende bemanning had.
Het schip is reeds in het Kanaal als Pat eindelijk bij
komt. De kapitein. Laurence Seton, merkt dat zij een
meisje is en doet haar naar een leegstaande hut brengen.
Hij zegt, dat zij van te goede afkomst is. om in het
volkslogies te verblijven.
Er wordt een hut voor haar ingericht en zij krijgt kleeren
van Tommy Glover, den tweeden stuurman. Deze en de
eerste stuurman Green, koesteren na eenigen tijd argwaan.
Glover vraagt op een stormachtigen avond, als hij alleen
met Patrida in den offiderssalon is achtergebleven om
een kus aan „juffrouw Paf'. Hij loopt op haar toe,
maar Pat dreigt hem met een revolver.
„Wat zou er gebeurd zijn, als de kapitein het in mijn
plaats had gevraagd 7” zegt Glover onthutst, doch Patrida
geeft hem hierop geen antwoord, maar gaat in den storm
naar de brug, waar Seton vertoeft.
Kapitein Seton verliest, door de koude bevangen, zijn
bewustzijn. Pat verzorgt hem en als hij bij komt, laat hij
merken, dat hij weet, dat zij een meisje is.
Pat hoort dat de „Nelly Fawsett" met contrabande is
geladen en verneemt van den kapitein, dat zij op weg
zijn naar Valacia. Seton vraagt haar zijn vrouw te willen
worden. Pat zegt, dat ze hem aan het einde der reis haar
antwoord zal geven. Even later komt Glover naar haar
toe. die haar herinnert aan het incident tusschen hen in
den offiderssalon.
Hij gebruikt dit als een aanloop om haar ten huwelijk
te vragen. Pat weigert hem en woedend hierover besluit
Glover zich op haar en Seton te wreken, door tegenover
de autoritdten van Valacia haar gelijkenis uit te spelen
met de vroegere koningin van dit land, van wie hij in
een tijdschrift een portret heeft gevonden. Hij deelt zijn
plan aan Green mee, die het hem afraadt. Green waar
schuwt Pat met niemand in Valada mee te gaan.
Als ze het doel van hun reis bijna bereikt hebben, komt de
loods Shumatz, een vriend van Seton, aan boord.
Seton zegt Pat. dat zij bij Shumatz* moeder moet gaan logee-
ren, tot de lading contrabande gelost en het gevaar geweken is.
Met gedoofde lichten varend, bereiken zij ten slotte de
haven, die het einddoel van den tocht is. Prins Karri’s
vertegenwoordiger komt aan boord en als er op den
goeden afloop van Prins Karri's onderneming wordt ge
toast, heeft Pat het ongeluk haar glas te laten vallen.
Dit wekt achterdocht omtrent haar wenschen voor Valacia's
nieuwen heerscher.
Even later hoort Glover wat Seton en Shumatz over Patricia
zeggen en over de wijze waarop zij vap boord zal gaan.
Des avonds zal Shumatz haar in een auto komen halen.
Pat heeft een angstig voorgevoel, dqch Seton zegt haar,
dat ze niet bang behoeft te zijn, als ze maar eenmaal
van boord is
zeggen uit eigener beweging. Ik kom u een
kans geven om u schoon te wasschen van het
vermoeden, dat er op u rust als zoudt ge
een verrader zijn
„Ik begrijp u niet, mijnheer Vodena,” ant
woordde Seton met nauw onderdrukte woede.
„U bent bevelhebber op een schip, dat wa
pens brengt naar Valacia, waarvan de prins
eens koning hoopt te zijn, nietwaar?"
„Ontken ik dat?" vroeg Seton. „Wat hebt
ge? Zeg het duidelijk, opdat ik weet, wat ge
meent.”
„U hebt buiten ons weten en zonder onze
toestemming een passagier meegenomen. Ont
kent u dat?”
„Het is heelemaal niet noodig, het te ont
kennen! Hij was tegen zijn wil aan boord ge-
-1 en is bij ons moeten blijven, hoewel dit
noch zijn, noch onze wensch was. Men ge
loofde, dat hij de bemanning zou kunnen aan
vullen! Het is de zoon van een oud vriend
van mij."
Vodena deed een paar passen naar voren.
„Zoudt u daar een eed op durven doen?"
vroeg hij.
„Waarom wilt u dat weten? Waarom komt
bij mij aan boord en maakt u al die drukte?
u mij ten laste te leggen?" De
stem van Seton klonk ernstig en zijn oogen
aan zijn lessenaar zat, waarop een stapel pa
pieren lag. „Ik heb alle voorzorgsmaatregelen
genomen. Een auto zal je jongen vriend en
mij naar Ghirmuth rijden. Ik heb den wagen
te leen van een goeden kennis van piij
Seton bedankte hem hartelijk en voegde er
zachtjes aan toe:
„Er is nog iets, wat ik je wilde zeggen,
Shumatz...."
„Ook over dien jongen?" zei Shumatz bracht
vriendelijk. „Het is een aardige jongen, een
hèèl aardige jongen. Het was toch een passa
gier, niet?"
„Kijk eens, Shumatz, ik ga stilzwijgend van
de veronderstelling uit, dat alles wat ik je nu
zal gaan vertellen, absoluut tusschen ons bei
den blijft. Niemand mag er ooit iets van
weten. Daar zijn verscheidene redenen voor.
Zul je er niet verder over praten?" u
„Natuurlijk! Daar geef ik je mijn woord op. Wat probeert
Niemand zal van mij ooit iets hooren.”
„Nou, dan zal ik het je zeggen! Die jongen schoten vuur. Shumatz staarde hen beiden
is geen jongen! Pat.... Pat is een meisje! aan, af en toe een nauwelijks ingehouden
Hoe zij aan boord van de „Nelly Fawsett” is kreet van verbazing slakend,
gekomen, behoeft niemand ooit te weten! „Ik kom aan boord van uw schip uit
Maar je zult nu begrijpen, waarom ik zoo van prins Karri, in wiens dienst u
graag heb, dat ze hier uit de buurt gaat. Het oogenblik bent. Ik kom aan boord en be
is om heel veel redenen hier gevaarlijk voor schuldig u van verraad, van verraad, kapitein
haar!” Seton! Want of u het weet of niet, maar die
„Wat, een meisje?” riep Shumatz uit, ver- jonge man, die uw passagier was, die zooals
baasd opstaand. Hij wilde nog iets zeggen, u zei, tegen zijn zin aan boord is gebracht, en
maar hij zweeg plotseling, want een andere die weigerde te drinken op den nieuwen
bezoeker was de hut van den kapitein bin- koning van Valacia, die jonge man is geen
nen gekomen. Het was Menek Vodena, de man, maar een vrouw!"
vertegenwoordiger van Prins Karri, die den Met één sprong stond Seton vlak voor
avond tevoren, direct toen zij de haven waren Vodena. Zijn gebalde vuisten waren boven
binnengeloopen, aan boord was gekomen. den ander zijn hoofd, gereed om een slag toe
Zoowel Shumatz als Seton, die bang waren, te brengen. „En wat zou dat?” siste hij.
dat hij iets van hun gesprek gehoord had, „En dat meisje, dat meisje, dat ge in Vala-
wisten met hun houding geen raad en deden cia hebt gebracht, is een mededingster van
beiden erg nerveus, terwijl de oogen van Vo- prins Karri naar den troon; zij is de recht-
dena hen scherp en onderzoekend aankeken, matige erfgename in de rechte lijn van den
„Kapitein Seton,” zei Vodena, „ik kom met troon, zij is prinses Valentina van Carrova,
een boodschap van Prins Karri. De woorden, die twintig jaar geleden door een Engelsche
die ik nu namens hem tegen u zeggen moet, verpleegster uit het paleis gered is toen de
had ik misschien gisterenavond al moeten revolutie uitbrak!"
