OM HOOGEN INZET.
I
D.
v. P.
J 1
Vrij naar het Engelsch
door L.
17)
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE.
ver-
l
r was
L,van
In de hoofdstad van
lutie uitgebroken,
worden de koning
de kroonprinses, een baby van eenige
haar Engelsche verpleegster Miss Wentworth volgens
een vooraf met de koningin overlegd plan, nog bijtijds
over de grens gebracht.
Jaren later.
Prins Karri
troon van
moetten
I
het koninkrijk Valacia is een revo-
Bij de bestorming van het paleis
I en koningin gedood. Hun eenig kind,
een baby van eenige weken, is door
OUDsVLISSINGEN zooals men het van den Wandelboulevard af ziet. Zou het geen aan»
beveling verdienen, dit weinig aesthetische uitzicht aan het oog van de wandelaars te onttrekken?
zei de adjudant
geen prinses in
der bijeenkomst bij Vermulden brengt hij haar naar diens
huis. Allen herkennen haar direct als de verloren gewaan
de prinses.
Khamstadt viert feest omdat de prinses terug is. Zij
woont in een vleugel van het paleis. Op zekeren dag
ze is nog niet gekroond komt Karri haar bezoeken.
De beide jonge menschen leeren elkaar waardeeren en er
bloeit een begin van* liefde in hen op.
De bevolking van Khamstadt brengt de prinses een ovatie
en den volgenden dag krijgt zij een brief van Seton, die
haar schrijft, dat nu Glover’s plannen schipbreuk hebben
geleden hij niet meer noodig is en daarom naar Engeland
teruggaat. Hij zal steeds aan haar als aan Pat blijven
denken. De man. die den brief bracht, wachtte niet op
antwoord.
Patricia is zeer treurig na dezen brief, temeer daar ook
Prins Karri den volgenden dag zal vertrekken als zij tot
koningin gekroond zal zijn.
'j van haar kroning verschijnt op het laatste
graaf Schuffle. die mededeelt, dat Patricia de
niet is. Prinses Valentina leeft nog en heeft zich
klooster teruggetrokken. Graaf Schuffle woonde
van Ostrovo. die aanspraak maakt'op den
Valacia, en zijn rechterhand Kellner ont
in een boekwinkel in Londen een meisje, dat
sprekend gelijkt op de vermoorde koningin van Valacia.
Zij wordt grootgebracht bij Bernard Cannister. De Prins
en Kellner zijn door de sprekende gelijkenis zeer ontdaan
en besluiten een onderzoek naar haar in te stellen.
Als de beide heeren vertrokken zijn, weet Patricia haar
pleegvader Cannister te overhalen haar aan het tooneel
te laten gaan. Ze verkleedt zich als matroos en gaat zoo
naar haar vriendin Lydia.
Prins Karri en Kellner hebben Gluber, hun agent, opge
dragen een onderzoek naar Patricia Cannister in te stellen.
Hij vertelt hun, dat Cannister haar twintig jaar geleden
na een spoorwegongeluk heeft meegenomen naar huis.
Van de Engelsche verpleegster, die bij haar was en die
bij het ongeluk om het leven kwam, heeft nooit iemand
meer iets gehoord. Daar de Prins in haar een gewichtig
tegenstandster ziet, raadt Kellner aan haar uit den weg
te ruimen. Dit wil de Prins evenwel niet.
Den volgenden morgen komt Gluber Kellner vertellen,
dat Patricia spoorloos is verdwenen. Terugkeerend van
haar vriendin is Patricia, die het matrozenpak van Jim
Forrester droeg, in den zwaren mist verdwaald en bij de
dokken terecht gekomen. Zij blijft voor een herberg staan,
waar een aantal beschonken mannen uitkomen.
Twee van hen komen op haar toe en denkende, dat zij
een matroos is. bedwelmen zij haar en brengen haar
aan boord van de „Nelly Fawsett”. die dien nacht
moest uitvaren, doch geen voldoende bemanning had.
Het schip is reeds in het Kanaal als Pat eindelijk bij
komt. De kapitein, Laurence Seton, merkt dat zij een
meisje is en doet haar naar een leegstaande hut brengen.
Hij zegt, dat zij van te goede afkomst is. om in het
volkslogies te verblijven.
Er wordt een hut voor haar ingericht en zij krijgt Heeren
van Tommy Glover, deft tweeden stuurman. Deze en de
eerste stuurman Green koesteren na eenigen tijd argwaan.
Glover vraagt op een stormachtigen avond, als hij alleen
met Patrida in den offiderssalon is achtergebleven om
een kus aan „juffrouw Pat”. Hij loopt op haar toe.
maar Pat dreigt hem met een revolver.
„Wat zou er gebeurd zijn, als de kapitein het in mijn
plaats had gevraagd 7” zegt Glover onthutst, doch Patrida
geeft hem hierop geen antwoord, maar gaat in den storm
naar de brug, waar Seton vertoeft.
Kapitein Seton verliest, door de koude bevangen, zijn
bewustzijn. Pat verzorgt hem en als hij bijkomt, laat hij
merken, dat hij weet, dat zij een meisje is.
Pat hoort dat de „Nelly Fawsett” met contrabande is
geladen en verneemt van den kapitein, dat zij op weg
zijn naar Valacia. Setop vraagt haar zijn vrouw te willen
worden. Pat zegt, dat ze hem aan het einde der reis haar
antwoord zal geven. Even later komt Glover naar haar
toe. die haar herinnert aan het incident tusschen hen in
den offiderssalon.
Hij gebruikt dit als een aanloop om haar ten huwelijk
te vragen. Pat weigert hem en woedend hierover besluit
Glover zich op haar en Seton te wreken, door tegenover
de autoriteiten van Valada haar gelijkenis uit te spelen
met de vroegere koningin van dit land, van wie hij in
een tijdschrift een portret heeft gevonden. Hij deelt zijn
plan aan Green mee. die het hem afraadt. Green waar
schuwt Pat met niemand in Valada mee te gaan.
Als ze het doel van hun reis bijna bereikt hebben, komt de
loods Shumatz. een vriend van Seton, aan boord.
Seton zegt Pat, dat zij bij Shumatz’ moeder moet gaan logee-
ren, tot de lading contrabande gelost en het gevaar geweken is.
Met gedoofde lichten varend, bereiken zij ten slotte de
haven, die het einddoel van den tocht is. Prins Karri’s
vertegenwoordiger komt aan boord en als er op den
goeden afloop van Prins Karri’s onderneming wordt ge
toast. heeft Pat het ongeluk haar glas te laten vallen.
Dit wekt achterdocht omtrent haar wenschen voor Valacia *s
nieuwen heerscher.
Even later hoort Glover wat Seton en Shumatz over Patrida
zeggen en over de wijze waarop zij van boord zal gaan.
Des avonds zal Shumatz haar in een auto komen halen.
Pat heeft een angstig voorgevoel, doch Seton zegt haar,
dat ze niet bang behoeft te zijn, als ze maar eenmaal
van boord is
Setcn vertelt Shumatz. dat Pat een meisje is. Deze is
natuurlijk zeer verbaasd. Juist als zij er over spreken,
komt Vodena. de afgezant van Prins Karri, die ook den
avond tevoren aan boord was en getuige ervan was, dat
Pat haar glas champagne liet vallen, in Seton’s hut en
verwijt deze, dat hij verraad heeft gepleegd door Pat in
Valada te brengen. Hij heeft namelijk een briefje ge*
kregen, waarin staat, dat zij Prinses Valentina is en dat
zij naar den troon van Valada dingt. Het blijkt evenwel,
dat Seton hier niets van afwist. Het briefje is geschreven
door Glover.
Deze is, evenals Pat. van boord verdwenen. Voo
dat Shumatz haar kwam halen en dat Seton op
op haar wachtte, heeft Glover het meisje van boord
gelokt en haar in een auto ontvoerd om haar aan Prins
Karri uit te leveren.
Bij graaf Vermulden zijn een aantal vooraanstaande
Valadanen bijeen ter herdenking van den revolutienacht
vóór 20 jaar. Juist hebben zij het er over, wat er toch
van de Prinses zou zijn geworden, als Fritz, die 20 jaar
geleden de Hok luidde om de koninklijke familie voor
het naderend onheil te waarschuwen, binnenkomt en hun
vertelt, hoe hij in gesprek raakte met een dronken En-
gelschen stuurman, die in een der misdadigersbuurten
van Khamstadt een meisje opgesloten hield. Hij was
met hem meegegaan naar het huisje waar ze zich bevond.
Door een list wist hij haar te bevrijden en op den avond
Op den dag
moment j
prinses
in een
met een bediende in een eenzame streek in Amerika, waar
het gerucht door een verdwaalden reiziger hem ter oore
kwam, als zou de prinses zijn gevonden. Daar hij wist,
dat dit op een vergissing berustte, heeft hij zich naar
Khamstadt gehaast.
Hij deelt mede dat Valentina afstand heeft gedaan ten
gunste van Prins Karri.
Intusschen doolde Seton troosteloos door Khamstadt.
Wanneer hij in een café uitrust, laat hij zich verleiden
opium te schuiven teneinde vergetelheid te vinden. Terwijl
een Chinees hem naar de schuifkamer brengt, krijgt hij
reeds berouw.
Terwijl hij wakend neerlag op een der kussens, hoorde
hij hoe Vodena. Gluber en Kellner in een kamer naast
hem plannen beramen Patricia te vermoorden. Seton
raakt slaags met hen. doch weet te ontkomen. Hij rent
naar het paleis, om de regeering te waarschuwen, doch
men wil hem eerst niet toelaten.
klaarblijkelijk iets in zijn manier
doen, dat den officier imponeerde,
want deze zond een boodschap naar
een der andere officieren in het paleis.
Seton wachtte buiten de dikke muren van
het paleis. Misschien had hij er al wel een
half uur gestaan, toen er eindelijk een officier
kwam en de ijzeren poort voor hem geopend
werd. Gevolggevend aan een korte uitnoodi-
ging liep hij achter den geuniformde aan door
de gangen van het groote gebouw, waar de
diepste rust en stilte heerschten. Eindelijk
werd hij in een zaal gelaten, waar hij ver
zocht werd te willen wachten. Na eenige
oogenblikken verscheen er een adjudant.
„U heeft iets belangrijks mede te deelen,
nietwaar?" vroeg deze.
Nadat hij Seton had verzocht plaats te
nemen, luisterde hij aandachtig naar hetgeen
deze vertelde.
„Dus u bent gekomen, omdat u meende dat
het leven van de prinses in gevaar ver
keerde?” vroeg de adjudant langzaam, toen
Seton had uitverteld.
„Ja," antwoordde deze.
De ander keek hem op een eigenaardige
wijze aan.
„Ik waardeer het ten zeerste, dat u, als
vreemdeling, die geen enkel belang hebt bij
de gebeurtenisen in ons land, u zoo gehaast
heeft om ons mededeeling te doen van het
complot. De eer en het welzijn van ons land
gaan ons zeer ter harte!"
„En uw prinses is mij zeer dierbaar,” ant
woordde Seton en hij keek den ander recht
in de oogen.
„Maar, kapitein Seton,'
langzaam, „we hebben
Valacia!"
„Wat zegt u?" vroeg Seton een en al
bazing.
„We hebben geen prinses in Valacia. Mor
gen wordt prins Karri van Ostrovo tot koning
uitgeroepen.” De man zei het langzaam, maar
zijn woorden waren voor Seton als een dronk
koel water voor iemand die dorstig is.
„U bedoelt, dat het een vergissing is....?
Heeft men haar rechten op den troon niet
kunnen bewijzen?” Seton, die van opwinding
was opgestaan, moest zich vasthouden aan de
tafel om niet te vallen.
„Het is bewezen, dat zij niet de prinses is
en we hebben de stukken in handen, die aan-
toonen, dat prins Karri de rechtmatige troon
opvolger is." Hij zuchtte treurig. „We wilden
wel, dat graaf Schuffle nooit hier was ge
komen, want dan zou zij morgen onze ko
ningin zijn geweest. En nu is zij
„Niet meer dan gewoon Pat!" mompelde
Seton zachtjes en er kwam een eigenaardige
glans in zijn oogen. „Ik kan het me haast niet
indenken. Hoe wonderlijk! 0, kon ik haar
maar even zien! Mijn kleine Pat!" Hij verborg
zijn gelaat in zijn handen en de ander raakte
zachtjes zijn schouder aan.
„Kom morgenochtend hier om te hooren,
hoe hij tot koning wordt geproclameerd," zei
