I p (jHLUR ■r 4 ver- 'ige ALS HET WINTERT. Middelburg Balans en Abdijgebouwen - 2 - a naar weer oorloc geen blijver voor schied tegen c lijden, hem t staat blijver Cen zonkei ten O| een rr brokei zijn o sloeg Plot beter „Ik het v< een b „Ve schien ze we op mi Stik „Ik verde wierp. Hoe toch laten „W. iets v Hij geld bewar boter Ik hij tu „W Hij hebbe hebbe „M< geld gebru „U nen d krijg het is Ik zullen „Mi men hebbe „Mi de m geket „V. „H< toch „M Jk tingei behat moet in di alleer zijn „Di „Ze kelijk 'ityrar de n leef, schie direc werk mij i Lr beloven niet naar vertrekken weer huwelijksreis naar Gilbert ontdekt lijke afwijking heeft. Bini schuld niet Laat ik u tellen.” Uit zijn verhaal bleek mij het volgende: Hij en zijn zuster waren van goede familie. Hij had in de medicijnen gestudeerd en was inderdaad dokter. Zijn zuster, van wie Pauline haar groote schoonheid had geërfd, trouwde met een Engelschman, iets wat Ceneri, de vol bloed Italiaan, nooit geheel had kunnen ver geven. Maar haar echtgenoot was een zeer vermogend man. Toen Paulines ouders stierven haar vader had geen naaste familie kwam zij, evenals haar twee jaar oudere broer, onder zijn voogdij en kreeg hij het fortuin van de beide kinderen te beheeren. Toen kwam het oogenblik, waarop hij meen de met succes werkzaam te kunnen zijn voor wat hij de bevrijding van Italië noemde en op weinig na werd het geheele erfdeel aan po gingen daartoe besteed. Paulines broer werd meerderjarig; het was een vrij onverschillige jongen, die weinig studeerde, veel pret maakte en zich diep in de schulden stak. Den een of anderen dag zou Ceneri tot een verklaring moeten komen wat het fortuin der kinderen be trof, want deze waren er niet onkundig van, dat zij een groot fortuin te wachten hadden. In dezen tijd trachtte Ceneri’s vriend en partij genoot Macari, Pauline te bewegen hem haar hand te schenken, wat zij echter herhaalde malen weigerde. En daar Ceneri meende, dat hij het voornamelijk op de resten van haar kapitaal had voorzien, liet hij haar geruimen tijd in Italië onder zijn onmiddellijk toezicht Uit dit plan kwam het drama in de Horace Street voort. Men had het huis er speciaal voor gehuurd. Om hem geen argwaan te geven, werd Pauline dien avond eveneens gevraagd te willen komen. Het was de bedoeling het slacht offer iets te drinken te geven, waardoor hij bedwelmd zou worden en hem dan weg te voeren onder het een of andere medische voor wendsel, dat Pauline ongetwijfeld van Ceneri zou aannemen. Maar alles liep anders, doordat er een twist met Macari uitbrak, die wel is waar in den be ginne met gedempte stem werd gevoerd, ter wijl Pauline in de aangrenzende kamer muziek maakte, maar daarom een niet minder heftig karakter had. De arme jongeman begon weer over de geldkwestie en stelde voorop, dat Pau line onder zijn toezicht zou komen, opdat zij beter beschermd zou zijn tegen schurken, „die op haar fortuin aasden”, zooals hij het uit drukte. Daarbij keek hij Macari aan, en toen hij op diens woedende vraag: „Wien bedoel je daarmee?” antwoordde: „Jou!", stak Macaris dolk al in zijn borst. De helper, dien Macari had meegebracht, wierp Pauline, dien een vreeselijken kreet uit stiet, een tafelkleed over het hoofd en hield haar in bedwang. Op dat oogenblikwas de blinde man binnengekomen I Macari had mij zonder bedenken onschade lijk willen maken, maar Ceneri had dit weten te voorkomen. Hij zag, dat ik werkelijk blind was. Ik werd bewusteloos gemaakt en met een auto buiten de stad gebracht en daar neer gelegd; het lijk van Paulines broer werd be hoorlijk bezorgd en eenige dagen later op een vervalscht doktersattest begraven. Van die gebeurtenis af dateerde Paulines be- klagenswaardige toestand. Het was inmiddels tijd geworden ons onder houd te beëindigen. Het had zoo lang geduurd, dat de bewaker meer dan eens met een veel- beteekenenden blik om den hoek van de deur had gekeken, alsof hij zeggen wilde, dat men, al had men nóg zulke schitterende aanbevelings brieven, toch nog wel de grenzen van het ge- Paulines verleden Ie vragen. Ceneri en Teresa naar Italië, terwijl Pauïine en Gilbert een de Schotsche meren gaan maken. na een paar dagen, dat zijn vrouw een geesle- men een bepaalden, zeer nauwen kring kan zij denken, maar verder gaat haar begrip niet en ook haar ge heugen heeft zij verloren. Gilbert vat dan het plan op dokter Ceneri de waarheid omtrent zijn nicht al te dwingen. Hij wordt door een vriend van Ceneri, Macari, naar dezen toege bracht. Ceneri deelt hem mee, dat de oorzaak van Paulines kwaal een ernstige zenuwschok is geweest, en hij denkt wel, dal zij, hoewel langzaam, herstellen zal. Eenige maanden na zijn bezoek aan Ceneri krijgt Gilbert be zoek van Macari, die zich bekend maakt als Paulines broer. Pauline lijkt aan Macari herinneringen met Italië te verbinden en na zijn vertrek blijft zij erg onrustig. Macari herhaalt zijn bezoeken. Op zekeren avond vertelt hij een verhaal, waarbij hij. hevig met een mes gesticuleert. Bij hel gezicht daarvan valt Pauline flauw. Als ze bijkomt, gaat ze als een slaapwandelaarster naar buiten naar het huis, waar Gilbert toen hij blind was, verkeerdelijk binnengegaan is en getuige was van een moord. Hij slaaf eenige accoorden op een piano aan en Pauline gaat verder met het lied, dal Gilbert in den nacht van den moord door een vrouw heeft hooren zingen. Pauline schijnt dan in haar geest alles weer te beleven, waf er in dien verschrikkelijken nacht plaats had, terwijl Gilbert in een visioen de bewuste kamer met Ceneri en Macari ziet en het lijk van een onbekenden man. Paulines toestand doel vreezen voor krankzinnigheid. Als Gilbert Macari vraagt, ontkent deze den moord niet, maar tracht Pauline zwart te maken. Als Pauline herstelt, bevindt ze zich weer in den zelfden toe stand van vroeger, en om achter de waarheid te komen gaal Gilbert op reis naar Ceneri, die verbannen is. Ceneri bekent den moord ook. Macari was een partijgenoot van Ceneri. die Pauline hel hof maakte, zonder dat zij zijn gevoelens beant woordde. Macari’s laster over Paulines verleden ontzenuwt Cenpri; zij heeft nooit een ander lief gehad en heeft zich niets te verwijten. Ten slofte vertelt Ceneri, dat de vermoorde Paulines broer was. doorbrengen. Maar Pauline had heimwee Engeland en daar begon Macari haar lastig te vallen. Het was niet mogelijk hem op een afstand te houden, want juist in Londen konden Ceneri en Macari het best hun plannen beramen. Ze hadden elkaar daarvoor noodig. Macari trachtte Paulines broer over te halen, hem bij Pauline te steunen, maar de jongeman maakte zich met enkele woorden van de zaak af en wekte door de schampere wijze, waarop hij dit deed, Macari’s wrok. Onder die omstan digheden stelde Macari voor, toen de meerder jarig geworden erfgenaam zijn geld kwam op- eischen, dat men hem op een verklaring van Ceneri voorloopig in het een of andere zenuw- lijdersgesticht zou opbergen. En Ceneri ging daarop in. 13) Het antwoord was als een donderslag voor mij. Maar zoo onverwacht en verschrikkelijk als het klonk, het beteekende verlossing, het be- teekende bevrijding voor mij. Ceneri had eenigen tijd met zijn hoofd in zijn handen gezeten. Ten laatste hief hij het weer op en. zei: „U zult een’afschuw van mij hebben. Ik was er bij tegenwoordig. U zult denken, dat ik medeplichtig ben. Toch is mijn zoo groot als u misschien denkt, in het kort mijn geschiedenis Nieuwe lezers beginnen hier: Een jongeman, die zijn heele leven aan een ernstige oogziekte heeft geleden, wordt ten slotte geheel blind. Opeen nacht, wan neer hij niet slapen kan, gaat hij naar buiten om wal lof rust te komen. Na een poosje in de straat gewandeld Ie hebben, gaat hij weer naar huis, doch treedt dan het verkeerde binnen. Hier is hij getuige van een moord; zijn blindheid vergetend, snelt hij de kamer binnen, waar hij hel schot en hel reutelen gehoord heeft, doch hij wordt vastgegrepen en hoort hel geluid van een revolver, die gereed gemaakt werd om af te schieten en hef kreunen van een vrouw. Om zijn leven te redden, zegt hij vlug, dat hij blind is. De menschen in de kamer gelooven hem, maar geven hem een verdoovingsmiddelZe brengen hem naar het andere ge deelte van de stad, waar hij door de politic in een portiek gevonden wordt. Priscilla, zijn huishoudster, gaat hem halen en legt hem te bed, waar hij den volgenden morgen laat ontwaakt. Hij kan echter door zijn blindheid geen slappen doen om de moordenaars op Ie sporen. Daarna ondergaat hij een oogoperatie, waardoor hij zijn gezichtsvermogen (erugkrijgt. Twee jaren gaan voorbij Dan bevindt hij zich met een vriend in Italië, waar ze een buitengewoon mooi meisje' ontmoeten, dal Gilbert na zijn reis in Londen weer tegenkomt. Hij ontdekt dan, dat hij verliefd op haar is. Het is echter moeilijk om kennis met Pauline March te maken, daar zij buitengewoon verlegen en teruggetrokken is. Ten slofte lukt hel, maar zij zegt haast niets, en Teresa, haar oude Italiaansche kamenier, bespiedt haar voortdurend. Ten slotte zegt Gilbert legen Teresa, dal hij met Pauline trouwen wil, maar alles wat zij hierop zegt, is „Zij is niet om mee te trouwen”. Gilbert biedt haar honderd pond aan en dan belooft zij Paulines oom te zullen schrijven. Den volgenden dag moet Gilbert de stad uit en als hij thuiskomt zijn de beide vrouwen vertrokken zonder een adres achter Ie laten. Maar na eenige weken komt er een brief van een zekeren dokter Ceneri, die hem een bezoek zal komen brengen. Deze blijkt dan de oom te zijn over wien Teresa sprak en hij is de voogd van Pauline. Hij wil liever niet, dat Pauline (rouwt, doch daar Gilbert Vaugham rijk en van goede afkomst is, stemt hij in een huwelijk toe en na twee dagen trouwen ze; Gilbert heeft echter moeten

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland. Geïllustreerd Weekblad | 1933 | | pagina 2