I
p (jHLUR
■r
4
ver-
'ige
ALS HET WINTERT.
Middelburg
Balans en Abdijgebouwen
- 2 -
a
naar
weer
oorloc
geen
blijver
voor
schied
tegen c
lijden,
hem t
staat
blijver
Cen
zonkei
ten O|
een rr
brokei
zijn o
sloeg
Plot
beter
„Ik
het v<
een b
„Ve
schien
ze we
op mi
Stik
„Ik
verde
wierp.
Hoe
toch
laten
„W.
iets v
Hij
geld
bewar
boter
Ik
hij tu
„W
Hij
hebbe
hebbe
„M<
geld
gebru
„U
nen d
krijg
het is
Ik
zullen
„Mi
men
hebbe
„Mi
de m
geket
„V.
„H<
toch
„M
Jk
tingei
behat
moet
in di
alleer
zijn
„Di
„Ze
kelijk
'ityrar
de n
leef,
schie
direc
werk
mij i
Lr
beloven niet naar
vertrekken weer
huwelijksreis naar
Gilbert ontdekt
lijke afwijking heeft. Bini
schuld niet
Laat ik u
tellen.”
Uit zijn verhaal bleek mij het volgende:
Hij en zijn zuster waren van goede familie.
Hij had in de medicijnen gestudeerd en was
inderdaad dokter. Zijn zuster, van wie Pauline
haar groote schoonheid had geërfd, trouwde
met een Engelschman, iets wat Ceneri, de vol
bloed Italiaan, nooit geheel had kunnen ver
geven. Maar haar echtgenoot was een zeer
vermogend man. Toen Paulines ouders stierven
haar vader had geen naaste familie kwam
zij, evenals haar twee jaar oudere broer, onder
zijn voogdij en kreeg hij het fortuin van de
beide kinderen te beheeren.
Toen kwam het oogenblik, waarop hij meen
de met succes werkzaam te kunnen zijn voor
wat hij de bevrijding van Italië noemde en
op weinig na werd het geheele erfdeel aan po
gingen daartoe besteed. Paulines broer werd
meerderjarig; het was een vrij onverschillige
jongen, die weinig studeerde, veel pret maakte
en zich diep in de schulden stak. Den een of
anderen dag zou Ceneri tot een verklaring
moeten komen wat het fortuin der kinderen be
trof, want deze waren er niet onkundig van,
dat zij een groot fortuin te wachten hadden.
In dezen tijd trachtte Ceneri’s vriend en partij
genoot Macari, Pauline te bewegen hem haar
hand te schenken, wat zij echter herhaalde
malen weigerde. En daar Ceneri meende, dat
hij het voornamelijk op de resten van haar
kapitaal had voorzien, liet hij haar geruimen
tijd in Italië onder zijn onmiddellijk toezicht
Uit dit plan kwam het drama in de Horace
Street voort. Men had het huis er speciaal voor
gehuurd. Om hem geen argwaan te geven,
werd Pauline dien avond eveneens gevraagd te
willen komen. Het was de bedoeling het slacht
offer iets te drinken te geven, waardoor hij
bedwelmd zou worden en hem dan weg te
voeren onder het een of andere medische voor
wendsel, dat Pauline ongetwijfeld van Ceneri
zou aannemen.
Maar alles liep anders, doordat er een twist
met Macari uitbrak, die wel is waar in den be
ginne met gedempte stem werd gevoerd, ter
wijl Pauline in de aangrenzende kamer muziek
maakte, maar daarom een niet minder heftig
karakter had. De arme jongeman begon weer
over de geldkwestie en stelde voorop, dat Pau
line onder zijn toezicht zou komen, opdat zij
beter beschermd zou zijn tegen schurken, „die
op haar fortuin aasden”, zooals hij het uit
drukte. Daarbij keek hij Macari aan, en toen
hij op diens woedende vraag: „Wien bedoel je
daarmee?” antwoordde: „Jou!", stak Macaris
dolk al in zijn borst.
De helper, dien Macari had meegebracht,
wierp Pauline, dien een vreeselijken kreet uit
stiet, een tafelkleed over het hoofd en hield
haar in bedwang. Op dat oogenblikwas
de blinde man binnengekomen I
Macari had mij zonder bedenken onschade
lijk willen maken, maar Ceneri had dit weten
te voorkomen. Hij zag, dat ik werkelijk blind
was. Ik werd bewusteloos gemaakt en met een
auto buiten de stad gebracht en daar neer
gelegd; het lijk van Paulines broer werd be
hoorlijk bezorgd en eenige dagen later op een
vervalscht doktersattest begraven.
Van die gebeurtenis af dateerde Paulines be-
klagenswaardige toestand.
Het was inmiddels tijd geworden ons onder
houd te beëindigen. Het had zoo lang geduurd,
dat de bewaker meer dan eens met een veel-
beteekenenden blik om den hoek van de deur
had gekeken, alsof hij zeggen wilde, dat men,
al had men nóg zulke schitterende aanbevelings
brieven, toch nog wel de grenzen van het ge-
Paulines verleden Ie vragen. Ceneri en Teresa
naar Italië, terwijl Pauïine en Gilbert een
de Schotsche meren gaan maken.
na een paar dagen, dat zijn vrouw een geesle-
men een bepaalden, zeer nauwen kring kan
zij denken, maar verder gaat haar begrip niet en ook haar ge
heugen heeft zij verloren. Gilbert vat dan het plan op dokter
Ceneri de waarheid omtrent zijn nicht al te dwingen.
Hij wordt door een vriend van Ceneri, Macari, naar dezen toege
bracht. Ceneri deelt hem mee, dat de oorzaak van Paulines kwaal
een ernstige zenuwschok is geweest, en hij denkt wel, dal zij,
hoewel langzaam, herstellen zal.
Eenige maanden na zijn bezoek aan Ceneri krijgt Gilbert be
zoek van Macari, die zich bekend maakt als Paulines broer.
Pauline lijkt aan Macari herinneringen met Italië te verbinden
en na zijn vertrek blijft zij erg onrustig.
Macari herhaalt zijn bezoeken. Op zekeren avond vertelt hij
een verhaal, waarbij hij. hevig met een mes gesticuleert. Bij hel
gezicht daarvan valt Pauline flauw. Als ze bijkomt, gaat ze als
een slaapwandelaarster naar buiten naar het huis, waar Gilbert
toen hij blind was, verkeerdelijk binnengegaan is en getuige was
van een moord. Hij slaaf eenige accoorden op een piano aan
en Pauline gaat verder met het lied, dal Gilbert in den nacht
van den moord door een vrouw heeft hooren zingen. Pauline
schijnt dan in haar geest alles weer te beleven, waf er in dien
verschrikkelijken nacht plaats had, terwijl Gilbert in een visioen
de bewuste kamer met Ceneri en Macari ziet en het lijk van
een onbekenden man.
Paulines toestand doel vreezen voor krankzinnigheid.
Als Gilbert Macari vraagt, ontkent deze den moord niet, maar
tracht Pauline zwart te maken.
Als Pauline herstelt, bevindt ze zich weer in den zelfden toe
stand van vroeger, en om achter de waarheid te komen gaal
Gilbert op reis naar Ceneri, die verbannen is. Ceneri bekent
den moord ook. Macari was een partijgenoot van Ceneri. die
Pauline hel hof maakte, zonder dat zij zijn gevoelens beant
woordde. Macari’s laster over Paulines verleden ontzenuwt Cenpri;
zij heeft nooit een ander lief gehad en heeft zich niets te verwijten.
Ten slofte vertelt Ceneri, dat de vermoorde Paulines broer was.
doorbrengen. Maar Pauline had heimwee
Engeland en daar begon Macari haar
lastig te vallen. Het was niet mogelijk hem op
een afstand te houden, want juist in Londen
konden Ceneri en Macari het best hun plannen
beramen. Ze hadden elkaar daarvoor noodig.
Macari trachtte Paulines broer over te halen,
hem bij Pauline te steunen, maar de jongeman
maakte zich met enkele woorden van de zaak
af en wekte door de schampere wijze, waarop
hij dit deed, Macari’s wrok. Onder die omstan
digheden stelde Macari voor, toen de meerder
jarig geworden erfgenaam zijn geld kwam op-
eischen, dat men hem op een verklaring van
Ceneri voorloopig in het een of andere zenuw-
lijdersgesticht zou opbergen. En Ceneri ging
daarop in.
13)
Het antwoord was als een donderslag voor
mij. Maar zoo onverwacht en verschrikkelijk als
het klonk, het beteekende verlossing, het be-
teekende bevrijding voor mij.
Ceneri had eenigen tijd met zijn hoofd in
zijn handen gezeten. Ten laatste hief hij het
weer op en. zei: „U zult een’afschuw van mij
hebben. Ik was er bij tegenwoordig. U zult
denken, dat ik medeplichtig ben. Toch is mijn
zoo groot als u misschien denkt,
in het kort mijn geschiedenis
Nieuwe lezers beginnen hier:
Een jongeman, die zijn heele leven aan een ernstige oogziekte
heeft geleden, wordt ten slotte geheel blind. Opeen nacht, wan
neer hij niet slapen kan, gaat hij naar buiten om wal lof rust
te komen. Na een poosje in de straat gewandeld Ie hebben,
gaat hij weer naar huis, doch treedt dan het verkeerde binnen.
Hier is hij getuige van een moord; zijn blindheid vergetend,
snelt hij de kamer binnen, waar hij hel schot en hel reutelen
gehoord heeft, doch hij wordt vastgegrepen en hoort hel geluid
van een revolver, die gereed gemaakt werd om af te schieten
en hef kreunen van een vrouw. Om zijn leven te redden, zegt
hij vlug, dat hij blind is.
De menschen in de kamer gelooven hem, maar geven hem
een verdoovingsmiddelZe brengen hem naar het andere ge
deelte van de stad, waar hij door de politic in een portiek
gevonden wordt. Priscilla, zijn huishoudster, gaat hem halen en
legt hem te bed, waar hij den volgenden morgen laat ontwaakt.
Hij kan echter door zijn blindheid geen slappen doen om de
moordenaars op Ie sporen. Daarna ondergaat hij een oogoperatie,
waardoor hij zijn gezichtsvermogen (erugkrijgt. Twee jaren gaan
voorbij Dan bevindt hij zich met een vriend in Italië, waar ze
een buitengewoon mooi meisje' ontmoeten, dal Gilbert na zijn
reis in Londen weer tegenkomt. Hij ontdekt dan, dat hij verliefd
op haar is. Het is echter moeilijk om kennis met Pauline March
te maken, daar zij buitengewoon verlegen en teruggetrokken is.
Ten slofte lukt hel, maar zij zegt haast niets, en Teresa, haar
oude Italiaansche kamenier, bespiedt haar voortdurend.
Ten slotte zegt Gilbert legen Teresa, dal hij met Pauline trouwen
wil, maar alles wat zij hierop zegt, is „Zij is niet om mee te
trouwen”. Gilbert biedt haar honderd pond aan en dan belooft
zij Paulines oom te zullen schrijven. Den volgenden dag moet
Gilbert de stad uit en als hij thuiskomt zijn de beide vrouwen
vertrokken zonder een adres achter Ie laten. Maar na eenige
weken komt er een brief van een zekeren dokter Ceneri, die
hem een bezoek zal komen brengen. Deze blijkt dan de oom
te zijn over wien Teresa sprak en hij is de voogd van Pauline.
Hij wil liever niet, dat Pauline (rouwt, doch daar Gilbert
Vaugham rijk en van goede afkomst is, stemt hij in een huwelijk
toe en na twee dagen trouwen ze; Gilbert heeft echter moeten