'MEENTEWAPENS
165
Alb. iü: Goes (oud): gevierendeeld I en IV schuinrechts spitsgeruit in vier rijen van zilver en blauw, II en III gevieren
deeld: 1 en 4 in goud een leeuw van zwart; 2 en 3 in goud een leeuw van rood; een schildvoet van zwart met een gans
van zilver met bek en poten van rood. Goes (nieuw): gevierendeeld I en IV schuinrechts spitsgeruit van zilver en blauw,
11 en III gevierendeeld: 1 en 4 in goud een leeuw van zwart, getongd en genageld van rood; 2 en 3 in goud een leeuw
van rood, getongd en genageld van blauw; een schildvoet van zwart met een gans van zilver met bek en poten van rood.
erneuzen (oud): golvend doorsneden I in goud een leeuw van rood met in de rechter voorklauw een sleutel van blauw;
II in blauw twee golvende dwarsbalken van zilver. Terneuzen (nieuw): golvend doorsneden I in goud een leeuw van
rood, getongd en genageld van blauw, met in de rechter voorklauw een sleutel van blauw, op zijn schouder een gedeeld
schild: 1 in rood een kruis van goud met in elk kwartier vijf penningen van hetzelfde, geplaatst 2, 1, 2; twee doorsneden:
in blauw een burcht van zilver; b in goud een omgewende vliegende zwaluw van zwart; II golvend gedwarsbalkt in zes
tukken van blauw en zilver.
verstandig, maar heraldisch onwenselijk.
De huidige gemeentelijke indeling van Zee
land, hoe recent ook, is nog geen rustig bezit. In
de gebieden die indertijd het eerst zijn heringe
deeld (Schouwen-Duiveland en Walcheren) zijn
de bestaande gemeenten blijkbaar al weer te
klein. Nieuwe indelingen zijn thans voorgesteld
voor Noord-Beveland, Tholen-Sint Philipsland en
Aardenburg-Sluis. Het valt te hopen dat bij het
ontwerpen van nieuwe gemeentewapens niet de
voorkeur wordt gegeven aan het combineren van
verschillende wapens. Op Noord-Beveland is
zo'n combinatie nog wel denkbaar, maar bij de
overige gemeenten zijn problemen te verwachten
indien men oude wapens wil combineren. Men
behoort alsnog te streven naar eenvoudige, over
zichtelijke wapens, die aansluiten bij de rijke
Zeeuwse traditie in dezen. Alleen dergelijke wa
pens zullen voldoen aan hun functie van alge
meen gemeentelijk herkenningsteken. Deze ont
wikkeling hoeft niet te betekenen dat de oude
dorpswapens zonder meer zullen verdwijnen.
Hun gebruik als plaatselijk historisch symbool
zou men moeten aanmoedigen. De ervaringen in
Friesland hebben geleerd, dat de aandacht voor
de oude wapens eerder stimulerend dan ontmoe
digend werkt op het gebruik van het nieuwe ge
meentewapen. Op het gebied van oude gemeen
tewapens heeft Zeeland een rijke erfenis, die het
waard is om goed te worden beheerd.
Literatuur
Ablaing van Giessenburg, W.J. Baron d'. Nederlandsche
Gemeentewapens, uitgegeven naar het officieele register.
Arnhem 1862. (Met vervolgbladen tot 1895 van J.M. Lion).
Druif, C. Nederlandse Gemeentewapens. Leeuwarden 1965.
Gemeentewapens in Nederland. 's-Gravenhage 1989.
Keuzenkamp, J.H. 'De gemeente en haar wapen'. In: De
Nederlandsche Leeuw 9-10 (1984), kolom 357-401.
Laars, S.G. van der. Nederlandsche Gemeentewapens. Am
sterdam 1924.
Nederlandsche Wapens van het Rijk, de Provinciën en de
Gemeenten, voorts van Waterschappen, Heerlijkheden enz.,
beschreven volgens het Officieele Register (2 delen). De Bilt
1941-1943.
Sierksma, Kl. De gemeentewapens van Nederland. Utrecht
1959.
